Tíminn - 13.02.1993, Blaðsíða 9

Tíminn - 13.02.1993, Blaðsíða 9
Laugardagur 13. febrúar 1993 Tíminn 9 leyti hvergi nærri eins mikið. Sameiginlegt einkenni bókstafs- múslíma — sem greinast eftir löndum í marga flokka er hafa bandalag með sér að meira eða minna leyti — er ákaft hatur á Vesturlöndum, sem þeir segja sek um mestallan ófarnað veraldar og sérstaklega íslams. Vestrænir ís- lamsfræðingar telja þetta hatur stafa mikið til af minnimáttar- kennd eftir þá tíð er íslamsheimur var að mestu undir evrópskum yf- irráðum. Það hafi í augum bók- stafsmúslíma verið óþolandi auð- mýking, miðað við fyrri blóma- tímabil ísiams. Bókstafsmúslímar eflast að sögn fræðimannanna að fylgi af því m.a. að í íslamslöndum virðist mörgum að öðrum stefnum — þjóðernishyggju, sósíalisma o.fl. — hafi ekki tekist að hefja íslam úr meintri niðurlægingu. Arabísk þjóðernishyggja hafi í augum múslíma almennt beðið skipbrot við ósigrana íyrir fsrael, sérstak- lega í sex daga stríðinu 1967, og bágborna frammistöðu írakshers, sem .mjög öflugur var talinn, í Flóabardaga. Sárindi hjá Aröbum almennt út af þessu rista dýpra en Vestur- landamenn geta auðveldlega gert sér í hugarlund, segir Tahar Ben Jelloun, marokkanskur rithöfund- ur. Ungir múslímar í íran og Súdan hafa bókstafs- múslímar þegar tekið völdin. Margt bendir til að þau svæði, sem þeir telji sig hafa mesta möguleika á að vinna næst, séu Norður- Afríka og fyrrverandi sovéska Mið- Asfa. Sigur eða ósigur bókstafsfs- lams f þeim heimshlutum ræður að margra áliti úrslitum um hvort sókn þess yfirleitt verður stöðvuð eða ekki. Möguleikar bókstafsfslams til valdatöku eru líklega hvað mestir í Norður-Afríku — Egyptalandi, Túnis, Alsír og Marokkó. I þessum ríkjum (sem raunar fleiri íslams- löndum) er misskipting auðs gíf- urleg, spilling valdhafa og efna- stétta upp úr öllu valdi, stjórnun efnahagsmála í ólestri og fólks- fjölgun svo ör að óvíst er að skyn- samlegri hagstjórn og viðleitni til réttlátari skiptingar auðs gætu haft við henni. Vegna þverrandi bjargráða í sveitum flýr fólk þær unnvörpum og safnast fyrir í fá- tækrahverfum kringum stórborg- irnar, losnar úr tengslum við fjöl- skyldur og þorpasamfélög og leit- ar þá gjarnan hælis hjá bókstafs- múslímum, sem ekki einungis lofa lausn allra vandamála í ekki mjög fjarlægri framtíð, heldur gera þó nokkuð til hjálpar þeim fátækustu, gefa þeim mat, stofna fyrir þá skóla og barnaheimili o.s.frv. Bókstafsmúslímar hafa raunar einnig náð miklu fylgi í millistétt- um og kannski meðal ungra manna fyrst og fremst, bæði af milli- og lágstéttum. Af um 26 milljónum íbúa Alsírs eru yfir tveir af hverjum þremur undir 25 ára aldri og meira en helmingur þeirra er atvinnulaus. Svipað er það í mörgum fleiri íslamslönd- um. Ungir menn una jafnan öðru fólki verr slæmum kjörum og vöntun á framtíðarmöguleikum, treysta sér og betur til róttækra athafna sér til hagsbóta, eru sem sé herskárri en aðrir. Fyrirheit bókstafsíslams um herferð í jihad (heilögu stríði) til Evrópu láta vel í eyrum unga manna í Alsír og víð- ar í íslam, enda sennilegt að þeir líti svo á nokkuð almennt að auð- ur Evrópu sé raunar þeirra rétt- mæta eign; velferð Evrópu byggist á arðráni á íslamslöndum og þriðja heimi yfirleitt. Þetta við- horf er í samræmi við hefðbundið viðhorf um að múslímar í heilögu stríði eigi rétt á eignum „vantrú- aðra“. Svipaðar skoðanir hafa ver- ið uppi meðal heittrúarhópa af öðrum trúarbrögðum, þ.á m. kristni. Taborítar, róttæk grein Brunnin kirkja í Nfgeríu eftir ofsóknir múslfma: einnig í sókn ÍAfrlku. tékkneskra Hússíta, stunduðu t.d. ránskap af þessu tilefni. Gamlir Evrópumenn Sumir fréttaskýrendur telja að í fyrrverandi sovésku Mið-Asíu séu nú mikilvægustu vígstöðvarnar í viðureign bókstafsíslams, sem þar fær hvatningu og stuðning frá ír- an og afgönskum mujahedin, og Evrópumenningarinnar. Kald- hæðnislegt kann einhverjum að þykja að sverð og skjöldur síðar- Giscard d’Estaing: réttur fransks „blóðs”. nefnda aðilans í löndum þessum er gamla nómenklatúran úr deild- um landanna í sovéska kommún- istaflokknum, sem gallhörð er í þeim ásetningi að halda völdun- um, hvað