Morgunblaðið - 11.08.2006, Síða 27

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. ÁGÚST 2006 27
MINNINGAR
✝ Halla Arnljóts-dóttir fæddist í
Reykjavík 5. júní
1947. Hún varð
bráðkvödd á heimili
sínu 7. ágúst síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Arn-
ljótur Jónsson lög-
fræðingur, aðal-
gjaldkeri Sjúkra-
samlags Reykja-
víkur, f. 21.
desember 1903, d.
13. febrúar 1970, og
Guðbjört Ólafsdótt-
ir (Lillý) húsfreyja, f. 23. febrúar
1909, d. 14. maí 2003. Systkini
Höllu eru Börkur Þórir, f. 3. jan-
úar 1943, Kolfreyja, f. 27. apríl
1944, og Grímkell, f. 3. apríl 1949.
Halla hóf sambúð 1976 með
Gylfa Haraldssyni lækni, f. 7. apríl
1946. Þau slitu síðar samvistum.
Börn þeirra eru: 1) Þröstur Freyr
stjórnmálafræðingur, f. 22. maí
1979, maki Una Björk Ómarsdótt-
ir lögfræðingur.
Sonur þeirra er
Þorri, f. 20. septem-
ber 2005. 2) Guð-
björt nemi, f. 19.
desember 1982,
maki Árni Ólafur
Jónsson nemi.
Halla ólst upp í
Reykjavík. Hún lauk
námi í hjúkrunar-
fræði við Hjúkrun-
arskóla Íslands 1969
og framhaldsnámi í
svæfingahjúkrun
við Borgarspítalann
og Nýja hjúkrunarskólann 1977.
Halla starfaði sem hjúkrunar-
fræðingur á Borgarspítalanum
frá 1969 til 1977, í Borås í Svíþjóð
frá 1977 til 1982 og í Blóðbank-
anum og á Landspítalanum frá
1985 til 1994 er hún lét af störfum
vegna heilsubrests.
Útför Höllu verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Við hjónin kynntumst Höllu eftir að
Árni Ólafur sonur okkar og Guðbjört
byrjuðu að vera saman. Halla var sér-
staklega alúðleg kona og viðræðugóð.
Við hittum hana síðast við brúðkaup
Árna Ólafs og Guðbjartar í júní sl.
Hún var ánægð með ráðahaginn og
geislaði af gleði. Við mæðurnar töl-
uðum um að fara saman í heimsókn til
Flórída til ungu brúðhjónanna en þau
halda þangað til náms eftir nokkra
daga. Halla eignaðist tvö börn, Þröst
Frey og Guðbjörtu, með Gylfa Har-
aldssyni lækni. Unnusta Þrastar er
Una Björk Ómarsdóttir og eiga þau
soninn Þorra sem er 11 mánaða.
Halla mátti sannarlega vera stolt af
sínum börnum. Þau eru sérstaklega
elskuleg og hæfileikarík og mjög sam-
rýnd. Þau eru bæði við nám og er
Þröstur að hefja framhaldsnám í
stjórnmálafræði og Guðbjört er á leið
í doktorsnám í stærðfræði í Banda-
ríkjunum. Þau eru söngfuglar miklir
og syngja með Mótettukórnum og
Þröstur er einnig félagi í Laugaráskv-
artettinum. Söngur og tónlist var í
miklu uppáhaldi hjá Höllu og hún
naut þess að mæta á tónleika hjá
þessum kórum. Lífshlaup Höllu var
þó ekki eins og hún hefði kosið sjálf,
þar sem hún átti við veikindi að stríða.
Þrátt fyrir þessi örlög mættum við
henni alltaf í góðu skapi og hlýju staf-
aði frá henni. Okkur leið vel í hennar
návist og við söknum hennar. Við
vottum börnum hennar, tengdabörn-
um og systkinum samúð okkar. Hvíli
hún í friði.
Erna og Jón Rúnar.
