Tíminn - 23.02.1986, Side 6
6 Tíminn
Sunnudagur 23. febrúar 1986
Stefnan var skemmtistaðurinn
Hollywood. Ég og Dóri vinur
minn settum á okkur Kouros rak-
spírann og lyktin var svo sterk að
það lá við að hún yfirgnæfði lagið
scm hljómaði í útvarpinu, alla-
vega var hörð barátta um yfirráð-
in i loftinu.
Bindiö var komið á sinn stað,
lakkskórnir á fæturnar og menn
voru tilbúnir.
Það var biðröð eins og venju-
lega þegar við komum, cn Dóri
þekkti einn dyravörðinn og við
sluppum því við hinu hvimleiðu
röð.
Þaö var ckki laust við að margir
*
-b
f
i
}
4
Jr-
horfðu illu augnarráði á eftirokk-
ur og sumir létu jafnvel ýmislegt
óprenthæft flakka. Við létum það
ekki á okkur fá og brostum okkar
blíðasta á móti.
Það var létt stemmning inni
enda prófunum nýlokið og fram-
undan var áhyggjulaust sumarfrí
fyrir flesta.
Við félagarnir gengum þennan 1
hefðbundna hring í Hollywood,
hcilsuðum kunningjum, spaug-
uðum við dömurnar o.s.frv.
Allt í einu heyri ég að nafn mitt
er kallað háum rórni. Að sjálf-
sögðu leit ég við og sá að piltur
einn situr út í horni með gull-
fallega dömu sér við hlið og veifar
mér sem óður væri að koma. Ég
hnippti í Dóra og við röltum út í
horn.
Pilturinn stóð upp, faðmaði
mig og sagði „Jói helv. er gaman
að sjá þig aftur, þú lítur bara
Ijómandi vel út. Tyllið ykkur
endilega hjá okkur, ég má til mcð
að spjalla aðeins við þig." Síðan
kynnti. hann okkur fyrir kven-
manninum.
Ég leit spyrjandi á Dóra, hann
kinkaði kolli og fékk sér sæti við
hliðina á dömunni að sjálfsögðu,
en ég settist hjá drengnum.
Hann byrjaði strax að tala um
hvað það hefði verið gaman hjá
okkur síðast. Ég rétt náði að
stöðva hann og spurði kurteislega
hvenær við hefðum eiginlega sést
síðast.
Hann hló vandræðalega og
sagði „ertu orðinn svona gleym-
inn? Manstu ekki eftir því að við
lékum saman í 5. flokki?"
Nú kviknaði á týrunni hjá mér,
þetta var þá leiðinda viðrinið sem
hafði verið í marki hjá okkur í 5.
flokki. Hann var hundleiðinlegur
þá og ég átti ekki von á því að
hann hefði breyst mikið. Nei, ég
ætlaði ckki að fara að eyðilcggja
kvöldið í samræður við þennan
náunga.
Ég stóð upp og sagði að við
hefðum eiginlega ætlað að hitta
kunningja og værum orðnir of
seinir, blikkaði síðan Dóra sem
virtist vera afskaplega ánægður
með vistina hjá dömunni.
Þá grcip Hallgrímur (eða svo
minnti mig að nafn hans væri) í
mig og sagði að hann gæti nú ekki
verið þekktur fyrir að láta mig
sleppa án þess að bjóða mér up á
drykk.
Dóri kinkaði ákaft kolli og þar
að auki þá slær maður sjaldan
hendi á móti fríum drykk, þannig
að ég sagði, jæja bara einn.
Hann jánkaði því og spurði
Dóra hvort hann vildi vera svo
vingjarnlegur að sitja hjá stúlk-
> unni þangaðtil við kæmum aftur.
Dóri var ekkert nema riddara-
heilin ogsagði;„Mín er ánægjan."
Við stóðum upp og stefndum á
barinn. Þar var smá biðröð og
töfðumst við af þeim orsökum í þó
nokkurn tíma.
Loksins þegar við komumst að
þá var ég að verða vitlaus og.
dauðsá eftir að hafa þegið boðið
því að kappinn Iét móðann mása
stöðugt um dýrðartímabil hans í
íslenskri knattspyrnusögu.
Þegar við höfðum fengið af-
greiðslu og vorum á leiðinni til
baka, þá kom aðsvífandi vægast
sagt drukkinn kvenmaður á fert-
ugsaldri. Hún þreif um mittið á
mér, kyssti mig rembingskossi á
munninn ogsagði „loksins finn ég
þig átin mín".
Ég ýtti henni kurtcislega frá
mér og sagði að ég kannaðist bara
ekkert við hana.
Hún sagöi þá að það skipti ekki
máli og hvort að ég tryði á ást við
fyrstu sýn.
Því neitaði ég.
En vildi égekki dansa viö hana.
Nei, hafði því miður ckki tíma
til þess, en kannski á et'tir.
