Tíminn - 11.03.1984, Blaðsíða 2

erlend hringekja
SUNNUDAGUR 11. MARS 1984
KONUR MYRTAR AINDLANDI
■ Pað að brenna giftar konur á
Indlandi, vegna þess að heimanmundur
hefur ekki verið talinn nægur, er enn
stundað. Þessi hroðalegi siður virðist
furðulega lífseigur þó svo að viðurlög
við slíku séu að sjálfsögðu mjög þung,
svo sem ævilangt fangelsi eða
dauðadómar. Algengt er að fjölskylda
eiginmannsins taki sig saman og hlaði
bálköst og brenni eiginkonuna ef
heimanmundur hefur ekki verið ríkulega
greiddur og enn fleirri konur hljóta svo
slæma meðferð að þær sjá sjálfsvíg sem
ein undankomuleiðina. Tölur í þessu
sambandi eru mjög á reiki þar sem afbrot
af þessu tagi komast sjaldan upp eða eru
kærð en samkvæmt opinberum
heimildum frá indlandi, frá árinu 1982,
er vitað unt 610 tilfelli þar sem konur
voru brenndar lifandi og 220 tilfelli á
fyrrahelmingi ársins 1983. Hér er þó
eingöngu um að ræða morð af þessu tagi
sem framin hafa verið í þéttbýli því að
svo virðist sem brennur úti á
landsbyggðinni séu yfir höfuð ekki
kærðar. Þrátt fyrir þetta er talið að
einmitt þar séu flest morðin framin.
Það að sanna slíka glæpi virðist oft
vera mjög erfitt. Það litla sem eftir er af
líkömum fórnarlambanna er auðvelt að
fela þar sem oftast er eingöngu aðeins
um ösku að ræða. Þeir sem vitni verða
að þessum hroðalegu verknuðum vilja
ógjarnan blanda sér í máiin þar sem slíkt
mundi leiða til átaka og illinda við
viðkomandi fjölskyldur. Vegna þess að
þessi siður á sér langa sögu og þar sem
hann er af mörgum ekki álitinn neitt
tiltökumál, virðist sem að mannorð
hinna seku sé ekki í veði. Þeir sem
brennt hafa eiginkonur sínar geta
auðveldlega gifst aftur og þannig orðið
sér úti um enn einn heimanmundinn.
Það að feður gefi með dætrum sínum
er mjög útbreiddur siður á Indlandi.
Viðgengst það, þótt ólöglegt sé í öllum
stéttum og innan margra trúarbragða
þar á meðal hjá kristnum mönnum og
meðal múhamedstrúarmanna. Hin nýja
millistétt sem býr á þéttbýlissvæðum
landsins gerir þó minnst af þessu en eins
og áður segir er þetta algengast úti í
dreifbýlinu. Sums staðar hafa menn
tekið upp á því að fara fram á árlegar
greiðslur frá fjölskyldum
eiginkvennanna og hefur það enn aukið
á vandann. Það þykir og hin mesta
hneisa fyrir ungar konur að flýja heim til
fjölskyldna sinna eftir að hafa einu sinni
verið giftar í burtu. Þannig eru konur
undir miklum þrýstingi að láta sér vel
I íka þó svo að aðstæður þeirra séu nánast
óþolandi. Þetta hefur svo leitt til þess að
margar þessara óhamingjusömu kvenna
falla fyrir eigin hendi.
Þetta hroðalega ástand dregur einnig
marga aðra dilka á eftir sér. Þannig eru
stúlkubörn miklu óvelkomnari í heiminn
en sveinbörn þar sem fjölskyldur þeirra
POUCE
0.A
^SOciij,
iPT Wh, I
r
1 í]'A

koma til með að þurfa að gefa með þeim
þegar að giftingu þeirra kemur. Drengir
eru því látnir ganga fyrir á ýmsan hátt og
hefur þetta leitt til þess að dauðsföll
meðal telpna eru algengari en meðal
drengja, þar sem þeir eru látnir ganga
fyrir t.d. hvað læknishjálp snertir. í
flestum öðrum löndum eru konur ívið
fleiri en karlar, en á Indlandi er þessu
öfugt farið og telja menn að vandamálið
varðandi heimanmund spili stóra rullu.
