Morgunblaðið - 26.11.2006, Qupperneq 57

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. NÓVEMBER 2006 57
út en vildir ekkert segja mér hvert,
heldur bast trefil fyrir augun á mér
og hálft andlitið. Síðan vorum við sótt
og við enduðum niðri í bæ á einum af
betri stöðum bæjarins og hef ég
sjaldan skemmt mér jafnrosalega vel
og var leikurinn gerður til að ég yrði
ekki spurður um skilríki og kæmist
nú örugglega inn á skemmtistað á af-
mælinu, fallega hugsað af þér, Begga
mín.
Það einkenndi þína hlýlegu og upp-
lífgandi persónu að þegar maður var
búinn að vera í kringum þig í stutta
stund var maður kominn í frábært
skap, það var einhver undarleg orka
sem fylgdi þér hvert sem þú fórst og
sú orka smitaði út frá sér. Eitt gat
maður alltaf sagt sér fyrir víst er
maður var að fara að hitta þig að þá
var alltaf von á hlátri og miklu af hon-
um. Jafnskemmtilegri og hressri
stelpu og þér hef ég aldrei kynnst og
býst ekki við að gera í framtíðinni. En
ég get þó huggað mig við það að þú
ert komin til Sæunnar núna, sem þú
saknaðir svo rosalega mikið og veit ég
að það hafa orðið miklir fagnaðar-
fundir. Þú trúir ekki hvað ég sakna
þín mikið, Begga mín, og ég sakna þín
enn þá meira þegar rifjast upp fyrir
mér allar skemmtilegu stundirnar
sem ég sé fyrir mér þegar ég skrifa
þessa grein.
Ég trúi því að það sé eitthvað gott
eftir þetta líf og maður hitti aftur þá
sem manni þykir vænt um þannig að
maður verður að stappa í sig stálinu
og halda áfram þó svo að það sé erfitt
að sætta sig við að hlutirnir hafi farið
eins og þeir fóru.
Sveifstu til himna morgun eftir nótt
í kyrrð í svefni er allt var hljótt.
Vaknaðir þú með englum allt of fljótt.
Nú vakir þú yfir okkur, allt er rótt.
Þinn vinur að eilífu
Reynir Eyjólfsson.
Það er rosalega margt sem kemur
upp í huga manns þegar maður
stendur frammi fyrir því að skrifa
minningarorð um besta vin sinn sem
er farinn frá manni að eilífu.
Eitt það fyrsta sem ég man var af
okkar allra fyrstu kynnum á gamlárs-
kvöld árið 1996. Allt í einu stóð fyrir
framan mig þessi stórskrítna stelpa
sem var vinkona hennar Ólafar og
þegar við byrjuðum að tala saman
komumst við að því hvað við áttum
rosalega margt sameiginlegt. En
allra helst var sameiginleg ást okkar
á Ísfólksbókunum, nornum og eld-
heitum trúarmálum. Þessi ást okkar
á bókaflokki varð að tíu ára langri og
góðri vináttu.
Ég hef aldrei upplifað jafnmikil
tengsl við neina manneskju eftir
fyrstu kynni og þegar ég hitti þig
fyrst og ég mun meta þau kynni eins
lengi og ég lifi.
Vinátta okkar var sterk og góð þó
að það hafi stundum liðið langur tími
á milli þess að við hittumst. Tilfinn-
ingin var samt alltaf eins og enginn
tími hefði liðið frá því við hittumst síð-
ast.
Við vorum svo líkar að svo mörgu
leyti og hugsuðum svo rosalega svip-
að og mér leið alltaf eins og þú skildir
mig best af öllum þegar við vorum
yngri. Og því var alltaf sérstaklega
gaman að hitta þig og eiga með þér
tíma. Þegar ég loka augunum og
hugsa til þín ertu brosandi og hlæj-
andi þínum smitandi hlátri að segja
mér eitthvað rosalega fyndið sem þú
hefur nýlega heyrt og augun þín titra
af lífsgleði og hamingju.
Ég vildi óska þess að ég gæti sagt
þér hversu mikið ég mun sakna þín
og hversu mikið mér þykir vænt um
þig. Þú gafst mér svo margt og ef það
hefði ekki verið fyrir þig hefði ég ekki
kynnst manninum mínum og eignast
yndislega barnið mitt.
Ég mun alltaf kunna að meta það
augnablik þegar ég hitti þig í síðasta
skipti þó mig óraði ekki fyrir því að
það væri þinn síðasti dagur í þessu
lífi. Það gefur mér svo mikið að geta
sagt með fullri sannfæringu að ég
hafi aldrei séð þig hamingjusamari
og ástfangnari.
Þú varst svo glöð og full bjartsýni á
lífið og tilveruna að í hvert skipti sem
ég hugsa til þess dags finn ég fyrir
gleði í hjarta mínu yfir því hvað þér
leið vel þinn allra síðasta dag í þessu
lífi.
