Réttur - 01.01.1969, Side 38

SUF halda stöðu sinni sem einu æskulýðssamtök
flokksins. Enn fremur vildu þeir skjóta á frest öll-
um ákvörðunum um pólitísk ágreiningsefni innan
flokksins, en lögðu áherzlu á samstöðu, umræður
og skoðanaskipti. Þessi hópur var allsundurleitur.
Hér voru í flokki ýmsir þeirra, sem lengi höfðu bar-
izt fyrir sáttaleiðinni, svo sem prófessor Gutorm
Gjessing, einn af stofnendum flokksins, Ottar Brox,
meðlimur i ritstjórn Orientering og aðalhugsuðurinn
á bak við dreifbýlisstefnuskrá flokksins. Þennan
flokk fylltu nú einnig forysta SUF og vinstri armur
SF, eins og þeir nefndu sig sjálfir. Þar voru
fremstir í flokki Kjell Bygstad fyrrv. ritari flokksins
og Ole Kopreitar, þáverarfdi ritari, ásamt Svein
Johansen form. Fræðslustofnunar flokksins. Þessir
þrír siðastnefndu hafa innan flokksins dregið taum
SUF, ekki bara skipulagslega, heldur lýst því opin-
skátt yfir, að þeir væru sammála hugmyndafræði-
legum grundvelll SUF og myndu vinna að því af
öllum mætti að SF gerði hann að sínum. Það eitt
gæti gert SF að „raunverulega byltingarsinnuðum
flokki". Þessum vinstra armi virðist hafa verið Ijóst,
að mikill meirihluti þingfulltrúa myndi vísa pólitísk-
um hugmyndum þeirra á bug á þessu stigi málsins,
en með þvi að hafa skipulagsmálin og æskulýðs-
vandamálið á oddinum myndi þeim takast að safna
stærrl hóp um sig á þinginu og þá væntanlega
lama flokkinn sem mest yrðu þeir í minnihluta og
hyrfu úr honum. Stuðningsmenn hinnar svokölluðu
„Gjessing-stefnu"1) voru því sundurleitur hópur og
margir innan hans I raun og veru sammála hinum
arminum í meginatriðum um pólitísk markmið og
leiðir. Þetta á við um bæði Brox og Gjessing.
Sá armurinn, sem fylgdi meirihluta miðstjórnar
að málum lagði líka megináherzlu á þetta atriði
i málflutningi sinum og varaði menn við þvi að
láta skipulagsatriði rugla sig svo I ríminu, að þeir
gerðu nokkurn þann óvinafögnuð að segja skilið
við pólitiska skoðanabræður sína vegna þess eins.
Afstaða SUF var alveg skýr. Forusta samtakanna
hafði lýst þvi yfir, að þeir teldu samþykkt tillagna
meirihlutans jafngilda brottrekstri og í dreifibréfi
frá stjórn SUF stóð eftirfarandi: „Ef við verðum
rekin úr flokknum (þ.e. missum einkarétt okkar á
æskulýðsstarfi) verðum við að sjá til þess að þetta
verði með þeim hætti að 1) flokkurinn verði fyrir
sem mestu áfalll inn á við og 2) að við eígum sem
mestum skilningi að mæta út á við. Þetta getur
1) Sem miðaði að óbreyttu samstaríi SF—SUF os á-
framhaldandi umræðum (eða deilum).
aðeins gerzt með þvl að við fáum sem flesta til að
yfirgefa flokkinn um leið og við". Hér var ekkert
hik eða fum á ferðinni. Hér vissu menn nákvæm-
lega hvað þeir vildu og hvernig átti að framkvæma
það.
Þingið, sem haldið var I Osló dagana 8.—10.
febr., var á köflum allstormasamt. Það olli miklum
erfiðleikum að fá afgreidd kjörbréf þingfulltrúa,
saklr þess að ýmis félög voru þegar klofin og
höfðu kosið fulltrúa í tvennu lagi. Ennfremur urðu
deilur um það hvort sumir af flokksstjórnarfulltrú-
um væru rétt kjörnir á þingið. Alls voru kjörbréf 25
fulltrúa umdeild. Eftir miklar deilur var sætzt á til-
lögu um, að allir kjörnir fulltrúar skyldu hafa full
réttindl. Var sú tillaga samþykkt með 121:21 at-
kvæði, en 22 sátu hjá. Hér voru í minnihluta full-
trúar SUF og „vinstri armsins".
Umræðurnar um stjórnmálaviðhorfið og flokks-
starfið urðu tangar og var almenn þátttaka I þeim
af hálfu þinqfulltrúa. Munu 140 af 200 fulltrúum
hafa haft orðið. Meirihluti þeirra lýsti yfir stuðn'nqi
við tillögur meirihluta miðstjórnarinnar, en SUF oq
vinstri armurinn héldu fast við úrslitakosti stjórnar
SUF. Milli þessara tveggia andstæðu hópa stóð
briðji hópurinn, sem m.a. Ottar Brox var talsmaður
fyrir. Þeir sem honum fylgdu héldu bví fram, að
sambykkt meirihlutatlllögunnar myndi bvða skref til
hæqri hiá flokknum, vegna bess að vms!r af rót-
tækustu flokksfélöqunum myndu hverfa úr flokkn-
um eða draoa sig í hlé frá virku starfi. Á beirri for-
sendu vöruðu þeir vlð þvi, að levft vrði að stofm
sérstaka æskulýðshópa innan flokksdeildanna.
NY
FORYSTA
Við atkvæðaqreiðsluna urðu úrsl't þau, að 131
qreiddi atkvæði með tillögu mek'hluta miðstiórnar,
67 voru á móti og 8 sátu hjá. Þeqar úrslitin voru
kunn, lýstu 37 þingfulltrúar því yfir að be!r hvrfu
af fundi og senðu s'q jafnframt úr flokknum. Þar
að auki gengu 26 aðrir af fundi um stundarsak'r
til þess að mótmæla þessari afnreiðslu mála, en
þessi hópur tók þátt I störfum bingsins siðar.
Við kjör I trúnaðarstöður urðu miklar þrevtinqar.
öll fráfarandi miðstjórn hafði beðizt undan endur-
38