Nú hafa yfirvöld hafið herferð gegn
þessum aldagamla sið og dómstólar eru
farnir að taka málin fastari tökum.
Viðurlög við glæpum af þessu tagi hafa
verið þyngd og lögregluyfirvöldum gefin
heimild til að rannsaka slík mál þó svo
að kæra liggi ekki fyrir. Þrátt fyrirþetta
er það álit manna á Indlandi að mikið
vatn eigi eftir að renna til sjávar áður en
glæpir tengdir heimanmundi verði
upprættir.
(The Economist)
Lausn á
hundahalds
málinu?
■ Við rákumst á þessa
skemmtilegu mynd í kanadísku
blaði og nú er það spurningin hvort
hér sé komin einhvers konar
lausn á hinu erfiða
hundahaldsmáli í höfuðborginni.
Chihuahua-hundurinn fer vel í
vasa eins og sjá má og ef
hundaeigendur kæmu sér upp
slíkum hundum mundi
vandamálið nánasthverfa. Þannig
hundar yrðu til þess að gera þeim
gramt í geði sem eiga erfitt með að
þola hunda þar sem þeirra yrði
sáralítið vart.
Að að fara út með hundinn ætti
líka að geta orðið mun auðveldara
og lögreglan gæti hætt að vasast í
hundaeigendum og farið að snúa
sér að öðru.
Argentmumenn vilja
semja um yfirráð yfsr
Falklandseyjum
■ Hin nýja borgaraléga ríkis-
stjórn sem nýiega tók við völdum
í Argentínu hefur lýst því yfir að
hún sé reiðubúin til að setjast að
samningaborði með Bretum og
ræða framtíð Falklandseyja. í yfir-
lýsingu stjórnarinnar er þess.getið
að hinum 1800 íbúum eyjanna
verði tryggður ríkisborgararéttur í
Argentínu jafnframt því sem þeir
geti haldið hinum breska ríkisborg-
ararétti sínum og geti slíkar undan-
tekningar gilt í þrjár kynslóðir.
Argentínustjórn hefur jafnframt
þessu boðið ýmis önnur fríðindi til
handa íbúunum. Allt er þetta þó
háð því að eyjarnar verði aftur
gerðar að argentínsku yfirráða-
svæði en hætt er við að bresk
yfirvöld komi til með að eiga erfitt
með að samþykkja slíkt formála-
laust.
Sem kunnugt er féllu um eittþús-
und manns í stríðinu um eyjarnar
þegar Bretar endurheimtu yfirráð
sín þar og strangt til tekið eru þessi
tvö ríki enn í stríði. Þrátt fyrir að
tilboð Argentínumanna sé Bretum
óaðgengilegt þá má líta á það sem
vott um betra samkomulag milli
þjóðanna að Argentínumenn hafi
nú gefið út slíka yfirlýsingu. Nú
nýlega sendi Thatcher forsætisráð-
herra Breta heillaóskaskeyti til
Raul Alfonsin þegar hann tók við
völdum í Argentínu. Bretar hafa
sett þau skilyrði að ekki komi til
neinna samninga nema að Argen-
tínumenn láti af öllum yfirráða-
kröfum varðandi eyjarnar en lýsi
sig jafnframt reiðubúna til að
semja um ýmis mál varðandi sam-
skipti landanna tveggja svo sem
viðskipti og um það hvernig skuli
farið með ýmis önnur mál milli
landanna sem ekki hefur verið
hægt að semja um hingað til vegna
ófriðarins. (Politiken)
■ Mvndin er tekin af landgöngu Breta sumarið 1982 þegar þeir endurheimtu
yfirráðin yfir eyjunum.