Tíminn - 03.10.1987, Page 10

10 Tíminn
Laugardagur 3. október 1987
FÓLK
Hún gengur með
bamabörn sín
Alveg á
næstunni gerist
heimssögulegur
atburður í
læknavísindum.
Þá koma í
heiminn í
Suður-Afríku
þríburar, sem
48 ára amma
þeirra hefur
gengið með
fyrir dóttur sína
og tengdason.
Pat Anthony og Karen dóttir hennar, mæðgur og jafnframt mæður fyrstu þríbura, sem fæddir eru af ömmu sinni.
Hún hefur að minnsta kosti jafn
mikinn áhuga á meðgöngu sinni og
allar aðrar verðandi mæður - og
enginn yrði hissa þó hann væri
jafnvel meiri. Hún leggur hendurn-
ar á kviðinn og „hlustar" dreymin
á svip, á nýja lífið innra með sér.
Ef til vill ætti að segja „nýju lífin",
því Pat Anthony gengur með þrí-
bura, sem eiga að fæðast þann 14.
október.
Það sem er þó einstakt við þessa
meðgöngu, er í fyrsta lagi að Pat á
ekki börnin, sem hún gengur með,
heldur verða þau barnabörn henn-
ar,
Þau hafa vaxið og dafnað vel,
krílin þrjú og þegar er búið að
ákveða nöfn þeirra. Utan um dag-
setninguna er rauður hringur á
dagatali fjölskyldunnar: 14. októ-
ber gerist heimssögulegur atburður
og það er sjúkrahús í Suður-Afríku
sem fær heiðurinn af að bjóða
þessa einstöku þríbura velkomna í
heiminn.
Áætluðu barnafjölda
Pat Anthony er 48 ára og hún hefur
af frjálsum vilja og með hinni
mestu ánægju boðist til að gera
dóttur sinni Karenu og manni
henriar Alcino þann einstaka
greiða að vera „líkamsfóstra" fyrir
barn þeirra. Það eina, sem hún
gerði ekki ráð fyrir í upphafi, var
að um yrði að ræða þríbura í stað
eins barns.
Karen og Alcino kynntust fyrir
tíu árum, hún þá 15 ára, en hann
23 ára. það var ást við fyrstu sýn.
Bæði eru fædd og alin upp í
smábænum Tzaneen og ekki tók
langan tíma að koma sér saman um
aðalatriðin varðandi sameiginlega
framtíð. Eitt af því mikilvægasta
voru börn, helst mörg.
í fyrstu töluðum við um fjögur
eða fimm, segir Karen og brosir,
eilítið dapurlega. - Síðan ætluðum
við að sjá til hvort við hefðum orku
og efni aflögu til að bæta við
hópinn.
Fyrir fjórum árum varð Karen
ófrísk og mikill fögnuður ríkti.
Meðgangan var eðlileg, en fæðing-
in sjálf kostaði hana næstum lífið.
Læknum tókst með snarræði að
bjarga bæði móðurinni og syninum
Alcino yngri, en ljóst var að Karen
mátti ekki eignast fleiri börn, hún
lifði slfkt ekki af og þess vegna var
móðurlíf hennar fjarlægt strax.
Pat fær enn tár í augun, þegar
hún hugsar um þessa þungu sorg,
sem dóttir hennar varð fyrir.
Börn eru mikilvægur hluti hjóna-
bandsins, segir hún fastmælt. Það
var grimmilegt að horfa upp á
drauma hennar og vonir verða að
engu á þennan hátt.
Fyrst eftir að Karen kom heim af
sjúkrahúsinu með soninn, var hún
allt of niðursokkin í móðurhlut-
verkið til að hafa áhyggjur af því,
sem hún hafði orðið fyrir. En
þegar frá leið, neyddist hún til að
horfast í augu við að hún var ófrjó
um aldur og ævi. Það er kaldhæðni
örlaganna að hún starfar sem æf-
ingaleiðbeinandi ófrískra kvenna
Pat amma með eina bamabnarnið sitt ennþá, Alcino yngri. Innan
skamins eignast hann þrjú systkini fyrir tilstilli hennar.
Karen og Alcino urðu orðlaus, þegar Pat bauð þeim að ganga með barn handa þeim, en tóku strax boðinu.
og er þannig daglega minnt á,
hvers hún fer á mis. Að hún getur
aldrei framar orðið eins og þær.