HALLA
ARNLJÓTSDÓTTIR
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
MAGNÚS GUNNLAUGSSON
íþróttakennari,
Vogatungu 28,
Kópavogi,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
að kvöldi fimmtudagsins 3. ágúst, verður jarð-
sunginn frá Digraneskirkju í Kópavogi föstudaginn 11. ágúst kl. 13.00.
G. Ríkey Einarsdóttir,
Kristjana Ríkey Magnúsdóttir, Sigurgeir Höskuldsson,
Guðbjörg Magnúsdóttir, Pétur Yngvi Yamagata,
Halla Magnúsdóttir, Hlífar S. Rúnarsson,
Selma Líf, Erna Mist, Kári Steinn, Hildur,
Ríkey, Katla og Magnús Máni.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞORVARÐUR A. GUÐMUNDSSON
skipasmíðameistari,
Dalbraut 16,
andaðist mánudaginn 7. ágúst.
Útförin verður gerð frá Fossvogskirkju mánudag-
inn 14. ágúst kl. 15.00.
Súsanna Þorvarðardóttir, Atli S. Grétarsson,
Björgvin Þorvarðarson,
Guðmundur A. Þorvarðarson, Vilhjálmur J. Guðjónsson,
Aðalbjörg Þorvarðardóttir, Sigurður Gíslason,
Bylgja Þorvarðardóttir, Sveinn Þorsteinsson
og afabörnin.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÓLI KRISTINSSON
fyrrverandi kaupmaður á Húsavík,
lést í Hveragerði þriðjudaginn 8. ágúst.
Minningarathöfn verður í Fossvogskirkju mánu-
daginn 14. ágúst kl. 13.00.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Ingunn Jónasdóttir,
Örn Ólason,
Einar Ólason, Jódís Hlöðversdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elsku móðir okkar, dóttir, systir, sambýliskona og
amma,
SÆMUNDA FJELDSTED
INGIBJARGARDÓTTIR,
lést á heimili sínu mánudaginn 7. ágúst.
Útförin auglýst síðar.
Ingibjörg Alma Fjeldsted,
Ólöf Rut Fjeldsted,
Sæmunda Fjeldsted,
Ingibjörg Albertsdóttir,
Sigrún Jónsdóttir, Ólafur Fjeldsted,
Númi Leó Númason, Hinrik Fjeldsted,
Páll Sigfinnsson
og barnabörn.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
EIRÍKUR MAGNÚSSON,
sem lést 5. ágúst síðastliðinn á hjúkrunarheimili-
nu Sunnuhlíð verður jarðsunginn frá Seljakirkju
mánudaginn 14. ágúst kl. 11.00.
Regína M. Bragadóttir,
Eva Katrín Eiríksdóttir, Michael W. Ditto,
Bragi Magnús Eiríksson,
Lilja Eiríksdóttir, Bragi Líndal Ólafsson,
Steingrímur Eiríksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skil Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is – smella
á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins – þá birtist valkosturinn Minning-
argreinar ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast fyr-
ir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Minningargreinar
Magnús var góð ímynd hins
hrausta manns enda íþróttakennari
að mennt og starfi. Við nánari
kynni kom í ljós að Magnús var
hinn yfirvegaði og trausti maður
sem lét sér ávallt annt um þá sem
nálægt honum stóðu og samferða-
menn minnast hans fyrir jákvæðni
og alúð í allra garð.
Þessara mannkosta fékk fjöl-
skyldan að njóta og sérstaka at-
hygli vakti hve vel hann hugsaði
um velferð fjölskyldunnar, fyrst
sinnar eigin og síðan þegar dæt-
urnar eignuðust sínar fjölskyldur
var hann boðinn og búinn til að
leggja lið í öllu því sem þeim hugn-
aðist að gera.