En þá er komið að kveðjustund í
bili og við hittumst svo seinna í eft-
irlífinu og setjumst niður og ræðum
saman um ísfólkið og allar kisurnar
þínar sem þú elskaðir svo mikið og
fékkst aldrei nóg af að segja mér frá
og tala um.
Þín vinkona
Sunna.
Það hvarflaði ekki að mér þegar ég
hitti þig síðast að það yrði allra síð-
asta skiptið sem ég fengi að sjá þig.
Þú hefur alltaf verið til staðar þó að
það líði langur tími á milli skiptanna
sem við hittumst. Ég trúi þessu ekki
ennþá, þetta getur ekki verið því mér
líður enn eins og við eigum eftir að
hittast aftur.
Ég veit ekki hvað það tekur mig
langan tíma að trúa því að ég er bú-
inn að missa mína bestu vinkonu en
sá tími er ekki liðinn. Við erum búin
að þekkjast í ein 12 ár og að trúa því
að þau verði ekki fleiri er erfitt. Þú
kynntir mig fyrir konunni minni og ef
ekki hefði verið fyrir það þá ætti ég
ekki hana Klöru mína og fyrir það
verð ég þér þakklátur að eilífu.
Þegar ég hugsa um þig ertu bros-
andi eða hlæjandi og þannig ertu og
hefur alltaf verið. Að sjá þig þennan
dag sem var svo þinn síðasti er mér
ómetanlegt. Ég mun aldrei gleyma
því hversu hamingjusöm þú varst
þegar þú sagðir mér að þú værir búin
að trúlofa þig og ég þakka fyrir að þú
hafðir fundið þinn eina sanna í þessu
lífi.
Þú varst yndisleg manneskja og að
vita það að ég muni ekki fá að sjá þig
aftur er svo erfitt en það er nokkuð
sem ég verð að sætta mig við. Þú hef-
ur upplifað það að missa kæran vin
og veist að það er nokkuð sem ekki er
hægt að komast yfir því það er alltaf
eitthvað sem vantar og ekkert kemur
þess í stað. Ég sakna þín og mun allt-
af gera. Það er líf eftir þetta líf og ég
veit að lífsgleðin sem þú hafðir mun
lýsa upp þann stað sem þú ert á núna,
hvar sem hann er.
Ég bið að heilsa Sæunni og veit að
hún er glöð að sjá þig. Hugsið vel um
hvor aðra og ekki gleyma að taka vel
á móti mér þegar minn tími kemur.
Þinn vinur,
Jón Reynir.
Elsku Begga mín. Við kynntumst
þegar við vorum að vinna saman á
Hótel Kirkjubæjarklaustri 2003.
Man einn dag í vinnunni, þá vorum
við í hádegismat. Þú komst inn í
staffa með súpuna þína og fórst svo
fram aftur til að ná í eitthvað að
drekka. Á meðan tók ég saltið og salt-
aði súpuna þína ótæpilega. Svo komst
þú inn aftur inn, tókst saltið og salt-
aðir meira yfir, byrjaðir svo að borða
og fannst ekkert athugavert. Þú tókst
svo eftir hvað allir horfðu á þig. Þá
fattaðir þú auðvitað að ég hafði gert
eitthvað við súpuna þína, borðaðir
hana samt. Við hlógum mikið að þess-
ari sögu, fannst hún alltaf fyndin.
Svona var þetta samt yfirleitt hjá
okkur, fundum okkur alltaf eitthvað
til að hlæja að. Ég held að ég hafi
aldrei kynnst manneskju með jafn-
mikla réttlætis- og jafnréttiskennd og
þér. Ef þú hafðir eitthvað að segja
náðir þú að rökstyðja það svo vel og
lengi að maður varð að vera sammála
þér. Þú hefðir pottþétt orðið prýðis
forseti. Þú hafðir svo gott lag á að láta
manni líða vel, alltaf að hrósa og segja
hversu ánægð þú værir með það sem
maður var að gera. Ef ég sagði: „Æi
maður þyrfti kannski að fara í megr-
un,“ þá sagðir þú: „Tinna! Ég gæfi
allt fyrir að vera með rass eins og þú,“
Allt í þessa áttina. Í einni heimsókn til
þín gat sjálfið farið frá tám til nefs,
haha. Sama hversu illa þér leið, það
var aldrei erfitt að fá þig til að brosa.
Það var alltaf svo stutt og brosið þitt.
Það gat auðvitað líka verið stutt í hitt
skapið, þá yfirleitt þegar átti að vekja
þig, svo fyndið.
Hitti þig einu sinni í Mosó. Þú varst
með hlöllabát með engu nema beik-
oni, ekki einu sinni sósa, bara brauð
og mjög mikið af mjög stökku beik-
oni, enginn fékk sér það nema þú, svo
fyndið. Ef þú hefðir fengið að velja
jólamatinn þá hefði það verið beikon
og kók.Viku áður en þú fórst hitti ég
þig á Hótel Sögu. Þú varst svo fín í
rauðum síðum galakjól með glimmeri
og bara svo glæsileg.
