Tíminn - 06.11.1983, Blaðsíða 2

2
SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 1983
Umsjón Agnei Bragadöttlr
I heimsókn hjá
alvöru fríherra
von Landenberg
í Eller við Mósel

Qualitatswein mit Pradikat
IK-R CÐ6LH
VOU LAnD6nB6KG
Riesling - Erzeugerabföllung
Amtliche Priiíungsnummer 1 625 213 7 81
$■ rciljerv w. Í(»nbfttbcr{»’sícl)c §c!jlos»lteUcrei
EDIGER-EllER A N PtR MOSCl 0,7 Lö
Iflrfídignrtcn íluðlrfc
■ Ég má til með að láta einn fallegan miða sem er límdur á eðalvín þeirra
Landenberg fljóta hér með, til þess að sýna hvernig miðarnir á Landenberg-
víninu líta út. Þetta getur alls ekki talist auglýsing fyrir Landenberg vínið,
því það er ekki fáanlegt hér á landi, illu heilli.
■ Er við kvöddum Alte Thorschenke, fylgdi eiginkona hótelstjórans okkur til dyra. Þessi mynd gefur vonandi
einhverja visbendingu um rómantíkina sem umlykur þennan stað. Auk þess má sjá hægra megin við dyrnar,
nokkur ártöl, og sýnir hvert þeirra um sig, hve hátt Mósel flæddi, í flóðum þessi ár. Tímamynd — Agnes
■ Þegar ég fór í bodi þýska ferðamála-
ráðsins og Flugleiða til Þýskalands í apríl
sl. þá gistum við eina nótt í Alle
Thorschenke, elstu byggingu í þeirri
fallegu borg Cochem. Þessu gerði ég
grein fyrir á sínum tíma, og þeim dásemd-
um sem hótel þetta hefur upp á að
bjóða. En þegar ég var nú komin í þessa
borg á nýjan leik, þá gat ég ekki staðist
freistinguna, að gista þar aftur, ásamt
fjölskyldu. Fór það að vonum, allar
mótttökur voru höfðinglegar. Hótelið,
sem var reist árið 1332 er hreint út sagt
stór skemmtilegt, með öllum sínum
himnasængum og forneskjulegu yfír-
bragði. Það sem er þó enn betra, er
maturinn sem boðið er uppá. Hann, að
öllum stöðum ólöstuðum, er sá besti sem
ég hef fengið í Þýskalandi. Sem dæmi
um dásemdirnar sem kitluðu bragðlauk-
ana má nefna tvo villibráðarrétti sem við
brögðuðum á, en annars vegar var það
hérasteik og hins vegar hjartarsteik.
Hvor tveggja var hreint sælgæti. Land-
enberghvítvínið rann einnig Ijúflega
niður með þessum veisluréttum.
Hótelið hefur upp á 51 herbergi að
bjóða, og eru þau einstaklega fallega
innréttuð. Hótelið tilheyrir hótelkeðju
sem nefnist Gast im Schloss og fyrir þá
sem hafa áhuga á, þá má geta þess að
heimilisfangið er Bruckenstrasse,
Cochem, og lesendum til upplýsingar þá
má geta þess að verðlag á herbergjunum
er frá 65 og upp í 130 mörk tveggja
manna herbergi en öllum herbergjum
fylgir baðherbergi.
Eigandi hótelsins cr fríherrann 'af
Landenberg, og býr hann í þorpinu
Eller, sem er aðeins í fimm kílómetra
fjarlægð frá Cochem. Fríherrann er
elskulegur maður, sem sýndi okkur vín-
kjallara sinn, sem er einn sá fullkomnasti
í Móseldalnum, þótt hann sé jafnframt í
röð eldri vínkjallara, en hann er um 500
ára gamall. Landenberg ergeysilega stór
vínframleiðandi, því hann framleiðir á
ári hverju, um 300 þúsund flöskur, oger
vín hans að sjálfsögðu eðalvín, gullið og
tært.
Það var mjög skemmtilcg reynsla að
ganga um vínkjallara fríherra Landen-
berg og skoða það sem fyrir augu bar.
Tækjakostur er mikill og flókinn.
Skemmtilegast var, að vínsmökkuninnin
sjálfri undanskilinni, þegar hann sýndi
okkur rammlega girtan bás, þar sem
verðlaunaárgangar hans voru saman-
komnir á einum stað. Var rammgert hlið
fyrir þessum bás, þar sem gersemar hans
voru geymdar, og þjófavarnarkerfi, sem
