Tíminn - 09.05.1992, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Laugardagur 9. maí 1992
Ölvað hestafólk í reiðtúr á þjóðvegi nr. eitt við Gunnarshólma veldur umferðarslysi.
Verður ökumaður bílsins einn gerður ábyrgur? Sigurgeir Kjartansson læknir:
Höföa skaðabótamál og sæki
þaö alla leiö í Hæstarétt
Heföu Sigurgeir Kjartansson læknir og fjölskylda hans verið í smábíl en ekki öflugum jeppa er óvíst hvernig fariö heföi. Jeppinn er stór-
skemmdur og viðgerðarkostnaöur metinn á hálfa milljón kr. Tímamynd: Ami Bjama
Aðfaranótt 2. maí sl. var ekið á
þrjú hross á
Suðurlandsvegi á móts við
Gunnarshólma
og drápust þau öll. í smáfrétt í
DV 4. maí sl.
segir að tveir bílar hafi skollið á
hrossunum
sem voru á gangi á veginum.
Farþegi annars
bflsins hafi verið fluttur á
slysadeild
Borgarspítalans til skoðunar en
meiðsli hans
ekki reynst alvarleg. Báðir bfl-
amir, sem
á hrossin rákust, stórskemmd-
ust að því er segir
í frétt DV.
—En hvers vegna voru hross á
gangi um miðja nótt á einum um-
ferðarþyngsta þjóðvegi landsins —
inni á landi Reykjavíkurborgar þar
sem ekkert búfé má ganga laust?
Voru hrossin á lausagöngu þarna á
veginum? Hvernig var aðdragandi
og hver voru atvik þessa slyss?
Við spurðum Sigurgeir Kjartans-
son lækni um atburðinn en hann
er eigandi annars bflsins sem lenti
á tveimur af hrossunum. Sigurgeir
er ekki viss um hvort hann, eða
aðrir fjölskyldumeðlimir hans sem
í bflnum voru, væru yfirleitt til frá-
sagnar um þennan atburð hefðu
þau verið á smábíl en ekki öflugum
jeppa eins og raunin var. En lesum
frásögn Sigurgeirs:
13 ölvaðir reiðmenn
án endurskinsmerkja
á þjóðvegi 1 í nátt-
myrkri
„Klukkan var eitt að nóttu og við
vorum að koma austan úr Ölfusi,
fimm manna fjölskylda. Sonur
minn ók bflnum, ég sat aftur í en
konan mín í farþegasætinu við hlið
hans. Ég fylgdist lítið með akstrin-
um eða umferðinni en skyndilega
var eins og það riði hnútur undir
bflinn og hann slangraði til á veg-
inum. Syni mínum tókst að halda
bflnum á veginum og jafnframt að
forða því að hann ylti, sem ég tel að
hafi verið hrein tilviljun," segir
Sigurgeir.
„Þegar við fórum að gæta að, kom
í ljós að við höfðum ekið inn í hóp
hesta og reiðmanna og tveir hestar
sem fyrir bflnum höfðu orðið lágu
á veginum og kona stumrandi yfir
öðrum þeirra sem hún hafði greini-
lega verið ríðandi á.
Hestarnir sem við ókum á dóu
báðir þarna á veginum, annar á
innan við fimm mínútum, en hinn
eftir 10-15 mínútur. Báðir hestarn-
ir voru mjög mikið lemstraðir og sá
þeirra sem fyrst hafði orðið fyrir
bflnum þó sýnu meir. Hann var
með brotinn lærlegg svo að fótur-
inn sneri öfugt en auk þess var
svöðusár á kvið hans og fleiri
meiðsli."
Sigurgeir sagði að í starfi sínu yrði
hann oft vitni að átakanlegum at-
vikum en að standa þarna á vegin-
um um miðja nótt yfir helsærðum
sárþjáðum málleysingjunum hefði
verið yfirgengilega átakanlegt og
hann óskaði engum þess að skynja
og upplifa þann ömurleika sem
þarna ríkti. ,
Á leið úr partýi
Þegar Sigurgeir og hans fólk fór
að ræða við hestafólkið kom fram
að þarna var á ferðinni 13 manna
hópur að koma úr teiti sem haldið
hafði verið í sumarhúsi nærri
Hólmi og skömmu áður hefði bfll á
austurleið ekið á hross úr þessum
sama hópi um 200 metrum frá
þeim stað sem bfll Sigurgeirs hafði
lent á hrossunum. Hestafólkið
hafði einnig þá verið ríðandi á veg-
inum en fyrra slysið ekki fært því
næga dómgreind til að það sæi
ástæðu til að færa sig af bflveginum
á reiðveg sem þarna liggur skammt
frá. Fólkið hefur því þetta kvöld
verið meira og minna ríðandi á
veginum enda greinilega ölvað,
misölvað að sögn Sigurgeirs, en þó
allt augljóslega undir áhrifum.
