Tíminn - 11.11.1986, Blaðsíða 8

Titninn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri Kristinn Finnbogason
Ritstjóri: NíelsÁrniLund
Aðstoðarritstjóri: OddurÓlafsson
Fréttastjórar: BirgirGuðmundsson
Eggert Skúlason
Auglýsingastjóri: SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild Tímans.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 50.- kr. og 60.- kr. um helgar. Áskrift 500.-
Bjart fyrir stafni
og byr í seglum
NÝ ÖLD í AUGSÝN voru kjörorð 19. flokksþings
Framsóknarflokksins sem haldið var um helgina.
Pingið var mjög vel sótt og einkenndist af bjartsýni og
baráttuanda, enda Alþingiskosningar á næsta leiti.
í upphafi þingsins flutti Steingrímur Hermannsson,
forsætisráðherra og formaður Framsóknarflokksins ýtar-
lega ræðu og rakti störf ríkisstjórnarinnar.
Síðan ítrekaði hann stefnu Framsóknarflokksins til
fjölmargra málaflokka sem verið er að vinna að, og ljóst
að Framsóknarflokkurinn mun hafa áhrif á.
Áhrif Framsóknarflokksins í þessari ríkisstjórn eru
mikil og undir stjórn hans hefur verið tekið á mörgum
veigamiklum málum sem nauðsynlegt var að gera.
í almennum umræðum á þinginu kom fram ánægja með
þann árangur sem náðst hefur á kjörtímabilinu, sérstak-
lega í efnahagsmálum. Sú staðreynd blasir við að tekist
hefur að ná verðbólgunni niður fyrir 10 af hundraði og
allar líkur benda til að ef áfram verður haldið á þeirri
braut sem mörkuð hefur verið takist á næsta ári að koma
henni niður í það horf sem hún er í nágrannalöndunum.
Enda þótt baráttan hafi skilað miklum árangri, má þó
hvergi slaka á ef ekki á að stefna í sama horf og var.
Þingið samþykkti ítarlegar ályktanir um stjórnmál,
atvinnumál, félagsmál og mennta og menningarmál.
Á grundvelli þeirra verður stefna flokksins mörkuð
fyrir kosningabaráttuna sem nú fer í hönd.
Þá voru samþykktar veigamiklar lagabreytingar sem
m.a. fela það í sér að flokksþing verður nú haldið á tveggja
ára fresti í stað fjögurra.
Drög að nýrri stefnuskrá voru lögð fram en ákveðið að
vísa henni til nánari umfjöllunar og afgreiðslu á næsta
miðstjórnarfund flokksins.
í stjórnmálaályktun þingsins er undirstrikuð sú stefna
Framsóknarflokksins að byggja efnahagslíf þjóðarinnar á
blönduðu hagkerfi samvinnurekstrar, einkarekstrar og
opinberrar þjónustu.
Á þessum grundvelli vill Framsóknarflokkurinn beita
sér fyrir efnalegum framförum þar sem lögð er áhersla á
jöfnuð milli landsmanna og samvinnu þeirra og
samkennd.
Þá segir: „íslenska þjóðin gengur senn á vit nýrrar
aldar. Höfuðverkefni íslenskra stjórnmála á næstu árum
verður að búa þjóðina undir tuttugustu og fyrstu öldina.
Til þess þarf víðsýni í stefnumótun.“... „Flokksþingið
minnir á frumkvæði Steingríms Hermannssonar, forsæt-
isráðherra, er hann skipaði nefnd til að gera athugun á
þróun íslensks þjóðfélags og þróunarhorfum næsta aldar-
fjórðung. Með stofnun þeirrar nefndar hefur verið lagður
grunnur að frekara starfi á þessu sviði. Framsóknarflokk-
urinn mun-í krafti kjörorðs þessa flokksþings - NÝ ÖLD
í AUGSÝN - fylgja þessu starfi eftir á komandi árum“.
Hermdarverk
Óhug setur að mönnum, við þær fregnir að farið sé að
vinna hermdarverk hér á landi. Málstaður sem réttlætir
að skipum sé sökkt og skemmdarverk unnin á atvinnu-
tækjum hlýtur að vera slæmur.
Allir íslendingar hljóta að fordæma þau ódæði sem
unnið hafa verið á eigum Hvals hf. og gera þá kröfu að
þeir sem þau hafa unnið verði látnir svara til saka.
Ofbeldi verður ekki liðið og ástæða er ekki til að láta
undan hótunum þeirra afla sem því beita.