hann sagði okkur reyndar að hefði ekki
farið í gang, enn sem komið er. Hann
sagði okkur að þótt hann geymdi allar
þær víntegundir sem hann hefði fengið
verðlaun fyrir, en ávallt eru ýmis konar
gæðakeppnir vína í gangi í Þýskalandi,
þá væru velflestar flöskurnar einungis
dýrmætar sem safngripir, því vínið þyldi
ekki fleiri ára geymslu. Hann sýndi
okkur verðlaunavín frá 1981, sem hann
sagðist vera mjög hreykinn af. Hafði
þessi gerð fengið gullverðlaun, og hann
benti á að slíkt væri mjöggóðurárangur,
þegar horft væri til þeirrar staðreyndar
að árið 1981 hefði verið slæmt vínár í
Móseldalnum. Dóttir Freiherr Landen-
berg mun að öllum líkindum taka við búi
föður sína í fyllingu tímans, því hún er
nú að Ijúka námi í víngerðarlist, og
lokastigið, sem er rauðvínsgerð, lærir
hún í þekktustu vínyrkjuhéruðum
Frakklands. Landenberg á tvær dætur
en engan son, og fannst mér ég merkja
á honum nokkurn áhyggjusvip þegar
hann ræddi dætur sínar, því hann sagði
jú að það væri ljóst að nafnið myndi
deyja út, að honum látnum, en slíkt er
honum greinilegt áhyggjuefni, þar sem
ættin rekur sögu sína ég veit ekki hvað
langt aftur. Það sýndi hann okkur í
sérstakri ættbók, sem var geysilega mik-
ill doðrant á heiðursstað á herrasetrinu.
Vínyrkja Fríherra Landenberg er að-
eins ein af mörgum tekjulindum hans,
því hann upplýsti okkur um að hann ætti
nokkur önnur hótel en Alte Thorsc-
henke, til að mynda Landenberg Hótel,
þannig að það er ekki líklegt að hann
þurfi nokkurn tíma að lepja dauðann úr
skel. Því kom það skemmtilega á óvart
hversu alþýðlegur og kátur hann var.
Það var auðséð á móttökum þeim sem
við fengum, að hann hafði virkilega
gaman af að taka á móti gestum og sýna
þeim vínkjallara sinn, sem hann var
greinilega mjögstoltur af. Hann benti til
dæmis á eitt tækið á gönguferð okkar um
dimman kjallarann og sagði hreykinn,
„Þeim mun betri og dýrari tækjabúnað
sem þú átt, þeim mun betra vín getur þú
framleitt. Þetta eina tæki kostar yfir 40
þúsund mörk." 40 þúsund mörk eru
liðlega 400 þúsund krónur!
Þá var ekki síður gaman að spjalla við
þá elskulegu konu fríherrafrú Landen-
berg, en hún stjórnaði vínsmökkuninni
að lokinni skoðunarferðinni um vínkjall-
arann. Mælti hún mest með þurrum og
hálfþurrum vínum, einkum frá 1978 og
1979, flest vínin frá því góða ári 1976
voru búin, nema geymsluárgangar. Er
ekki að orðlengja að vínsmökkunin
undir þessari frábæru handleiðslu varð
sú ánægjulegasta í Móseldalnum, og
ráðlegg ég öllum sem eiga þess kost að
skreppa til Eller á leið sinni um Mósel-
dalinn að sleppa ekki þessu tækifæri. Því
tækifærið er margbrotið - þú færð að
skoða ævafornan og vel útbúinn vínkjall-
ara, þú færð að smakka eðalvín sem eru
allt að því einstök, þú færð að hitta ekta
fríherra og fríherrafrú, og þú færð að sjá
hvernig ekta herragarður lítur út. Einna
helst hafði ég á tilfinningunni, eftir
þennan ánægjulcga eftirmiðdag, að ég
hefði í þrjá klukkutíma eða svo, fengið
að taka þátt í þýsku ævintýri, kannski
einu nýju Grimmsævintýri.

■ Ég held að þessi fallega mynd af herragarðinum þar sem fríherrahjónin Landenberg búa, lýsi betur
ævintýraljóma staðarins, en svarthvítu myndirnar sem ég tók. Staðurinn heitir Weingut Freiherr von
Landenberg, Eller an der Mosel, og er þetta Ijósprentun af málverki af staðnum, sem fríherra von Landenberg
gaf mér að skilnaði.