Tíminn - 26.08.1982, Blaðsíða 8

8
FIMMTUDAGUR 26. ÁGÚST 1982
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Gísli Sigurðsson. Auglýsingastjóri: Steingrímur Gislason.
Skrifstofustjóri: Jóhanna B. Jóhannsdóttir. Afgreiðslustjóri: Sigurður Ðrynjólfsson
Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson, Elias Snæiand Jónsson. Ritstjórnarfulltrúí:
Oddur V. Ólafsson. Fréttastjóri: Kristinn Hallgrimsson. Umsjónarmaður Helgar-
Timans: lllugi Jökulsson. Blaðamenn: Agnes Bragadóttir, Atli Magnússon,
Bjarghildur Stefánsdóttir, Friðrik Indriðason, Heiður Helgadóttir.lngólfur Hannes-
son (iþróttir), Jónas Guðmundsson, Kristfn Leifsdóttir, Sigurjón Valdimarsson,
Skafti Jónsson, Svala Jónsdóttir. Útlitsteiknun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson.
Ljósmyndir: Guðjón Einarsson, Guðjón Róbert Ágústsson, Elín Ellertsdóttir. Ari
Jóhannesson. Myndasafn: Eygló Stefónsdóttir. Prófarkir: Flosi Kristjónsson,
Kristin Þorbjarnardóttir, María Anna Þorsteinsdóttir.
Ritstjórn, skrifstofur og auglýsingar: Siöumúla 15, Reykjavik. Sími: 86300.
Auglýsingasimi: 18300. Kvöldsímar: 86387 og 86392.
Verð ( lausasölu 8.00, en 10.00 um helgar. Áskrift á mánuði: kr. 120.00.
Setning: Tæknideild Timans. Prentun: Blaðaprent hf.
Afstaða Sjálf-
stæðisflokks-
manna
■ Þótt leiðtogar Geirsarmsins og Alþýðuflokksins
hamist gegn bráðabirgðalögunum um efnahagsaðgerðirn-
ar, kemur það stöðugt betur og betur í ljós, að þau njóta
skilnings og viðurkenningar langt út fyrir raðir
stjórnarsinna. Þótt menn fagni þessum aðgerðum ekki,
viðurkenna fleiri og fleiri, að þær séu óhjákvæmilegar.
Vafalítið túlka forustugreinar Dagblaðsins & Vísis
miklu betur hug óbreyttra fylgismanna Sjálfstæðisflokks-
ins en forustugreinar Morgunblaðsins, sem er undir harðri
stjórn kjarnans í Geirsklíkunni. Hjá Morgunblaðinu
ræður hið blinda ofstæki - að fella verði Gunnar
Thoroddsen hvað sem það kostar.
Fyrsta forustugrein DV eftir að bráðabirgðalögin voru
sett, birtist síðastliðinn mánudag (23. þ.m.) og var eftir
Ellert B. Schram, einn af varaþingmönnum Sjálfstæðis-
flokksins.
Ellert segir í upphafi greinarinnar, að menn varpi
öndinni léttar eftir setningu bráðabirgðalaganna. Það er
nokkur léttir, segir hann, að ekki fór allt upp í loft.
Síðan rökstyður Ellert þetta álit sitt með þremur
röksemdum.
í fyrsta lagi hefði hér ríkt algert öngþveiti, ef
stjórnarliðar hefðu ekki komið sér saman.
í öðru lagi hefði það verið í hæsta máta óeðlilegt, ef
ríkisstjórnin hefði skotið sér undan að takast á við
erfiðleikana.
í þriðja lagi sé það pólitískt mikilvægt, að ríkisstjórn
með Alþýðubandalagið innanborðs skulu grípa til slíkra
aðgerða.