8 Tíminn
Þriðjudagur 11. nóvember 1986
GARRI
“Harðir á Mjóddarríki“
Garri las merkilega frétt í Þjóð-
viljanum nú um helgina. Þar segir
í fyrirsögn að nú séu menn í
borgarstjórn Reykjavíkur orðnir
það sem blaðið kallar „harðir á
Mjóddarríki" og síðan segir:
„Borgarstjórn Reykjavíkur hef-
ur farið fram áþað við fjármálaráð-
■ herra að komið verði upp áfeng-
isverslun í Mjóddinni, en sem
kunnugt er hefur ráðuneytið
ákveðið að hætta við hyggingu
húsnæðis fyrir áfengisversiun þar.
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson,
Sjálfstæðisflokki, hefur lýst þeirri
skoðun sinni að koma ætti upp
áfengisverslun í Mjódd. Borgar-
fulltrúar Alþýðuhandalags,
Kvennalista, Alþýðuflokks og
Framsóknarflokks hafa tekið undir
það og leggja áherslu á að frá
sjónarliorni skipulags og umferðar
sé staðsetning ríkls í Mjóddinni
mun æskilegri en i Kringlunni, þar
sem ríkið hefur tryggt sér húsnæði
undir áfengisverslun. Það var
reyndar í tíð Alherts Guðmunds-
sonar í fjármálaráðuneytinu að
ríkissjóður lagði 40 miljónir króna
í Hagkaupshöllina í þessum til-
gangi. “
Stefnubreyting í
Sjálfstæðisflokknum
Hér verður ekki betur séð en að
Davíð borgarstjóri - er hann að
hætta ofsóknunum?
sé að verða grundvallarbreyting í
stefnu sjálfstæðismanna í borgar-
stjórn Reykjavíkur gagnvart sam-
vinnuversiun í höfuðborginni. Eins
og menn minnast hafa þeir til þessa
jafnan haft þann sið að nota hvert
tækifæri til að reyna að klekkja á
henni á kostnað einkaverslunar-
innar.
Það var svo í samræmi við þessa
stefnu flokksbræðra sinna að AI-
bert Guðmundsson reið á vaðið og
lét ríkið kaupa stórt húsnæði undir
áfengisverslun í Kringlunni til þess
að draga þar með viðskiptavini að
væntanlcgri verslun Hagkaups.
Það var einnig áfram í anda sömu
stefnu að Þorsteinn Pálsson lét nú
á dögunum hætta við fyrirhugaða
byggingu áfengisverslunar í
Mjóddinni eftir að KRON hafði
keypt verslunina Víði þar, sem nú
er rekin undir nafninu Kaupstaður.
Batnandi manni er
bestaðiifa
Ef Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson
er hér að gerast forgöngumaður
um það að gæta hagsmuna KRON
þá er hann þar með farinn að
þverbrjóta þá stefnu sem Sjálf-
stæðisflokkurinn liefur fylgt í þess-
um efnum. En eftir er að vita
hvaða afstöðu Davíö borgarstjóri
hefur.
Davíð er, eins og menn vita,
algjörlega einvaldur í þeirri hirð
sem kallar sig meirihluta
sjálfstæðismanna í borgarstjórn.
Hann hefur til þessa staðið þar
harðan og ósveigjanlcgan vörð um
hagsmuni kaupmanna í borginni.
Þau rök, sem Þjóðviljinn segir
að fulltrúar minnihlutaflokkanna
ásamt Vilhjálmi hafi fært fyrir
opnun áfengisútsölu í Mjóddinni
eru skynsamlcg og í alla staði
hárrétt. Menn geta haft mismun-
andi skoðanir á neyslu og sölu
áfengra drykkja, en meðan núver-
andi skipuiag ríkir er það gjörsam-
lega óhæft að sala hins opinbera á
þcssum vörum sé leynt og Ijóst
notuð til að misinuna samvinnu-
verslun á kostnað einkaverslunar.
VÍTT OG BREITT
Sögulegar sættir
- en milli hverra?
Formaður Alþýðuflokksins hef-
ur vart orðið við að hryggbrjóta
Ólaf Ragnar Grímsson, sem neitar
að taka nei, sem gilt svar. Sam-
stjórn Alþýðubandalags, Alþýðu-
flokks og Kvennaflokks er sú dýra
hugsjón sem formaður fram-
kvæmdanefndar Alþýðubanda-
lagsins berst nú fyrir af alefli og á
þessi þríflokkur að stefna að slíku
bandalagi fyrir kosningar og að
sjálfsögðu að ná hreinum meiri-
hluta.
Þjóðviljinn reið á vaðið að af-
neita hugmyndinni. Jón Baldvin
taldi hana þegar í upphafi afleita
og að ekki kæmi til mála að bindast
þannig samtökum við allaballa.
Kvennaflokkur þegir þunnu hljóði,
hefur líklega aldrei hugleitt hvaða
erindi hann ætti svosem í ríkis-
stjórn eða alvöru stjórnmál yfir-
leitt.
