Tíminn - 22.04.1989, Blaðsíða 14

26 Tíminn
LaUgardagur 22. apríl 1989
llllllllllllllllllllllllllll TÓNLIST lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
Gissur
Pétursson
Alexander
Stefánsson
Guðmundsson
Sigurður
Geirdal
Davíð
Aðalsteinsson
FRAMSÓKNARFÉLAG
BORGARNESS
Aðalfundur
Fundurinn veröur haldinn í Framsóknarhúsinu, Brákarbraut 1,
fimmtudaginn 27. apríl og hefst kl. 20:30.
Dagskrá: 1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Ávörp gesta.
3. Umræöur.
Á fundinn mæta þingmaður og varaþingmaður kjördæmisins, fram-
kvæmdastjóri Framsóknarflokksins og formaður kjördæmissam-
bandsins.
Framsóknarfélag Borgarness.
Ásta Ragnh.
Jóhannesdóttir
Steinunn
Sigurðardóttir
Ingibjörg
Pálmadóttir
Konur á Akranesi, í Borgarnesi
og nærsveitum
Fundur um sveitarstjórnarmál og fleira verður haldinn í Framsóknar-
húsinu á Akranesi miðvikudaginn 26. apríl kl. 20:30.
Gestir fundarins verða:
Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, ritari LFK,
Steinunn Sigurðardóttir, bæjarfulltrúi á Akranesi,
Ingibjörg Pálmadóttir, bæjarfulltrúi á Akranesi
og Ragnheiður Jóhannsdóttir, bæjarfulltrúi í Borgarnesi.
Verum virkar og mætum.
Stjórn LFK.
Guðmundur Valgerður Ragnheiður Sigurður
Bjarnason Sverrisdóttir Sveinbjörnsd. Geirdal
KFNE boðar stjórnir framsóknarfélaganna I kjördæminu til samráðs-
fundar að Stóru-Tjörnum, laugardaginn 29. apríl kl. 13:00.
Á fundinn mæta þingmenn kjördæmisins og varaþingmenn, fram-
kvæmdastjóri Framsóknarflokksins og vararitari Framsóknarflokks-
ins.
Dagskrá: 1. Frá stjórn KFNE.
2. Frá flokksfélögum.
3. Frá flokknum og flokksskrifstofunni.
4. Frá alþingismönnum.
5. Verkefnin framundan.
6. önnur mál.
Kjördæmissamband framsóknarmanna
á Norðurlandi eystra.
Létt spjall á laugardegi
Húsbréf - Ráðherrastóll
Laugardaginn 22. apríl n.k. mun Guömundur
Gylfi Guðmundsson, yfirhagfræðingur Fast-
eignamats ríkisins, fjalla um húsnæöiskerfið á
fundi I Nóatúni 21, kl. 10.30.
Allir velkomnir.
Fulltrúaráðið Guðm. Gylfi
Hörpukonur Hafnarfirði, Garðabæ og
Bessastaðahreppi:
Aðalfundur Hörpu
verður haldinn miðvikudaginn 26. apríl kl. 20.30 að Hverfisgötu 25,
Hafnarfirði.
Stjórnin.
MOZART
Varla fer milli mála, að um þessar
mundir getur ekki í Reykjavík dá-
samlegri skemmtun en Brúðkaup
Fígarós í fslensku óperunni. Þar
ræður auðvitað mestu hin snilldar-
lega tónlist Mozarts, en einnig er
leikritið sjálft bráðskemmtilegt, og
svo er textunarvél Styrktarfélags óp-
erunnar fyrir að þakka að hin fínni
smáatriði textans þurfa ekki að fara
fram hjá neinum, geti hann á annað
borð slitið augun frá atburðunum á
sviðinu. Fyrir 10 árum sá ég Brúð-
kaupið í Múnchen, þar sem sýndar
eru 28 mismunandi óperur í hverjum
mánuði, og var valinn maður í
hverju rúmi. Þar voru söngvararnir
reyndar mjög misstórir ekki síður en
hér, en þó ólíkt okkar sýningu
einkum á þverveginn: greifafrúna
syngur digur en ítursnjöll söngkona,
en Súsanna var grönn og nett, og
jafnvel þýskir óperuunnendur hlutu
að flissa opinberlega yfir blindu
greifans í garðinum sem í girnd sinni
tók feil á greifynjunni og þernu
hennar. Þjóðverjar láta yfirleitt ekki
álit sitt í Ijósi fyrr en í lok sýningar,
en þá svo rækilega að hálftíma klapp
- eða hálftíma baul - telst ekki til
tíðinda. Sýningin í Múnchen var alls
ekki eins skemmtileg og uppfærsla
íslensku óperunnar er, og sama má
líklega segja um margar sýningar
hinna stóru óperuhúsa Evrópu og
Ameríku: Ástæðan kann að vera sú,
að til slíkra sýninga eru ráðnir
„heimsfrægir kraftar" sem syngja
hér í kvöld og þar á morgun, þannig
að enginn tími gefst til þess að æfa
heildarsvip sýningarinnar: allt verð-
ur að vera meira eða minna staðlað
til þess að söngvararnir geti komist
klakklaust gegnum sýninguna. Rúss-
nesku söngkonunni Galínu Vish-
neskaju þótti líka lítið til listarinnar
í Scala-óperunni koma, þegar hún
söng þar sem gestur: í Bolshoi-
leikhúsinu var unnið líkt og hér, en
í Scala trönuðu söngvararnir sér
fram sem mest þeir máttu og þótti sá
fremstur sem hæst galaði og lengstu
há C-i náði, allt án minnsta tillits til
óperunnar sjálfrar sem verið var að
flytja.
