Tíminn - 08.11.1986, Blaðsíða 18

18 Tíminn
Útboð
Fjallalax hf. óskareftirtilboðum í eftirtalin verkefni:
A. Byggingu eldishúss.
Húsið er ætiað fyrir seiðastöð fyrirtækisins í landi
Hallkelshóla í Grímsneshreppi. Flatarmál hússins
er áætlað um 2040 m2. Útboðsgögn verða afhent
á skrifstofu Fjallalax hf. Síðumúla 37, sími 91-
688210, Reykjavík og Hallkelshólum Grímsnes-
hreppi, sími 99-6415 frá og með miðvikudeginum
11. nóvember. Útboðsgögn verða seld fyrir kr.
8.000,-
B. Framleiðsla eldiskerja.
Framleiða skal eldisker skv. eftirfarandi:
Stærð: Fjöldi:
2x2 m 120stk.
4x4 m 36 stk.
9 m í þvermál 20 stk.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu Fjallalax hf.,
Síðumúla 37, Reykjavík, 688210 og Hallkelshól-
um, Grímsneshreppi, sími 99-6415. Útboðsgögn
kosta 8.000.- kr.
VERKFRÆÐISTOFA SIGURÐAR THORODDSEN HF
ÁRMULI 4 REYKJAVÍK SÍMI 84499
Útboð-stálhurðir
Hagkaup hf. Lækjargötu 4, Reykjavík, óskar eftir
tilboði í smíði á stálhurðum og léttum hurðum með
stálkörmum fyrir verslanir og stigaganga í
verslanamiðstöð í Kringlumýri í Reykjavík.
Tilboð óskast í eftirtaldar hurðir:
— Stálhurðir 100 stk.
- Léttarhurðir 40 stk.
Hurðir skulu afgreiddar á tímabilinu 15. janúar
1987 til 1. maí 1987.
Útboðsgögn verða afhent á Verkfræðistofu Sigurð-
ar Thoroddsen hf. Ármúla 4, Reykjavík frá og með
þriðjudeginum 11. nóvember 1986 gegn 5.000,-
kr. skilatryggingu.
Tilboðum skal skila til Hagkaups hf., Lækjargötu
4, Reykjavík fyrir kl. 11.30 föstudaginn 28.
nóvember 1986 en þá verða þau opnuð þar að
viðstöddum þeim bjóðendum sem þess óska.
Hagkaup hf., Lækjargötu 4, Reykjavík
IÐNSKÓLINN í REYKJAVIK
Kennara vantar í rafiðna og tölvugreinum. Til
greina koma rafvirkjar, rafeindavirkjar, raftæknar,
raftæknifræðingar, rafmagnsverkfræðingar,
tölvunarfræðingar og kerfisfræðingar.
Nánari upplýsingarveitirskólastjóri í síma26240.
Iðnskólinn í Reykjavík
Kennarar
Vegna forfalla vantar nú þegar kennara við
grunnskólann í Grindavík kennslugreinar stærð-
fræði og eðlisfræði, nánari upplýsingar veitir
skólastjórinn í símum 92-8555 og 92-8504.
t
Alúðarþakkir færum við öllum þeim, er auðsýndu okkur samúð,
vináttu og hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa
Einars Sigmundssonar
fv. bónda í Kletti og Gróf,
Reykholtsdal
Þórður Einarsson Bergný Jóhannsdóttir
Jón E. Einarsson Hugrún Guðjónsdóttir
Sigrún Einarsdóttir Bjarni Guðráðsson
Barnabörn og barnabarnabörn
Laugardagur 8. nóvember 1986
MINNING
Kristjana Halla
Pétursdóttir
Fædd 16. nóv. 1901
Dáin 28. okt. 1986
Vinurþlnn erþérallt. Hann erakur
sálar innar, þar sem samúð þinni er
sáð oggleðiþín uppskorin. Hann er
brauð þitt og arineldur. Pú kemur til
hans svangur og í leit að friði.
Kahlil Gibran
Halla Pétursdóttir frá Kjörseyri er
látin. Hún lést að Sjúkrahúsinu á
Hvammstanga 28. okt. sl.
Halla var fædd 16.11.1901. For-
eldrar hennar voru Pétur Jónsson,
bóndi á Borðeyrarbæ í Hrútafirði og
Valgerður Jónsdóttir frá Kollsá.
Pétur var síðar sölustjóri Kaupfé-
lags Hrútfirðinga frá stofnun þess
1899 til 1918.
Pétur og Valgerður bjuggu lengst
af á Borðeyrarbæ.