En Ólafur Ragnar er ekki af
baki dottinn og nú er hann á góðri
leið með að gera Alþýðubandalag-
ið að hefðbundnum krataflokki
hvað sem hver segir og í fullkom-
inni óþökk Alþýðuflokksins. Á
aðalfundi miðstjórnar Alþýðu-
bandalagsins, sem haldinn var um
helgina, var samþykkt stjórnmála-
ályktun þar sem kratahugsjónin er
áréttuð. „Hér þarf nýja ríkisstjórn
sem hefur raunverulega jafnaðar-
stefnu að leiðarljósi." Síðar:“ í
slíkri ríkisstjórn hlýtur Alþýðu-
bandalagið að verða burðarásinn,
forystuafl allra þeirra, sem í raun
vilja hefja til vegs á íslandi nýja
jafnaðarstjórn gegn ójafnaðar-
stjórnum liðinna ára.“
Gaman væri að heyra hvað AI-
þýðubandalagsmenn telja sig hafa
setið í mörgum ójafnaðarstjórn-
anna, sem farið hafa með völd á
liðnurn árum.
Kratahugsjónin ofan á
Enn og aftur afneitar Jón Bald-
vin öllu samkrulli við komma og
kvennalið. í útvarpi í gær gaf hann
út yfirlýsingar um að ekki kæmi til
mála að ganga til neins konar
samstarfs eða skuldbindinga við
Alþýðubandalagið og að kvenna-
listinn væri ekki stjórnhæfur
flokkur.
En allt um það, þá hefur krata-
Jón Baldvin vill ekki láta Ólaf
Ragnar gera sig að ráðherra.
hugsjónin orðið ofan á í miðstjórn
Alþýðubandalagsins, hvernig svo
sem gengur að bræða krataflokk-
ana saman. í ályktunum fundarins
er tönnlast á jafnaðarmennskunni
og að Alþýðubandalagið sé foryst-
uafl þeirra sem hana aðhyllast.
Ný utanríkisstefna
Allaballar vilja nú að kannað
verði að hvað miklu leyti tillögur
Alþjóðasambands jafnaðarmanna
í Lima geti orðið grundvöllur að
samstöðu milli Alþýðubandalags,
Alþýðuflokks og Kvennalista í af-
vopnunar- og friðarmálum. Hér er
hoppað úr víghreiðrum Heimsfrið-
arráðsins yfir í varnarvígi Alþjóða-
sambands jafnaðarmanna.
I ályktun um utanríkismál er nú
ekki lengur klárt og kvitt, að
herinn eigi að fara og ísland segi
sig úr Nató. Tónninn er þessi:“
Uppsögn og endurskoðun her-
stöðvarsamningsins og einungis
takmörkuð og tímabundin endur-
nýjun hans ef um slíkt yrði að
ræða“ , er meðal þeirra markmiða
sem Alþýðubandalagið berst fyrir.
Endurskoðun varnarsamnings-
ins hefur ekki verið áður á dagskrá
allaballa. Hér er því um róttæka
stefnubreytingu að ræða og mjög í
anda evrópskra sósíaldemókrata.
Hverjum á að aðlagast?
Allt er þetta gert til að láta líta
svo út að Alþýðubandalagið sé
Ólafur Ragnar vill gera Jón Bald-
vin að ráðherra.
samstarfshæfur stjórnmálaflokkur
í ríkisstjórn. En sá aðili sem hann
biðlar hvað ákafast til gerir ekki
annað en snúa upp á sig og segir
allaballa geta étið það sem úti frýs.
Það blæs því ekki byrlega fyrir
þríflokknum í upphafi kosning-
abaráttu. Enda er vafamál hve
kratalega Alþýðubandalagsmenn
eru vaxnir þrátt fyrir einróma sam-
þykktir miðstjórnar um svoleiðis
vaxtarlag.
Hitt er svo annað mál, að þótt
Jón Baldvin fúlsi við tilboði Ólafs
Ragnars og kappa hans, gæti stefn-
ubreytingin fengið mun betri
hljómgrunn meðal annarra stjórn-
málaafla. Samstjórn Sjálfstæðis-
flokks og Alþýðubandalags þykir
sumum girnilegur kostur, sem
Morgunblaðið kallar sögulegar
sættir. Afstaðan til utanríkismála
hefur fyrst og fremst verið sá
Þrándur í Götu sem hugmyndir um
slíkt samstarf hafa strandað á. Nú
hafa allaballar slegið af og íhaldið
getur gengið til samstarfs við þá
með sæmilegri samvisku.
Þegar Alþýðu- og kvennaflokk-
ur hafa algjörlega hafnað hug-
myndinni um þríflokkinn verður
hægur eftirleikurinn, að ganga til
sængur með íhaldinu, undir þvf
yfirskini að öðru stjórnarsamstarfi
hafi verið hafnað.
Eða hvað gengur allaböllum eig-
inlega til að leggja þessa ógnar-
áherslu á að gera Jón Baldvin að
ráðherra?
OÓ