Úr óperunni Brúðkaup Fígarós eftir
Mozart sem íslenska óperan sýnir.
Kristinn Sigmundsson og Sigrún
Hjálmtýsdóttir í hlutverkum sínum.
Wolfgang Amadeus er samt hinn
stóri snillingur og sigurvegari Brúð-
kaups Fígarós og tónlist hans og
sýningin í Gamla bíói verður þeim
mun dásamlegri sem maður heyrir
hana og sér oftar. Nú er víst uppselt
á allar þær sýningar sem haldnar
verða í vor, því illu heilli er Kristinn
Sigmundsson á förum til útlandá.
Annars erum við verr stödd en ég
hugði ef ekki er hægt að finna
einhvern til að hlaupa í skarðið fyrir
Kristin, því það er mikill skaði ef
sýningar þessar þurfa að leggjast
niður útaf einum söngvara.
Enda er tilefni þessa greinarstúfs
það, að á sjöttu sýningu Brúðkaups-
ins tók Rannveig Fríða Bragadóttir
við hlutverki Kerúbínós af Hrafn-
hildi Guðmundsdóttur. Þar, eins og
ævinlega þegar allt er með felldu
kom maður í manns stað: tildrög
munu hafa verið þau, að Rannveig
Fríða, sem nú er söngkona við
Vínaróperuna, hafði verið ráðin til
að syngja hlutverkið en gat ekki
komið á tilsettum tíma, og hljóp
Hrafnhildur þá í skarðið með litlum
fyrirvara þar til um hægðist; héðan í
frá munu þær syngja hlutverkið til
skiptis. Rannveigu Fríðu sáu mörg
okkar og heyrðu í fyrsta sinn í
hlutverki Nicklausse í Ævintýrum
Hoffmanns, en þá þegar hafði hún
getið sér nokkurn orðstír í sönghús-
um Evrópu, m.a. í hlutverki Ker-
úbínós. Hér er ekki ástæða til að
bera saman þær Hrafnhildi og Rann-
veigu: Báðar syngja prýðilega; Ker-
úbínó Hrafnhildar er unglingslegur
og gelgjulegur. en hjá Rannveigu er
hann líkari einhvers konar sam-
blandi af Amor og „kerúbi". Rannveig
var enda hin fjörlegasta á sviðinu og
fékk nú miklu betri tækifæri til að
sýna sönglist en í Ævintýrum
Hoffmanns. Fyrri aría hennar, „Non
so piu cosa son“ tókst ekki sérlega
vel, væntanlega vegna æfingarleysis
með hljómsveitinni, en hina síðari
og stórum mikilvægari, „Voi che
sapete", söng hún mjög vel. Af
þessari frammistöðu Rannveigar
Fríðu kemur ekki á óvart ágætur
árangur hennar í óperuhúsum
meginlandsins.
Eins og fleirum, láðist mér að
geta þess í fyrri grein um Brúðkaup
Fígarós, að Kerúbínó og greifafrúin
svngja í endurtekingu tv'eggja mikil-
vægra aría heldur andlítil tilbrigði,
sem vinir Brúðkaupsins höfðu ekki
heyrt áður. Tilbrigði þessi munu
byggjast á hugmyndum hins ágæta
stjórnanda Anthonys Hose þess efn-
is að á tímum Mozarts hafi aríur
ekki verið endurteknar óbreyttar.
