Tíminn - 04.03.1989, Blaðsíða 6

Tíminn - 04.03.1989, Blaðsíða 6
6 Tíminn Láugaídágur 4. márs 1989 Markús Á. Einarsson veðurfræðingur í helgarviðtali: „Veturinn hef ur sýnt sitt rétta andlit" Veturinn hefur lagst þungt á sálarlíf margra og fjölmiðlar hafa mikið fjallað um hluti eins og veðraham, ófærð, rafmagnsleysi, snjókomu og hafís. Einnig hafa hin svokölluðu gróðurhúsaáhrif og eyðing ósonlagsins verið til umræðu, en þar kemur fram að mannskepnan getur með hegðun sinni jafnvel breytt veðrakerfi jarðar- innar. Markús Á. Einarsson veðurfræðingur og deildar- stjóri veðurspárdeildar Veðurstofu íslands er í helgar- viðtali Tímans og ræðir meðal annars um þessi atriði. - Nú hefur mikið verið talað um hversu slæmur þessi vetur hefur verið veðurfarslega séð, staðfesta tölur Veðurstofunnar þetta? „Svarið við þessu getur verið tvíþætt. Erfitt er að meta það útfrá veðurathug- unum hvort umhleypingar í vetur hafi verið meiri en oftast gerist. Ég vil þó halda því fram að þeir hafi veriðóvenju miklir og langvarandi en áreiðanlega ekkert einsdæmi. Rétt er að menn átti sig á því að undanfarnir tveir til þrír vetur hafa verið óvenju hagstæðir. Mönnum bregður því í brún þegar íslenskur vetur sýnir sitt rétta andlit. Líklega eru undanfarnir þrír vetur óvenjulegri en sá sem nú er að líða, þótt ýmsum kunni að þykja það kyndugt. En þótt við getum ekki metið um- hleypinga tölulega er enginn vafi á því að mælingar sýna mikil snjóalög norðanlands í vetur og hefur síðustu daga mátt sjá ótrúlega háar tölur um snjódýpt í veðurskeytum. Vindhraði hefur einnig verið mikill víða um land og á miðum umhverfis það. Allt hefur þetta valdið gífurlegum samgönguerf- iðleikum og stopulum gæftum. Þrátt fyrir allt þetta leyfi ég mér að staðhæfa að þessi vetur er ekkert einsdæmi, og blæs á það þótt elstu menn muni ekki annað eins.“ - Hvaða skýringar eru á því að svona mikill fjöldi lægða hefur farið hér yfir að undanförnu? „Það er í rauninni afskaplega einföld skýring á því. ísland er þannig staðsett á norðurhvelinu að það er út í miðju hafi og oft á tíðum á mörkum kaldra loftmassa sem koma úr norðri og hlýrra loftmassa úr suðri. Þar sem loft með mjög miklum hitamismun mætist verð- ur gífurleg ólga, það hreinlega myndast lægðir og einkum að vetrarlagi geta þær orðið mjög djúpar. Þær eiga þá mjög oft leið úr suðvestri til norðausturs nálægt íslandi. Það er því afstaða landsins til hlýs og kalds lofts sem ræður þessu. Ég er hræddur um að það þyki ekki góð ferðamannaauglýsing fyrir ísland að í veðurfarsfræðinni er til hugtakið „íslandslægð“. Sé teiknað eins konar meðalveðurkort ársins fyrir Norður- Atlantshafið reynist ætíð vera „meðal- lægðarmiðja“ skammt suðvestur af ísl- andi.Hún gefur tilefni til að ætla að í grennd við okkur séu lægðir tíðastar og dýpstar. Nú, ég hef ekki enn svarað spurning- unni að fullu, því að lægðirnar eiga ekki alltaf leið nálægt okkur. Stundum hagar svo til að kalda loftið ræður ríkjum langt suður fyrir ísland. Skil hlýja og kalda loftsins og þar með lægðirnar eru þá talsvert sunnan við okkur og renna gjarnan frá vestri til austurs og angra Breta og Skandinava.“ Sálgæsla á Veðurspádeildinni - Heldurðu að það sé rétt að íslend- ingar hafi meiri áhuga á veðrinu en aðrar þjóðir? „Ég tel nú engan vafa Ieika á því, og fyrir því eru mjög skiljanlegar ástæður. Það er stór hluti atvinnulífsins sem á allt sitt undir veðri og þeir sem tengjast þessum atvinnuvegum hljóta að fylgjast nokkuð náið með veðrinu. Því er svo við að bæta að við búum á einu órólegasta veðursvæði norðurhvelisins. Illviðri hér eru oft miklu verri en gengur og gerist til dæmis í Evrópu. Þetta veldur því að almenningur verður að fylgjast vel með. Hvort kalla á það áhuga eða áhyggjur er svo annað mál.