sem breyttum tímum líður. Vesturlönd eru efnahagslega sterkari og betur skipulögð en ís- lam. En vegna fárra fæðinga er um að ræða fólksfækkun hjá þjóðum þar. Vesturlandamenn verða eldri og eldri að meðaltali. Múslímar eru hinsvegar að meðaltali ungir, einnig þeir sem komnir eru til Evrópu og halda áfram að streyma þangað. Bókstafsíslam hefur mikið fylgi meðal íslamskra innflytjenda í Evrópu, einkum líklega í Bret- landi og Frakklandi. í fyrrnefnda landinu eru íslömsku innflytjend- urnir flestir frá Bangladesh og Pakistan, í því síðarnefnda frá Maghreblöndum (Alsír, Marokkó og Túnis). Hjá þessum innflytj- endum gætir allmjög tilhneiging- ar að halda sér aðskildum frá evr- ópska samfélaginu og hafa ein- hverjir fræðimenn talað um „get- tó-íslam“ í því sambandi. Fyrir rúmu ári stofnuðu múslímar í Bretlandi þannig eigið „parla- ment". Á bak við stofnun þess er sú hugmynd að múslfmar landsins eigi með réttu að vera samfélag hliðstætt því breska, en ekki hluti af því eða undir það gefið. Tibi vill gera skarpan greinar- mun á bókstafsmúslímum og múslímum að öðru Ieyti. Hann segir það óstaðfest í ritningum ís- lams að múslímar eigi að ráða yfir öllum heiminum og að bókstafs- hyggjan sé ný af nálinni, frekar af sama meiði og aðrar þekktar ein- ræðisstefnur þessarar aldar en heyrandi íslam til sem slíku. Hann telur að besta ráðið fyrir Vestur- lönd til að hnekkja sókn bókstafs- múslíma sé að taka höndum sam- an við hófsamari múslíma og ís- lamska valdhafa andstæða bók- stafstrú. Innrás, segja Frakkar Vestrænir trúarbragðafræðingar og fræðimenn í fleiri greinum eru hinsvegar margir þeirrar skoðun- ar að bókstafsíslam sé beinn af- komandi hreyfinga sem kvað að þegar um 1700, ef tilhneigingar af því tagi séu þá ekki samgrónar ís- lam frá upphafi þess. Því heyrist m.a.s. haldið fram að hófsamari múslímar eigi erfitt með að hrekja málflutning bókstafssinna, vegna þess að þeim hófsamari finnist í raun að bókstafstrúaðir styðjist í flestu við lögmál íslams og hafi því mikið til síns máls. í framkvæmd kynni sem sé að reynast erfitt að greina sauðina frá höfrunum þar sem eru bókstafs- múslímar og hófsamari trúbræður þeirra. Hugarfar vesturevrópsks almennings út af þeirri meirihátt- ar breytingu á álfunni hans, sem orðin er og verður sífellt meiri með innflutningi múslfma og annars þriðjaheimsfólks þangað, er og þannig að hætt er við að margir Evrópumenn sjái ekki ástæðu til eða meiningu í að reyna að draga markalínu milli meintra hófsamra og heittrúaðra múslíma. Aðrir Evrópumenn, fúsir til slíkr- ar viðleitni, kunna að telja hana ólíklega til árangurs. í Frakklandi eru „virðulegir“ stjórnmálamenn eins og Giscard d’Estaing, fyrrverandi forseti landsins, af ótta við fylgisflótta til Le Pen farnir að kalla fólksflutn- ingana til landsins frá þriðja heiminum innrás. Þegar í hitteð- fyrra kvað Giscard óhjákvæmilegt orðið að gera ráðstafanir til að tryggja rétt (fransks) „blóðs" gegn innfluttu og barnmörgu Maghreb- fólki. DRATTARVELAR MAXXUM vélamar þekkja bændur vel um allt land. Þær gefa nýja viðmiðun í tæknilegum fram- förum. Nú koma svo fyrstu MAGNUM vélamar frá Bandarlkjunum, stórar dráttarvélar I ræktun og þungatök. Einnig kynnum við núna CASE IH 845 XL dráttarvétar. Nýja llpra vinnuhesta, með samhæfðrí hægríhandarskipt- ingu. Einnig eigum við fyríríiggjandi hinar vinsælu CASE IH 395-995 með XL eða L husi og vendi- eða milligfr. Með þessu úrvali er stuðlað að hag- kvæmni f búrekstrínum og óskir bænda uppfylltar með dráttarvélum i stærð- um 47 til 247 hestafla. Powarshuttl* Powarshlft . VÉLAR& þJJU fjftl ÞJÓNUSTA HF r Sími 91 - 68 32 66 ARSHATIÐ - AFNIÆLI ÞORRABLðT Hjá RV færð þú öll áhöld til veislunnar s.s diska, diskamottur, glös, glasamottur, hnífapör, servéttur, partívörur, dúka o.m.fl. Sérmerkjum glös fyrir árshátíðir, afmæli og önnur tilefni. Hreinlega allt tíl hreinlætis og margt, margt fleira fyrir stofnanir, fyrirtæki og heimili. Lítið við og sjáið úrvalið. Opið frá kl. 8.00 -17.00. Þekking - Úrval - Þjónusta REKSTRARVÖRUR Réttarhálsi 2 - Sími: 91-685554 - Fax: 91-687116

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.