I næsta blaði DV (24. þ.m.) er svo forustugrein eftir
hinn ritstjórann, Jónas Kristjánsson. í upphafi greinar
hans segir á þessa leið:
„Efnahagsaðgerðir ríkisstjórnarinnar eru til bóta, þótt
þær gangi ekki eins langt og æskilegt hefði verið.“
Jónas rekur það síðan í greininni að hvaða leyti hann
telur bráðabirgðalögin vera til bóta. Greininni lýkur hann
svo með þessum orðum:
„í stórum dráttum eru aðgerðirnar til mikilla bóta. Eftir
að hafa sigið í fenið í rúmt ár finnum við nú fast land
undir fótum. Aðgerðirnar koma einu ári of seint og verða
því mun óþægilegri en þurft hefði að vera. En betra er seint
en aldrei.“
Hér skal fyllilega tekið undir það með Jónasi
Kristjánssyni, að betra hefði verið fyrir alla, að svipaðar
ráðstafanir hefðu verið gerðar fyrir ári og raunar hefði þá
verið hægt að komast af með mun minni aðgerðir.
Fetta var þá afstaða Framsóknarflokksins, eins og
glöggt kom fram í viðtali, sem Tíminn átti við
Tómas Árnason viðskiptaráðherra.
Það er ljóst af forustugreinum þeirra Ellert B. Schram
og Jónasar Kristjánssonar að viðhorf þeirra til
bráðabirgðalaganna er allt annað en hinna, sem stjórna
Morgunblaðinu.
Svo langt gengur ofstæki þeirra, sem ráða ferðinni hjá
Morgunblaðinu og meirihluta þingmanna Sjálfstæðis-
flokksins, að þeir hóta að gera allt sem þeir geta til að
fella bráðabirgðalögin á Alþingi, þótt af því hlytist
90-100% verðbólga á síðari hluta næsta árs.
Skyldu þeir trúa því, að þetta yrði betra kosningamál
fyrir þá en leiftursóknin?
Þ.Þ.
Kosningar í Svlþjóð
Frá fréttaritara Tímans í Svíþjóð
Gylfa Kristinssyni.
■ í dag 20. ágúst klæðist
Svíþjóð kosningaskrúða.
Lögum samkvæmt er
stjórnmálaflokkunum
heimilt að setja upp vegg-
spjöld með slagorðum og
áróðri fyrir málstaðnum
mánuði fyrir kosningar.
Þótt flestir sérfræðingar
á sviði áróðurs og auglýs-
inga telji veggspjöldin létt-
væg tæki við atkvæðaveið-
þróunaraðstoð
notuð til
reksturs
þrælkunarbúða?
— harka færist í kosninga
baráttuna í Svíþjóð
kosningabaráttunar í Sví-
þjóð er hafinn.
arnar leggja flokkarnir
mikla áherslu á þau. Til
dæmis áætla Sosialdemó-
kratar að verja 13 milljón-
um sænskra króna í sína
veggspjaldaherferð. Þrátt
fyrir að menn séu ekki á
eitt sáttir um áhrif vegg-
spjalda á kosningaúrslit,
þá er eitt öruggt. Þau eru
tákn þess að lokasprettur
300.000 utan vinnu-
markaðarins
Síðan fyrsta grein mín um kosninga-
baráttuna í Svíþjóð birtist hér í
Tímanum 12. ágúst s.l. hafa fleiri mál
en launþegasjóðirnir fengið aukið rými
í ræðum stjórnmálamanna. Eitt þessara
mála er ástand og horfur á vinnu-
markaðnum og fjöldi atvinnuleysingja.
Tala þeirra hefur verið nokkuð á reiki.
Nú í vikunni sendi sænska hagstotan
(Statiska centralbyrán) frá sér tölur
sem ætla má að séu áreiðanlegar.
Samkvæmt þessum nýju tölum höfðu
133.000 Svíar enga atvinnu í júlí, en það
jafngildir 3% atvinnuleysi. Af þessum
133.000 voru 57.000 ungt fólk, þ.e. 20
ára og yngri.
Níutíuþúsund voru í starfsþjálfun og
endurmenntun hjá AMS (Arbetsmark-
nads styrelsen). AMS er opinber
stofnun sem starfrækir miðstöðvar fyrir
starfsþjálfun og endurmenntun atvinnu-
leysinga í flestum lénum Svíþjóðar.
Alls voru 62.000 sem gátu og vildu
■ Ola UUsten formaður Þjóðarflokksins er óhress þessa dagana út í Ulf Adelsohn formann Hægfaraflokksins þótt
myndin sýni hann glaðan og reifan í hringekju í Eskilstuna.