“ - Hafið þið á Veðurstofunni orðið vör við það að veturinn hafi lagst þungt á fólk? „Það er erfitt að halda því fram að við verðum vör við þunglyndi vegna veðurs í skammdeginu. Hinu er ekki að leyna að veðurspádeildin annast með vissum hætti sálgæslu að því leyti að mikið er um að fólk hringi af einhvers konar hræðslu við veðrið og spyrji spurninga sem að öðru jöfnu þættu óþarfar.“ Athafnir sem breyta veðrakerfunum? - Ef við snúum okkur að því hvernig athafnir mannsins geta hugsanlega breytt veðrakerfinu, t.d. því sem kallað hefur verið gróðurhúsaáhrif. Hverjar eru skýringar vísindamanna á þessum áhrifum? „Já, þetta hefur svo sannarlega verið mikið í fjölmiðlum að undanförnu, en er þó alls ekki nýtt af nálinni. Ætli það séu ekki einn til tveir áratugir síðan menn fóru að hafa af því áhyggjur að athafnir manna kynnu í framtíðinni að hafa áhrif á veðurfar. Það er vissulega ógnvekjandi tilhugsun. Alþjóðaveðurfræðistofnunin hélt heljarmikla ráðstefnu um veðurfar heimsins og hugsanlegar breytingar þess í Genf árið 1979. Ég átti þess kost að sitja þá ráðstefnu og hef reynt að fylgjast lauslega með framvindu mála síðan. Þá þegar voru svonefnd gróður- húsaáhrif ofarlega á blaði og ég skal reyna að lýsa hvað í því felst þótt það sé erfitt í stuttu máli. Það er lofttegundin koltvísýringur sem kemur þarna fyrst og fremst við sögu. Hún hefur vitaskuld alla tíð verið til í mjög litlu magni í lofthjúpnum enda virkur þátttakandi í lífkeðju jarðar. Það hefur hins vegar gerst í sívaxandi mæli á þessari öld að olíur og kol eru notuð sem eldsneyti og orku- gjafi. Við bruna olíu og kola myndast koltvísýringur, þar með hefur magn hans í lofti aukist jafnt og þétt, og það þrátt fyrir þá staðreynd að bæði hafið og meginskóglendi jarðar nema þessa lofttegund í sig og binda hana. En hver eru svo áhrif vaxandi koltví- sýrings í loftinu? Jú, þessi lofttegund hefur þann eiginleika að hleypa sól- geislum óhindrað til jarðaryfirborðs. Þegar yfirborðið vill að hluta greiða fyrir þá orku sem sólin hefur látið í té snýst dæmið hins vegar við. Koltvísýr- ingurinn hindrar geislun frá jörð í að komast út í geiminn, nemur geislunina í sig og endursendir varmaorku til yfirborðsins með eigin geislun. Hvað þýðir nú þetta? Spyr vafalaust einhver. Jú, aukist koltvísýringur eykst sá varmi sem hann kemur í veg fyrir að komist upp gegnum lofthjúpinn. Úr því að aukinn varmi er eiginlega neydd- ur til að halda sig nærri yfirborði þýðir þetta hitaaukningu. Og þá erum við komin að því sem fjölmiðlar fjalla svo mikið um. Vísindamenn telja sumir hverjir að magn koltvísýrings í lofthjúpnum kunni að tvöfaldast á næstu 40-50 árum aukist notkun olíu og kola áfram með sama hraða. Hafa þeir útbúið einföld reiknilíkön til að reikna út þá hitaaukn- ingu sem kynni að verða við tvöföldun magnsins. Niðurstöður eru auðvitað margvíslegar, en það sem mesta athygli hefur vakið er, að á norðlægum slóðum, þ.e. á okkar slóðum og þar fyrir norðan kynni hitaaukningin að verða af stærðargráðunni 4-6 stig, sem þýða myndi allt aðrar aðstæður en við búum nú við og ef til vill mun hærra sjávarborð, þar eð ís myndi bráðna vegna hlýinda. Ég held ég fari ekki nánar út í þetta hér, en vil þó fá að bæta við þeirri skoðun minni að umfjöllun um þetta í fjölmiðlum hefur að því leyti verið í æsifregnastíl að aldrei er minnst einu orði á alla þá fyrirvara sem hafa ber í huga. Nokkur dæmi um þá eru eftirfar- andi: í fyrsta lagi skulum við hafa í huga að náttúrulegar veðurfarsbreytingar sem vissulega eiga sér stað gætu á næstu áratugum gengið í þveröfuga átt við hitaaukningu af völdum koltvísýrings- ins. Hér á Islandi þekkjum við á þessari öld hitafar allt frá því hagstæðasta sem hér hefur orðið frá því land byggðist, og á