Miðvikudagurinn 1. nóv. var síðasti
dagurinn sem ég hitti þig. Ég fór í
flýti í Kringluna og hitti þig þar sem
þú varst að koma úr mat. Spjölluðum
í smá stund saman og hlógum eins og
vanalega. Svo heyrði ég í þér á föstu-
dag og þú ætlaðir að vera í bandi þeg-
ar þú vaknaðir á laugardag. Aftur á
móti fékk ég annað símtal á laugar-
dag, símtal sem ég bjóst ekki við.
Þegar ég skellti á var ég svo viss um
þetta væri lygi, ég var búin að plana
hvað ég ætlaði að segja við þig þegar
þú segðir mér að þetta væri bara
grín. Á svona tímum þegar allt er í
rúst þá hefði verið svo gott að tala við
þig, en núna þegar manni líður sem
verst og langar bara að tala við
Beggu sína þá er svo erfitt að sætta
sig við þá staðreynd að það er ekki
hægt. Þú varst alltaf svo sæt, fín,
hress og fjörug og alltaf til staðar. Ég
veit að þér líður vel núna, þið Særún
fylgist vel með okkur og hlæið eflaust
að okkur.
Elsku Begga mín, þó ég hafi ekki
þekkt þig lengi, þá er ég fegin að hafa
átt þig sem vinkonu. Ert ein besta
stelpa sem ég hef kynnst og þú munt
ávallt eiga stað í hjarta mínu. Guð
blessi þig, kæra vinkona. Við hittumst
á ný þegar að því kemur, Larfa-baun.
Þín vinkona
Tinna.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
systir og amma,
JÓHANNA OLGA ZOËGA
BJÖRNSDÓTTIR HJALTALÍN,
Öldutúni 12,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju mánudag-
inn 27. nóvember kl. 13.00.
Sigurður Trausti Sigurðsson,
Olga S. Zoëga Jóhannsdóttir, Alejandro Sua’rez,
Bryndís Erla Zoëga Jóhannsdóttir,
Þórður Örn Hjaltalín,
Guðjón Þór Hjaltalín,
systkini, ömmubörn og aðstandendur.
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
UNNUR MAGNÚSDÓTTIR,
Tunguvegi 3,
Reykjavík,
lést á lungnadeild Landspítalans í Fossvogi miðviku-
daginn 15. nóvember síðastliðinn.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey að hennar
ósk.
Stefán Kristmundsson,
Magnús Stefánsson, Margrét Þórðardóttir,
Sigríður Stefánsdóttir,
Rut Erla Magnúsdóttir, Þórarinn Líndal Steinþórsson,
Stefán Magnússon,
Unnur Erla Þóroddsdóttir, Gunnar Örn Hjálmarsson,
Margrét Hrönn Þóroddsdóttir
og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGRÍÐUR ÞORVARÐARDÓTTIR,
dvalarheimilinu Seljahlíð,
andaðist laugardaginn 11. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Hjartans þakkir til allra sem hafa sýnt okkur samúð
og vinarhug.
Eva D. Þórðardóttir, Kristján J. Bjarnason,
Valdís Þórðardóttir,
Þórður Þórðarson,
Þorvarður Þórðarson, Guðríður Vestars,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegustu þakkir til þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför
GUNNARS HELGASONAR
frá Hlíðarenda í Fljótshlíð.
Sigríður Pálmadóttir,
Már Gunnarsson, Steinunn Hreinsdóttir,
Unnur Gunnarsdóttir,
Gunnhildur Gunnarsdóttir, Björn Jóhann Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
SIGURBJÖRN ÞORLEIFSSON,
Maríubaugi 123,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur föstudaginn 17. nóvember.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
28. nóvember kl. 15.00.
Hulda Fríða Ingadóttir,
Þorleifur Sigurbjörnsson, Catherine Elisabet Batt,
Magna Huld Sigurbjörnsdóttir, Ármann Fr. Ármannsson,
Ingi Guðmundsson, Hildur Pálsdóttir,
Jón Ó. Guðmundsson, Erla Guðný Gylfadóttir,
Andri Ingason, Birta Ingadóttir,
Sara Huld Ármannsdóttir, Thelma Huld Ármannsdóttir,
Alexander Batt Þorleifsson, Guðný Dís Jónsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
GUÐMUNDUR A. ÁSGEIRSSON,
Suðurtúni 3,
Álftanesi,
sem lést fimmtudaginn 16. nóvember, verður jarð-
sunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudag-
inn 29. nóvember kl. 15.00.
Jóhanna Dahlmann,
Sigurður Bragi Guðmundsson, Irina Kiry,
Gunnar Karl Guðmundsson, Hrefna L. Hrafnkelsdóttir,
Ásgeir Heimir Guðmundsson, Margrét Helgadóttir,
Hanna Guðlaug Guðmundsdóttir, Bertrand Lauth,
Bryndís Guðmundsdóttir, Ívar Kristjánsson
og afabörn.