Tíminn - 21.10.1995, Blaðsíða 14

14
Laugardagur 21. október 1995
Hagvrðingaþáttur
Hagyrðingum hefur löngum þótt aldarfar með versta
móti, þeir yrkja um vond stjórnvöld og draga þá hvergi
af. Er stjórnarfarið kveikjan að þeim vísum, sem hér fara
á eftir, að sögn höfundar.
Stjómarfarið
Aumt er þetta íhaldsvor,
aðeins kvöl og tregi.
Eflist kœnska þeirra og þor
er þramma lygavegi.
Davíð Oddsson fremstur fer,
forhertur í klcekjum.
Eftir stormar stjómarher,
studdur valdahœkjum.
Framsóknar er gisin grein,
glöð þó verjist falli.
Þœgir hundar bestu bein
bryðja úr íhaldsdalli.
Allflestir, sem inná þing
auðveldlega smugu,
vondum málum koma í kring
— að kjósendunum lugu.
Efla þingmenn eigin hag,
auð er framabrautin,
meðan aðrir eiga í dag
ekkert salt ígrautinn.
Góðra verka geta má,
svo gleðjist verðir laganna,
menn hafa varla efiii á
að andast þessa dagana.
íhaldspresturinn
Prestur einn, er eiðinn vann,
í auðvaldsbelgi mjálmar.
Þjóðin eflaust þekkir hann,
þetta er séra Hjálmar.
Ást við drottin áður batt,
öflugur í svari,
uns í kjöltu ílialds datt
auðvaldsprédikari.
Jakinn
Verkamannsins veika hag
varla þarfað ýkja,
meðan Gvendur góðan dag
gjam er á að svíkja.
Pétur Stefánsson
Ab flýta sér
Ýmsir fiýta sér œði mikið,
ekki geðjast þeim töfin og hikið.
En œvilöng verður einatt kvölin,
afþvíþeir flýta sér síðasta spölinn.
Auðunn Bragi Sveinsson
Konur í sólbaði
Augun líta unga snót,
yndisleg er sólin.
Gmnar huga ei hœtishót,
hálfan ber hún kjólinn.
Allt hún berar ósköp Ijúft,
yndisbragðið hrífur.
Aðeins blíða, ekkert hrjúft,
andann yfir svífur.
Ægir Geirdal
Botnar og vísur sendist til Tímans
Brautarholti 1
105 Reykjavík P.s. SKRIFIÐ GREINILEGA
Venjum unga
hestamenn
strax á að
NOTA HJÁLM!
UMFERÐAR
RÁÐ
Ahrif tækni og tísku
á persónuleikann
í síðasta þætti svaraði Heiðar
nokkrum spurningum um gler-
augu, gerðir þeirra og útlit. Les-
endur hafa gert athugasemdir viö
það aö gleraugu séu til að lagfæra
og betrumbæta sjón, en ekki útlit.
En því er til aö svara, að gleraugu
gera hvort tveggja. Fötin eru til að
skýla nekt og halda hita á líkam-
anum, en ekki sakar að þau líti vel
út, og öll tíska fjallar að mestu um
breytingar á fatnaðinum. Það er á
hreinu að gleraugun eru fyrst og
fremst til þess gerð að bæta sjón,
en þau geta líka bætt eöa skaðað
útlit þeirra sem þau bera. Allir
kannast viö að áður fyrr þóttu
gleraugu fara ungu fólki illa, og
reyndu til að mynda stúlkurnar
að leyna því sem mest og lengst
að þær þyrftu á gleraugum að
halda. Nú er öldin önnur, öllum
þykir sjálfsagt að þeir sem þurfa
gangi með gleraugu, og er úrvalið
orðið við allra hæfi.
Heiðar er spurður hvort fólk sé
viðkvæmt fyrir að nota gleraugu
og hvernig eigi að velja þau við
hæfi.
Svar: Það er rétt, gleraugu eru
viðkvæmt mál, rétt eins og fötin
sem við veljum okkur. Við Islend-
ingar erum farnir að klæða okkur
mikið eftir tísku, og karlmenn
sem konur berast á í klæðaburði.
Þess vegna er það dálítið undar-
legt að gleraugun skuli vera meira
feimnismál. En þau setja mikinn
svip á hvern þann sem notar þau,
og rétt gleraugu á réttum stað
geta verið augnayndi.
Hönnuðir vel að sér
Þeir, sem hanna gleraugu, eru
mjög vel ab sér í sjónglerjafræð-
um og ganga út frá því sem vísu
að þau séu fyrst og fremst til þess
notuð að bæta sjónina. Ný efni
og ný tækni gera þab að verkum
að gleraugun breyta um útlit og
þar spilar fagurfræðin vissulega
inn í.