Meiðsli á öxl, háls-
hnykkur, marðir fót-
leggir — vinnutap
Kona Sigurgeirs hefur verið hand-
lama síðan áreksturinn varð en
hún meiddist á öxl og hefur ekki
getað unnið síðan. Sjálfur er
hann töluvert mikið meiddur og
marinn á fótleggjum og sonur
hans sem ók bílnum fékk hnykk á
hálsinn, sagði Sigurgeir, aðspurð-
ur um meiðsli á fólki í bílnum.
Hann segir að af og frá sé að
kenna ógætilegum akstri öku-
manns um slysið. Hann hafi ekið
mestan hluta leiðarinnar nokkuð
undir leyfðum hámarkshraða.
Útilokað hafi verið fyrir hann að
sjá hestana og knapana í myrkr-
inu nægilega snemma til að geta
forðað árekstri þar sem enginn af
reiðmönnunum var með endur-
skinsmerki af nokkru tagi. „Ég
heyrði þó einhverjar sögusagnir
meðal þeirra eftir slysið að ein-
hver fremst í hópi þeirra væri
kannski með endurskinsmerki,"
segir Sigurgeir.
Hver er bótaskyldur?
Við spurðum Þorgeir Halldórs-
son í tjónadeild Vátryggingafélags
íslands hvort hross væru yfirleitt
tryggð til að bæta tjón af þessu
tagi og hvor aðilinn ætti kröfu á
hendur hinum. Hann sagði að
meginreglan væri sú að ökumað-
ur bíls sem æki á hross eða annan
búfénað væri 100% bótaskyldur.
Um væri að ræða svokallaða hlut-
læga ábyrgð á líkamstjóni o.s.frv.
Hins vegar væru málsatvik í
þessu tiltekna máli þannig að
gera mætti ráð fyrir að lögmenn
tryggingafélagsins myndu skipta
ábyrgð á slysinu milli ökumanns
og knapa.
Þorgeir sagði að fyrir fáum árum
hefði landbúnaðarráðuneytið
boðað að verið væri að vinna að
reglugerð um ábyrgð hestamanna
á hestum í umferðinni. Af þeirri
reglugerð hefði hins vegar ekki
sést tangur né tetur síðan. Meðan
engin lög eða reglur um bóta-
ábyrgð hestaeigenda væru til
væri ómögulegt fyrir tryggingafé-
lögin né yfirvöld að taka á málum
af þessu tagi. „Ég verð að segja
það að mig langar oft til að vera
málsvari ökumanna í svona mál-
um, mér finnast þeir oft svo illa
leiknir. Þeir sitja eftir með stór-
tjón á bílum sínum á meðan hin-
ir sem enga ábyrgð virðast sýna
eða bera, fá fullar bætur fyrir sinn
skaða,“ sagði Þorgeir Halldórs-
son.
Fylgi málinu eftir
alla leið
„Ég hef athugað málið hjá trygg-
ingafélagi því sem tryggir bflinn
og látið meta skemmdirnar á hon-
um auk meiðsla sem við urðum
fyrir við áreksturinn og það er al-
veg ljóst að ég ætla að ganga alla
leið í þessu máli hvað varðar bóta-
kröfur," segir Sigurgeir Kjartans-
son. Hann kveðst efast um að
hestamenn og hross þeirra séu al-
mennt tryggð gagnvart svona
áföllum. „Mér er sagt að ég geti
gert beina bótakröfu á hendur
annaðhvort knapa eða eiganda
hestanna sem urðu fyrir bflnum.
Hvort heldur sem er þá er það
augljóslega fáránlegt að mér sem
eiganda bílsins sé gert að sækja
skaðabótamál eftir lögfræðilegum
leiðum vegna skaða sem annar
beinlínis veldur með hátterni
sínu. Eigi maður hund, a.m.k. hér
í Reykjavík, er manni gert skylt að
hafa hann tryggðan gagnvart tjóni
sem hann gæti valdið. Eigi maður
hins vegar hest þá ber maður eng-
ar slíkar skyldur enda þótt slys og
skaðar af völdum hesta séu bæði
það tíðir í umferðinni og alvarleg-
ir að fullt tilefni sé til.
Það er alveg ljóst að hefðum við
verið á smábíl þarna um nóttina
en ekki á sterkum jeppa þá hefði
farið verr og ekki víst að ég eða
nokkurt okkar sem í bflnum voru
værum hér til frásagnar,“ sagði
Sigurgeir Kjartansson að lokum.
-si
BSRB krefst þjóðaratkvæðagreiðslu:
ísland og EES
„Stjórn BSRB krefst þess að
efnt verði til þjóðaratkvæða-
greiðslu um hugsanlega aðild
íslands að Evrópsku Efnahags-
svæði, EES,“ segir í ályktun
sem samþykkt var á fundi
stjórnar BSRB þann 7. maí sl.
Einnig hefur verið samþykkt að
beina þeim tilmælum til ríkis-
stjórnar og Alþingis að þjóðarat-
kvæðagreiðslan fari fram áður
en endanlegar ákvarðanir verði
teknar í málinu.
—GKG.