ég þá við tímabilið 1926-1946, yfir í veruleg kuldatímabil. Ekki skýrir aukning koltvísýrings slíkar sveiflur. Þeir strangtrúuðustu á áhrif koltví- sýrings vísa til þess að meðalhiti jarðar hafi aukist nokkuð síðustu öldina. Á móti má spyrja hversu áreiðanlegur sá samanburður er. Annars vegar er þétt net veðurstöðva með góð tæki nú til dags og hins vegar fáar og ónákvæmar mælingar áður fyrr. Nútímatölvuspár byggja á flóknum reiknilíkönum fyrir lofthjúpinn en gilda samt ekki nema í hæsta lagi fimm til tíu daga fram í tímann. Hversu áreiðanleg- ar eru þá niðurstöður einfaldra reikni- líkana sem eiga að lýsa breytingum sem gerast á mörgum áratugum. Loks getum við velt því fyrir okkur hvort notkun olíu og kola aukist með sama hraða næstu hálfu öldina. Skyldi ekki geta orðið erfitt að ná til olíu og má ekki reikna með þróun nýrra orku- gjafa??“ - En eru menn ekki almennt farnir að draga þessa kenningu í efa? „Það er mín skoðun að vísindamenn hafi að undanförnu verið of ályktana- glaðir hvað varðar þetta efni. Það breytir hins vegar engu um það að brýnt er að halda áfram rannsóknum á hugsanlegum áhrifum manna á veður- far og er þá ekki nema eðlilegt að ný sjónarmið komi fram og efasemdir vakni um það sem áður hefur verið hald manna. Ég hef verið lítið hrifinn af því hvernig fregnir af þessum kenn- ingum hafa verið birtar almenningi. Þótti mér til dæmis heldur djúpt í árina tekið í ályktun frá alþjóðaráðstefnu um þessi mál sem haldin var í Kanada á síðasta ári, þegar afleiðingar gróður- húsaáhrifa voru taldar ganga næst af- leiðingum kjarnorkustyrjaldar.“ Ósonlagið - Hvað með eyðingu ósónlagsins sem einnig hefur verið mikið rætt um? »Ég er nú enginn sérfræðingur á þessu sviði og reyndar er það svo að áhyggjur manna beinast ekki beinlínis að veðri heldur að þeim möguleika að hættuleg útfjólublá geislun nái niður til yfirborðs jarðar ef ósonlagið veikist. Óson eða þrígilt súrefni myndar í 20-30 kílómetra hæð eins konar ósýni- legan skjöld sem verndar okkur gegn bylgjustystu geislun sólar sem er út- fjólublá geislun hættuleg lífríki jarðar. Gæti hún meðal annars aukið húð- krabbamein meðal manna. Öll orka þessarar geislunar hefur fram til þessa verið notuð þarna uppi til myndunar og viðhalds ósonlagsins. En enn einu sinni er maðurinn farinn að trufla umhverfi sitt. Efnasambönd sem nefnast klór- flúormethan eða Freon á viðskiptamáli og notuð hafa verið í úðabrúsa af ýmsu tagi og í kælikerfum virðast smám saman berast upp í heiðhvolfið og hafa þar eyðandi áhrif á ósonið. Vísinda- menn víða um heim glíma nú við þann vanda að mæla ósonlagið og greina áhrif þessara efna. Komið hefur í ljós mikil þynning ósonlagsins, einkum yfir Suðurskautslandinu og er reynt að finna svar við því hvort um eðlilegar sveiflur er að ræða eða ekki. í þessu máli sýnist mér umfjöllun fjölmiðla hafa haft veruleg áhrif til góðs. Vitneskja um málið hefur leitt til þess að framleiðsla þessara vafasömu Freon-efna hefur dregist saman.“ Hæglátt vorveður í nánd? - Ef við snúum okkur aftur að veðri dagsins í dag, viltu spá einhverju um hvenær vorið kemur hingað til lands? „Við höfum áreiðanlega öll tekið eftir því hversu hratt ylur sólar eykst þessa dagana með ört vaxandi sólar- hæð. En allir ættu að vita að ég get ekki með neinu móti spáð um það hvernig veður hegðar sér næstu vikurnar. Oft éigum við veðurfræðingarnir fullt í fangi með að ráða við veðurspána einn sólarhring fram í tímann. en reynum þó líka að meta veðurhorfur á öðrum og þriðja degi. En eitt er þó óhætt að staðhæfa. Með hækkandi sól dregur úr krafti lægða, vindar verða hægari og ég er að minnsta kosti í hópi þeirra sem hlakka til hægláts vorveðurs." Sigrún S. Hafstein

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.