Hetjuleg ákvörðun
Ég varð óskaplega niðurdregin,
segir Karen. Það við bættist svo, að
ég hafði sjúklegar áhyggjur af að
eitthvað kæmi fyrir Alcino litla. Ef
ég skyldi nú missa hann! Þá yrði ég
að lifa barnlaus til æviloka. Ég
þorði ekki fyrir nokkurn mun að
færa rúmið hans út úr svefnher-
berginu okkar og ef hann svo
mikið sem andvarpaði í svefni,
glaðvaknaði ég um leið.
Við fórum fram úr oft á nóttu til
að sannfærast um að hann andaði
ennþá, bætir Alcino við og tekur
yfir axlir konu sinnar.
Það reyndist Pat ofviða að sjá
hvernig óttinn og þunglyndið náði
tökum á dóttur hennar og tengda-
syni. Að vísu hafði hún sjálf eitt
sinn svarið þess hátíðlegan eið að
eignast ekki fleiri börn. Seinasta
fæðingin, þegar Colin, yngsti bróð-
ir Karenar kom í heiminn, var
nefnilega mjög erfið ög Pat áræddi
ekki að taka áhættuna aftur. En
þar að kom, að hún var reiðubúin
að ýta sjálfsumhyggjunni til
hliðar...
Án þess að segja orð við nokk-
urn mann, brá hún sér væna bæjar-
leið til Jóhannesarborgar til að
ræða þar við sérfræðing. Gæti hún
orðið eins konar „útungunarmóð-
ir“ fyrir dóttur sína? Læknirinn
rannsakaði hana vandlega og hugs-
aði málið frá öllum hliðum, áður
en hann veitti samþykki sitt. Að
áliti hans var ekkert, sem mælti
gegn þeirri lausn.
Pat bókstaflega sveif aftur heim
til Tzaneen, fór beint heim til
Karenar og Alcino og lagði fyrir
þau hið mjög svo óvenjulega tilboð
sitt: Ef þið viljið eignast annað
barn, er ég fús til að ganga með
fyrir ykkur.
Karen og Alcino máttu vart
mæla góða stund, en þau þörfnuð-
ust ekki umhugsunartíma. Tilboð-
inu var tekið eftir nokkrar mínút-
ur.
Óttast ekki vandamál
Karen hafði þegar talað við
margar vinkonur sínar um slíka
lausn, heldur Pat áfram. Tvær
þeirra höfðu meira að segja íhugað
möguleikana á að fæða barn fyrir
hana. Mín skoðun er samt sú, að
þetta sé of áhættusamt. Ef með-
göngumóðirin er utanaðkomandi,
er sá möguleiki alltaf fyrir hendi,
að viðkomandi skipti um skoðun
og ákveði að halda barninu sjálf,
þegar það er fætt.
Sjálf er ég ekki hið minnsta
hrædd um þetta. Ég veit að þríbur-
arnir dafna vel innra með mér og
ég neita ekki að ég nýt þess að
finna þá hreyfa sig. Tilfinningalega
hef ég fyrir löngu gert mér ljóst, að
ég á ekki þessi böm sjálf, ég hugsa
alltaf um þau sem börn Karenar og
Alcinos.
Læknarnir segja að annað en
keisaraskurður komi ekki til greina
og ég held að það muni vissulega
auðvelda hlutina. Ég verð í djúp-
um svefni, þegar bömin fæðast og
sennilega steinsofandi enn, þegar
Karen og Alcino fá þau afhent.
Mikilvægustu tengsl móður og
barns skapast þegar verið er að
gefa bömunum að borða, mata
þau og gæla við þau. Ég býst ekki
við að gera slíkt varðandi þríbur-
ana. Karen fær sérstaka meðhöndl-
un, þannig að hún mun mjólka,
þrátt fyrir að hún gengur ekki með
eða fæðir bömin. Þannig er ég ekki
í vafa um að hún fær á tilfinning-
una, að hún sé hin eina, rétta
móðirbarnanna, segirPat ogbrosir
breitt...
E,S.
í gær I. okt. gerðust þau gleði-
tíðindi að börnin þrjú fæddust öll
heilbrigð og rétt sköpuð. Ekki
fylgdi fréttinni hvort þau voru
tekin með keisaraskurði eða fædd-
ust með eðlilegum hætti.