Magnús var handlaginn með
besta móti og það nýttist stórfjöl-
skyldunni vel þegar kom að íbúðar-
kaupum og endurbótum. Ráðagóð-
ur og varfærinn
voru kostir sem hann bjó yfir,
enda oft til hans leitað með vand-
meðfarin málefni. Öfgalaus en fast-
ur fyrir ef réttlætiskenndinni var
misboðið.
Magnús var glaður í góðum hóp
og hafði góða nærveru. Ég var
þeirrar ánægju aðnjótandi að fara
með Magnúsi í laxveiði, og þar sem
annars staðar kom í ljós að nátt-
úrunni unni hann vel og prúð-
mennsku sýndi hann í hvívetna
bæði í leik og starfi. Skógrækt var
sérstakt áhugamál Magnúsar um
tíðina, og margar stundir tengdi
hann því verkefni.
Að leiðarlokum er ljóst að sam-
verustundir seinni ára með Eyju og
Magnúsi voru alltof fáar og annir
míns daglega lífs gerðu samskiptin
minni en ég hefði viljað.
Aðdáunarvert var að fylgjast
með samheldni systkina Magnúsar
og foreldra og fjölskyldna þeirra,
og ræktarsemi Magnúsar bar hátt í
að viðhalda henni.
Magnúsi vil ég færa þakkir fyrir
alúð við okkar fjölskyldu og ekki
síst við Þorlák föður minn meðan
hann lifði.
Um leið og ég flyt Eyju systur
minni, börnum þeirra, tengda- og
barnabörnum og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur
frá okkur Kolbrúnu og fjölskyldu
okkar, færi ég kveðjur frá Margot,
ekkju Jóns bróður míns, og bið
þeim öllum guðsblessunar á kom-
andi tímum.
Minningin um góðan mann gerir
þessa erfiðu tíma léttari.
„Vinir og ættmenn sem harmþrungin
sitjið í sárum,
sólarljós æðraheims brotnar í jarð-
neskum tárum.
Guðs góði son, gaf öllum samfundarvon,
kvíðið ei komandi árum.“
Gunnar Þorláksson.
Magnús gengur hjá, lítur til mín
og brosir. Þannig sé ég hann fyrir
mér, glettinn á svip og spaugsam-
an. Hann er að koma til að rétta
hjálparhönd, vera til staðar þegar
þörf er á, taka þátt og vera með.
Hugur minn reikar rúm 8 ár aftur í
tímann þegar sonur minn Pétur og
Guðbjörg dóttir Magnúsar og Rí-
keyjar fóru að rugla saman reyt-
um. Oft hef ég látið í ljós hversu
gæfusamur sonur minn er að hafa
eignast tengdaföður sem Magnús
var.
Magnús var góður heim að
sækja, fagnaði mér og mínum og
ávallt leið manni vel í návist hans.
Ekki er unnt að tala um Magnús
nema minnast á Ríkeyju, svo náin
og samheldin voru þau hjónin.
Magnús var lánsamur maður.
Hann átti samheldna og góða fjöl-
skyldu. Dæturnar voru honum mik-
ils virði og hann var stoltur af þeim
og fjölskyldum þeirra. Magnús tók
virkan þátt í lífi barna sinna hvort
sem var við byggingu húsa, smíði
sólpalls í Kópavogi eða þegar við
Indriði litum inn til Kristjönu og
fjölskyldu á Húsavík, já, þar var
Magnús að smíða þakskegg. Ekki
var minni umhyggjan gagnvart
barnabörnunum, þar var Magnús
afar duglegur að gæta þeirra og
snúast með. Margar góðar minn-
ingar munu þau eiga um afa sinn.