Sem ég skal ekki deila við, en hitt
mun sönnu nær og kemur berlega í
ljós að hvorki Hose né viðkomandi
söngkonur eru neinn Mozart.
En hitt stendur óhaggað, að Brúð-
kaup Fígarós Islensku óperunnar er
afburðaskemmtileg og yndisleg
sýning, sem allir landsmenn mundu
sjá ekki sjaldnar en tvisvar, væri
þessi heimur besti heimur allra hugs-
anlegra heima.
Sig.St.
Alnöfnum brenglað
i ' : vn i •.
iííi.ííív:
jðn S. Kartsson:
Innra starf skóla
Kennart? Stólastjórt? Ytirkennart?
i »(»••♦« krt.'*' irpv <% .-1
I-{.:<■>» ''<♦•♦;<•»'
V»« W fl„ w («U> »> »•-'••■—
...... BSSR.-2SÆ I
• ; K»« >*'■ ;
•W ««•'- ^ t»**xl< *■••-<
«■(»« ►«♦!:**.•>* !*«•
í^t<íeíttt«ótó,U>'i>n>i»»- 4»< 7 *ik *••
■<.-vk<. •.■Vkef. t«» *«»• B»»* »A5 U ****** **** “W’
.. . .. s . ««•> <<* ■>»'*' om < **» «**»••* ***♦'*
K*a-> <:»:<■* )m>(> Je:« t ■{.:'• tfrtS'ní 9
Æ aíí.r<í.«tóí
ht 'íSvVrt «**»'• *»*
•>*•>»*< •>* <•»>

s*
'W s<v«
() pW* »:*
»** : >• .<>■
ZTZ**** *»*+*«*
)h,ih«.«in< ....
aótani4™vwwt ,
k. »'■ N> « •í'x'
*»' ,KÍI
*»»«<. '•'*' ‘■‘“•'■•íí*.
».■»: 11 nv™"'*'
•V hvwt* Ut myh*nnrt
Varðandi greinina „Innra starf
skólans" í Tímanum 19. apríl 1989.
Myndin sem fylgir greininni er af
undirrituðum , Jóni Sigurði Karls-
syni sálfræðingi, sem er nafni grein-
arhöfundar (Jón S. Karlsson). Jón
sálfræðingur kom hvergi nálægt
grein þessari og vill nota tækifærið
til að lýsa yfir að hann er ósammála
innihaldi greinar alnafna síns.
Mistök sem þessi, þar sem röng
mynd er sótt í myndasafn Tímans,
geta verið óþægileg þegar þau leiða
til þess að saklaus maður er tengdur
við ritstíl og skoðanir sem hann
hefur ekki. Jafnframt er ljóst að slík
mistök verður að virða til betri
vegar.
Virðingarfyllst.
Jón Sigurður Karlsson, sál-
fræðingur.
Frá ritstjóm
x Það er rétt sem Sigurður sál-
fræðingur segir um þau leiðu
mistök að Tíminn birti af honum
mynd með grein, sem hann ekki
skrifaði, að myndin af honum var
sótt í myndasafn blaðsins og birt
i þeirri trú að hann væri greinar-
höfundur.
Er hann og alnafni hans, grein-
arhöfundurinn, beðnir velvirðing-
ar á mistökunum, svo og lesendur
Tímans.
Tíminn geldur þess, eins og
aðrir fjölmiðlar, að mikill mis-
brestur er á að þeir sem senda
greinar eða önnur skrif, geri grein
fyrir sjálfum sér. Látið er nægja
að hripa nafn undir tilskrifin, en
heimilisfangs eða símanúmers er
að engu getið og starfsstéttar
sjaldnast.
Iðulega bíða greinar lengi birt-
ingar af þessum sökum og loks
þegar huldufólkinu hugkvæmist
að hringja gleymir það að segja til
nafns en skammast yfir þeirri
ósvífni blaða að birta ekki það
sem þeim er sent.
Skal enn ítrekað að greinarhöf-
undar eiga að gera grein fyrir
sjálfum sér og helst að láta mynd
fylgja ef ekki er um minningar-
greinar eða lesendabréf að ræða.
Og enn skulu Jónar S. Karls-
synir beðnir afsökunar á brengl-
inu.