Tíminn - 27.03.1986, Page 4
4Tíminn
Fimmtudagur 27. mars 1986
LÁUSÍILOKSINS
FEKKST GJALDSVÆÐI
OKKAR OTFÆRT
Allir í rétta röö.
Nýtt og fulikomið tölvustýrt símaborð tryggir snögga sím-
svörun og afgreiðslu eftir réttri röð. Þegar þú hringir í Hreyfil
og heyrir lagstúf, veistu aö þú hefur náð sambandi við
skiptiborðið oc færð afgreiðslu von bráðar.
Hafnarfjörður, Garöabær og Mosfellssveit.
Höfum opnað nýjar biðstöðvar við Ásgarð í Garðabæ,
Esso-stöðina við Reykjavíkurveg í Hafnarfirði og við Þverholt
í Mosfellssveit. Þetta tryggir enn betri þjónustu.
Höfuðborgarsvæðið er nú eitt gjaldsvæði.
Nú getur Hreyfill ekið þér frá Laxnesi
að Bessastöðum eða frá Austurvelli í Straumsvík
á innanbæjartaxta Reykjavíkur
UREVFILL
68 55 22
Ávarp
í dag er alþjóða leikhúsdagurinn.
Hann er haldinn hátíðlegur í yfir 50
þjóðlöndum eða öllum þeim, sem
aðild eiga að alþjóðasamtökum leik-
húsmanna. Á alþjóða leikhúsdaginn
hefur löngum verið minnst hinna
ýmsu listgreina, sem á leiksviðinu
búa og í ár ákvað Leiklistarsamband
íslands að gefa fulltrúa dansins
orðið. Því stend ég hér og ávarpa
ykkur í nafni leikhúsfólks.
Áður en maðurinn hafði orðið
hafði hann dansinn.
Sagan segir okkur að dansinn hafi
átt ríkan þátt í menningarþróun
mannsins. Þörfin til að tjá sorg og
gleði, ást og athafnir í dansi hefur
fylgt manninum frá örófi alda.
Frummaðurinn dansaði á vorin til
dýrðar nýju lífi, hann dansaði þakk-
ardans á haustin fyrir góða upp-
skeru. Frá fæðingu til dauða átti
hver. merkisatburður í lífi frum-
mannsins sér dans.
Hvatinn að dansi mannsins voru
hreyfingar náttúrunnar, sjávarföll,
vindar og leikur dýranna sem hella-
ristur frá steinöld hinni fornu bera
vitni um.
Hofdansar Forn-Grikkja og Eg-
ypta að ógleymdum dönsum fornra
menningarríkja Austurlanda, segja
okkur að staða dansins hafi borið
hátt í trúarmenningu þessara þjóða.
Á miðöldum tíðkuðust dansar frá
heiðinni tíð í helgisiðum kristinnar
kirkju, og er víða hægt að finna
leifar þessa nú á tímum, m.a. í
Seville stíga kórdrengir dóm-
kirkjunnar dans fyrir framan altarið
við ýmsar trúarathafnir.
En í aldanna rás breyttist viðhorf
kirkjunnar til dansins og var hann
lagður niður og litið á hann sem
syndsamlegt athæfi. Þessi viðhorf
kirkjunnar höfðu örlagarík áhrif á
stöðu dansins. Hér á landi reyndi
kirkjan þegar á 12. öld að banna
dansinn, og með húsagaskipan um
1700 hverfur dansinn úr okkar
menningarlífi í rúma öld.
Með þeim samfélagsbreytingum
sem urðu á endurreisnartímabilinu,
komu fram ný viðhorf í Evrópu.
Hirðdansinn hefst til vegs og virðing-
ar og leikdansar eru samdir. Við
hirð Lúðvíks 14. var saniið kerfi,
sem dansararnir voru þjálfaðir eftir
og getur listdans nútímanns rakið
uppruna sinn til þess tíma.
Eins og fyrr segir hefur dansinn
verði ríkur þáttur í lífi mannsins og
menningu þjóða. Sem tjáningarform
og listgrein er dans alhliða andleg og
líkamleg athöfn, sem uppfyllir þörf
mannsins til að sameina hreyfingar
og tilfinningar, sem leið til samskipta
við umhverfi sitt.
Á undanförnum árum hefur orðið
mikil vakning á sviði dansins, diskó-
og free-styledansinn fóru eins og
eldur um sinu um allan heim, og gaf
ungmennum tækifæri til að skapa og
tjá sinn eigin dans.
Break-dansinn stuðlaði að bylt-
ingu í samskiptum unglinga í fá-
tækrahverfum stórborga Bandaríkj-
anna, í stað blóðugra átaka var
tekist á í dansi.
Er dansinn ekki jafn nauðsynlegur
nútímamanninum scm skapandi afl
og hann var í bernsku mannkyns?
Hver á staða dansins að vera í
okkar listmenningu, sem er forsenda
framþróunar og fegurra mannlífs?
Listdans er ung listgrein hér á
landi. Atvinnuflokkur hefur verið
starfandi síðan 1973. Á þessum
þrettán árum hefur verið unnið mik-
ið og óeigingjarnt starf og nrargir
lagt hönd á plóginn. Nú eigum við
fríðan hóp dansara sem við getum
öll verið stolt af.
Listdansinn er heillandi listgrein,
með ótakmarkaða túlkunarmögu-
leika í formi og myndum, hann á sér
engin landamæri. og segir meira en
orð fá lýst.
íslenski dansflokkurinn hefur vax-
ið úr grasi. en verður að fá mögu-
leika til að efla starfsemi sína enn
frekar, og verða leiðandi afl í dans-
sköpun í landinu.
A þessum degi vil ég að lokunr
beina orðum mínurn til þeirra, scm
að leikhúslistum starfa. Vinnum
saman að listsköpun sem á rætur í
uppruna okkar og stuðlum þannig
að lifandi leikhúsi sem er í senn
spegill og dómari á samtíð okkar.
Nanna Ólafsdóttir,
listdansstjóri Þjóðleikhússins.