Afi sem kenndi þeim að ganga á
fjöll, njóta íslenskrar náttúru í hinu
árlega „Bakkarölti“, afi sem fór
með þeim í skógarlund fyrir jólin
til að velja jólatréð, svo eitthvað lít-
ið sé nefnt. Einnig gerðist hann
dagmamma í orðsins fyllstu merk-
ingu þegar hann passaði í marga
mánuði hana Kötlu, barnabarn
mitt, áður en hún byrjaði í leik-
skóla. Svona var Magnús, alltaf til
staðar. Er þá nokkuð skrítið að lít-
ill drengur spyrji á dánarbeði afa
síns, hver muni nú hjálpa til við að
taka upp kartöflurnar?
Stuttu en erfiðu stríði við
krabbamein er lokið. Fjölskyldu-
faðir og vinur er fallinn frá langt
fyrir aldur fram. Elsku Ríkey,
Kristjana, Guðbjörg, Halla, Sigur-
geir, Pétur, Hlífar, Selma Líf, Erna
Mist, Kári Steinn, Hildur, Ríkey,
Katla og Magnús Máni. Við Indriði
erum með ykkur á þessum erfiðu
stundum, megi Guð styrkja ykkur
og hugga.
Anna María.
Laugardaginn fyrir verslunar-
mannahelgina, þegar mikil ró hvíldi
yfir Reykjavík, hringdi síminn og
mér bárust þau tíðindi að minn
gamli starfsfélagi Magnús Gunn-
laugsson hefði kvatt þennan heim.
Minningarnar streymdu að, ég
minntist þess er ég sá hann fyrst,
ungan og brattan Þingeyinginn,
hnarreistan og aðeins fattan með
fallegt krullað hár og björt augu
yfir fallegu brosi; þetta var nýi
leikfimikennarinn í Breiðagerðis-
skóla sem þá var einn af nýrri skól-
unum í Reykjavík, fullur af börnum
og kennurum á besta aldri.
Mér leist strax vel á þennan
unga mann og er fram liðu stundir
tókust með okkur góð kynni.
Á einni samkomu sá ég Magnús
með ungri stúlku sem ég hélt að
væri systir hans þar sem mér
fannst þau svo áþekk, en fljótlega
komst ég að raun um að þetta var
konuefnið hans, Guðfinna Ríkey,
sem síðar varð einnig kennari við
skólann og hefur kennt þar fram á
þennan dag við góðan orðstír.
Tíminn leið og börnum fækkaði
við þennan áður fjölmennasta skóla
Reykjavíkur og einnig karlkennur-
um.
Þau hjón héldu þó alltaf tryggð
við Breiðagerðisskóla og Magnús
tók einnig að sér sundkennslu.
Árin liðu og við fækkun nemenda
við skólann myndaðist rúm fyrir
nemendur Hvassaleitisskóla í
íþróttasalnum og lauginni.
Síðustu starfsár sín starfaði
Magnús aðeins við Hvassaleitis-
skóla sem þá hafði fengið sinn eigin
íþróttasal.
Þetta gerðist þó ekki fyrr en ég
var hætt við Breiðagerðisskóla svo
að ég þurfti ekki að sakna góðs
samstarfsmanns er ætíð reyndist
mér góður ráðgjafi við stjórnun
skólans.
Við leiðarlok vil ég þakka honum
þátttöku hans sem eins af mátt-
arstólpum kennaraliðs skólans við
hin ýmsu verkefni er við tókum
okkur fyrir hendur til hagsbóta fyr-
ir skjólstæðinga okkar, nemend-
urna.
Ríkey, Kristjönu, Guðbjörgu,
Höllu, tengdasonum og barnabörn-
um færi ég samúðarkveðjur vegna
fráfalls góðs drengs.
Hrefna Sigvaldadóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Magnús Gunnlaugsson bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga. Höfundar eru: Valdís
Gunnlaugsdóttir; Karl Ísfeld,
Kveðja frá Hvassaleitisskóla; Eirík-
ur Páll Eiríksson; Guðbjörg Þór-
isdóttir; Sigríður Jóhannsdóttir,
Kveðja frá Skógræktarfélagi Kópa-
vogs; Huld; Erla; Krístín, Guðbjörg
og Magnea.