Af börnum þeirra komust þrjár
dætur upp, Herdi's er giftist Jóni
Valdimarssyni, kennara í Reykja-
vík, þau eru bæði látin. Jónína Gróa
á Kjörseyri, sem lést í maí 1981 og
Kristjana Halla á Kjörseyri.
Á Borðeyrarbæ bjuggu systurnar
Halla og Jóna eftir lát foreldra sinna
til ársins 1938.
Halla giftist Matthíasi Matthías-
syni og flutti til hans að Hömrum í
Laxárdal. Þeirra sambúð stóð stutt
því Matthías lést er þau höfðu búið
í um það bil 2 ár. Þá flytja þær systur
Halla og Jóna að Kjörseyri til Hall-
dórs Jónssonar, föðurbróður síns og
frændfólks. Par áttu þær heimili alla
tíð síðan.
Samband þeirra systra var alla tíð
ákaflega innilegt og gott. Þær voru
mjög samrýmdar og hlúðu vel hvor
að annarri sem best þær máttu.
Þeirra lífsganga varð á þann veg að
þeim auðnaðist að vera saman mest-
an hluta ævi sinnar og sfðustu árin
voru þær saman á Sjúkrahúsinu á
Hvammstanga, en þar lést Jóna í
maí 1981.
Er ég dvel við minningar úr
bernsku minni frá Grænumýrar-
tungu kemur Halla þar oftar en ekki
við sögu. Hún kom yfirleitt til lengri
eða skemmri dvalar á hverju ári og
oft var þá Jóna systir hennar með
henni. Það var mikil hátíð er leið að
því að Halla og Jóna kæmu. Oftast
sváfu þær í suðurendanum uppi á
lofti. Og það kom fyrir að mamma
færði þeim kaffið í rúmið á morgn-
ana og þetta voru ánægjustundir
sem lýstu upp hversdagslegt skamm-
degið á afdalabæ.
Þessir morgnar með systrunum
minna mig á jólin með kaffi á bakka,
súkkulaði og smákökur og sá hátíða-
blær sem þeim fylgdi.
En miklu oftar var þó Halla í því
hlutverki að útbúa kaffi og mat og
færa öðrum og vinna verkin bæði
stór og smá. Ég læt hugann reika til
baka og sit á rúmstokknum hjá
Höllu, lítil stelpa með stutt hár.
Horfi hugfangin á Höllu greiða
síða hárið sitt og við glettumst hvor
við aðra, Halla brosir og raular fyrir
múnni sér. Fallega brúna hárið henn-
ar fellur yfir axlirnar og flóir niður
bakið, mittissítt, hún rennir greið-
unni í gegnum það, fyrst grófu og
síðan þeirri fínu, allt er vandað og
vel gert sem hún snertir á. Síðan
fléttar hún hárið í tvær þykkar
fléttur og bregður í sveig um höfuð-
ið. Þetta er fallegasta hár sem ég hef
séð og kannski er það líka af því að
sú kona er svo góð sem ber það og
ég minnist hennar aldrei öðruvísi en
að sjá þetta fallega hár fyrir mér vel
uppsett.
Ég minnist hennar við stofuborðið
heima að sníða og sauma, öll mögu-
leg fatasnið og eftir öðrum flíkum,
ef engin voru sniðin. Hún var einstök
saumakona og sjálfmenntuð í því
sem öðru og svo vandvirk og velvirk
að leitun var á slíku, enda eftirsótt
til þeirra starfa, sem og annarra.
Hún kemur líka í hug mér þegar
mest er að gera í hauststörfunum,
þar er Halla blessunin og allt gengur
svo einstaklega vel þar sem hún er.
Hún var líka hjá okkur í Grænumýr-
artungu þegar bræður mínir fæddust
og í mínum augum var hún alltaf
fullgild ljósmóðir þó hún lærði ekki
til þess og þær eru ótaldar konurnar
sem nutu góðs af henni við slíkar
aðstæður, bæði við fæðingar og um-
önnun ungbarna.
Þó svo að Halla væri bara um
kyrrt nokkurn tíma á hverju ári
finnst mér hún vera sem ein af
heimilisfólkinu, svo innilega tók hún
þátt í öllum kjörum heimafólks,
jafnt stóru sem smáu.