Þegar vib förum að eldast og
sjónin ab breytast, kemur að því
aö flestir þurfa að fara að fá sér
tvískipt gleraugu, og margskipt.
Þar þarf glerstærbin og breidd
gleraugnanna ab rába heildarút-
liti. En á þessum sviðum þarf aö
taka tillit til gífurlega margra
hluta.
Allir, sem finna að þeir þurfa á
gleraugum að halda, eiga fyrst að
fara til augnlæknis og láta hann
rannsaka augun og mæla sjónina.
Síban aö fara til viðurkennds gler-
augnasala, eöa optikers, sem hef-
ur réttindi til ab taka við lyfseöl-
um frá augnlæknum og velja gler-
in í samræmi við þær.
Þaö ætti enginn að fara beint í
að kaupa sér ódýr gleraugu og
máta þau sjálfur. Menn geta eyði-
lagt í sér sjónina meb því. Fólk,
sem þarf að fá sér ný gleraugu af
einhverjum ástæðum án þess að
sjónin breytist, getur farið beint
til optikers og látið hann mæla
glerin og fengið sams konar aftur,
en þá má velja nýjar umgjörðir.
Lítil umgjörð — betri
sjón
Það er ný þróun í gleraugna-
hönnun sem gerir það ab verkum
að umgjörðir eru að breytast mik-
ið, með nýrri tækni og nýjum
glerjum sem eru miklu léttari en
áður. Áður var þaö svo að þeir,
sem höfðu slæma sjón, þurftu á
stómm glerfleti að halda. Því
stærri sem glerflöturinn var, því
betri sjón fékk fólk út úr því.
Nú hefur tækninni fleygt svo
Heiðar
Jónsson,
snyrtir,
svarar
spurningum
lesenda
Hvernig
aegao
vera?
fram, að í rauninni því minni sem
glerin eru fyrir manneskju sem
sér illa, því betra. Þarna'er á ferð-
inni tæknibreyting í sambandi
viö sjónglerjafræði, sem hönnuð-
irnir síðan vinna samkvæmt.
Þetta veldur því að nú á dögum
eru gleraugu með smáum sjón-
glerjum í tísku. Og sú tíska kemur
ekki vegna þess að hönnuöir séu
að stæla lítil gleraugu, einsog not-
uð voru á öldinni sem leið. Þeir
fylgja bara tækninni eftir.
Starfsfólki vel treyst-
andi
í vönduöum gleraugnaverslun-
um er alveg óhætt ab trúa starfs-
fólkinu til að velja þaö sem vib á
fyrir hvern og einn. Þetta fólk er
vel menntað á sínu sviði. Þegar
verið er að velja gleraugu á sjálfan
sig, er rétt að flýta sér ekki um of.
Það má vel vera lengi að velja og
það er sjálfsagt að kalla á fleiri af
afgreiðslufólkinu og halda smá
sellufund um hvernig manni fara
nýju gleraugun, eða hvort það á
að kaupa önnur.
Þegar ég er aö ráðleggja í gler-
augnaverslun kemur til mín fólk,
sem er kannski ekki að fara aö
skipta um gleraugu nákvæmlega
þá. Það mátar og ég ráðlegg og
svo fær fólk miða með tegundar-
númeri þegar því hentar, jafnvel
eftir einn til tvo mánuði.
Þeir, sem kaupa sér gleraugu,
þurfa að hafa opinn huga fyrir því
sem er klæðilegast og ekki aö flýta
sér um of. Viðskiptin mega vel
taka langan tíma.
Það, sem þarf að varast, er að
fara og kaupa gleraugu eins og
besta vinkonan er nýbúin að fá
sér. Ekki reyna ab líkjast öðrum,
heldur finna hvað manni passar.
Svo getur skipt máli við hvað
fólk vinnur og hvar þab ætlar að
bera gripina. Nýlega kom til mín
ung og fögur kona þar sem ég var
að rábleggja í Linsunni. Ég vildi
selja henni áberandi gleraugu, en
hún sagðist vera læknir. Þá
breytti ég rábleggingunni. Hún
þurfti traustvekjandi vinnugler-
augu, en alls ekki of áberandi.
Svona hlutir geta skipt miklu
máli, þegar verið er ab velja eitt-
hvað sem skiptir útlitið. Persónu-
leikinn og atvinnan skiptir þarna
miklu máli.