Það lifnaði yfir kerlingunni við
þetta loforð og hún kvaddi mig
með því að segja að ég yrði að
standa við orð mín.
Er við sáum á cftir bakhluta
hennar þá sagði Hallgrímur, hún
var laglega drukkinn þessi og var
ég sammála því.
Þegar við komum út í hornið þá
var þegar enginn. Það setti strax
aö mér illur grunur enda þekkti
ég Dóra vin minn mjög vcl.
Hallgrímur greyið sagði að þau
hefðu sennilega bara farið á sal-
ernið eða tekið einn léttan
snúning.
Ég var sammála þessu og varð
skyndilega mál og sagðist þurfa
að hverfa á salcrnið. Hallgrímur
kvaddi mig innilega og bað migað
segja dömunni að hann biði eftir
hcnni.
Það scm eftir lifði af ballinu, sá
ég ekki meira af Dóra og var viss
um að hann hefði stungið af með
dömuna heim að sýna henni frí-
merkjasafnið sitt og kom það á
daginn að ég hafði rétt fyrir mér.
Annað slagiö rakst ég á Hall-
grím sem leitaði eins og óður
maður að kvenmanni sínum.
Einnig átti ég nokkru sinnum í
erfiðleikum með að losna við
kerlinguna sem sveif nokkrum
sinnum á migog heimtaði að fá að
taka út dansinn sinn. En alltaf
tókst mér að losna við hana, kom
með einhverjar fáránlegar afsak-
anir. Enda hefði mannorði mínu
verið kastað fyrir lítið cf ég hefði
sést á dansgólfinu með dauða-
drukkna fertuga kerlingu í fang-
inu. Það hefði sennilega dugað
lítið að segja að þetta væri fjar- „A-
skyld frænka utan af landi. *
Fyrir utan þctta þá var kvöldið
ágætlega vel heppnað og ég
skemmti mér mjög vel.
Eftir ballið var ég að tala við
eina vinkonu mína fyrir utan þeg-
ar Hallgrímur „vinur" minn kom
og virtist vera allreiður.
Hann þreif í hálsmálið á mér og
sagði: „Lúmska kvikindið þitt, þú
tældir mig á barinn á meðan vinur
þinn notaði tækifærið og tældi
stúlkuna mína."
Ég var næstum orðlaus og eina
orðið sem ég átti til var „ha“.
En þá kont kerlingin „vinkona”
mín að og hafði ekki minna að
segja. „Óþokkinn þinn. lofaðir
að dansa við mig en sveikst það."
Nú var mér nóg boðið og sagði:
Af hverju ekki að gera gott úr
þessu og þið tvö sláið ykkur bara
saman og öllu er bjargað?"
Ég sá tvö rauð andlit og heyrði
frekar en fann tvo flata lófa
smella á kinnum mínum. END
4
I
rði-
)fa y
JD
Frakkinn Louis Maile heldur áfram að gera
myndir í Bandaríkjunum. Nýjasta mynd hans
heitir „Alamo Bay“ og fjallar um víetnamskan
flóttamann sem reynir að byggja upp nýtt líf í
Texas nokkrum árum eftir lok stríðsins í heima-
landinu. Ho Nguygen leikur vfetnamska rækju-
veiðarann, en með önnur hlutverk fara Ed Harr-
is og Amy Madigan.
Þá er loks búið að framleiða
„Enemy Mine“. Eins og öllum
ætti að vera kunnugt þá var
reynt að festa hana á filmu hér
uppá Fróni, en leikstjórinn þótti
full eyðslusamur og var rekinn.
Og með nýjum leikstjóra, Wolf-
gang Peterson, var horfið frá því
að nota tökurnar héðan. Myndin
fjallar um geimfara sem lendir á
eyðilegri plánetu einhvern tíma í
framtíðinni og hittir þar fyrir
annan geimfara frá einhverri allt
annarri plánetu. Síðan segir
myndin frá átökum á milli þeirra
og síðar vináttu. Hlutverkin tvö
eru í öruggum höndum þeirra
Dennis Quaid og Louis Gossett
Jr.
■<-------------------------m.
Judge Reinhold sem lék í Beverly Hills Cup ásamt Eddie Murphy
leikur nú aðalhlutverkið í nýrri mynd sem hefur fengið nafnið „Off
Beat“. Hann leikur þar frjálslyndan mann sem óvart lendir í því að
verða lögga í New York.
Ung leikkona, Coral Brown,
stígur sín fyrstu spor á frama-
brautinni í mynd Gavin Millers,
„Dream Child". Hún leikur þar
Alice Hargreaves, stúlkuna
sem var fyrirmynd Lewis Car-
rolls og Alísu í Undralandi. í
kvikmyndinni fer Alísa til New
York þar sem hún kemst í náin
kynni við Bandaríkjamanri
sem lan Holm leikur.