Halla var fróð um marga hluti,
góðar bækur og hafði yndi af ljóðum
og söng. Hún átti þess ekki kost að
menntast frekar en svo margir af
þessari kynslóð, en bar þó hina
bestu þætti menningar í brjósti sér,
þó bókleg skólaganga væri ekki til
staðar. Hjá henni héldust í hendur
viska og snilld og hún fór viturlegum
orðum um margt af því sem hver
maður getur átt á hættu að mæta á
lífsleiðinni. Hún vildi miðla sinni
reynslu og þroska til annarra. Því
það er ekki mest um vert hvað
hendir manninn á lífsleiðinni, heldur
hitt hvernig til tekst með viðbrögðin,
svo reyslan bæti en ekki brjóti.
Halla sjálf fór ekki varhluta af
reynslu, hún reyndi sjálf heilsuleysi til
margra ára og ástvinamissi.
Þær systur Halla og Jóna frá
Kjörseyri eignuðust hvorki auð né
eignir, lifðu fábrotnu lífi og voru
aldrei að keppast við að eignast eitt
né neitt að því ég best veit. Mér
fannst alltaf að eigur þeirra saman-
stæðu af íslenska búningnum, annað
hvort peysufötum eða upphlutnum,
sem þær báru með mikilli reisn.
Samt höfðu þær systur af miklum
auð að taka og Halla gaf samferða-
mönnum sínum hinar dýrustu gjafir
því hún gaf af sjálfri sér. Þeirra gjafa
þarf ekki að gæta, þær eru hjá okkur
alla tíð og tapast ei né týnast.
Þetta er síðasta kveðja til hins
góða vinar sem Halla Pétursdóttir
var, handa þeirri góðu konu er
ekkert of gott, ekkert orð of fallegt,
ekkert lof oflof. Hún bar höfuð og
herðar yfir samferðafólk sitt. Vildi
þó hvergi vera áberandi, var hlédræg
og hógvær kona. Hlúði að sjúkum
og sárum, vann þar sem verkin biðu,
spurði aldrei um lausn og vildi raunar
engin laun. Vinargreiði, hjálpsemi
og alúð við hvert eitt verk og að létta
öðrum lífsbaráttuna, það var hennar
aðalsmerki.
Hin mjúku orð, milda rödd og
ljúfa fas, óskin um allt hið besta
öðrum til handa, það er Halla.
Hún var boðberi friðar og fegurð-
ar, ljós sem blakti oft sakir heilsu-
leysis, en lýsti birtu á leið samferða-
manna sinna, þeirra sem gengu með
henni langan veg eða stuttan.
Frá þessari yndislegu konu starf-
aði slíkum friði og hlýju að engu var
líkt. Ævi hennar var hvorki bein né
breið. Hún leið heilsuleysi alla tíð, em
lærði að lifa með því og var ævinlega
sú sem veitti öðrum af sínum innri
auð.
Á lífsins æviskeiði gekk hún um
dimma dali, en eins og gull skýrist í
eldi þá átti hún þá list í fórum sínum
að bera stöðugt meiri þroska úr
býtum við hverja þá raun sem lífið
bar í skauti sér og þessi lágvaxna ljúfa
kona bar sig sem drottning, bauð
erfiðleikunum byrginn, veikbyggð,
en ævinlega sú sem sterkust var.
Við fjölskyldan frá Grænumýrar-
tungu kveðjum Höllu með söknuði,
en þó mestu þakklæti fyrir að hafa
verið þeirrar gæfu aðnjótandi að fá
að kynnast henni og njóta hlýhugar
hennar og vináttu til margra ára.
Veri hún kært kvödd og megi hún
hvílast og alheimskærleikurinn um-
vefja hana.
Sjúkrahús Skagfirðinga
Sauðárkróki
Sjúkrahús Skagfirðinga Sauðárkróki óskar að
ráða eftirtalið starfsfólk.
1. Ljósmóður, 100% staðafráOI. desember 1986.
2. Röntgentækni, 50% staða frá 01. desember
1986.
3. Sjúkraþjálfa, 50%-100% staða, nú þegar eða
frá 01. janúar 1987.
4. Hjúkrunarfræðinga og sjúkraliða vantar frá
áramótum í heilar stöður og hlutastörf.
Allar nánari upplýsingar gefur hjúkrunarforstjóri á
staðnum og í síma 95-5270.
LAUSAR STOÐUR HJÁ
REYKJAVÍKURBORG
Staða rafmagnsiðnfræðings hjá Rafmagnsveitu
Reykjavíkur er laus til umsóknar. Starfið er falið í
eftirlitsstörfum í innlagnadeild.
Upplýsingar um starfið gefur starfsmannastjóri
RR.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds
Reykjavíkurborgar, Pósthússtræti 9. 6. hæð, á
sérstökum eyðublöðum er þar fást.
Ingunn Ragnarsdóttir.