Morgunblaðið - 12.07.2007, Blaðsíða 28

28 FIMMTUDAGUR 12. JÚLÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ RagnheiðurÓlöf Pálsdóttir
fæddist í Reykjavík
22. október 1942.
Hún lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 13. júní síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Ingunn
Pálína Benjamíns-
dóttir húsmóðir í
Reykjavík, f. 1918,
d. 1974, og Páll Ás-
mundsson verk-
stjóri í Reykjavík, f.
1912, d. 1997. Ing-
unn og Páll slitu samvistum og
Ingunn hóf sambúð með Óskari
Þorgilssyni bifvélavirkja, f. 1919,
d. 2006. Þau bjuggu í Skerjafirði.
Systkinin voru sex, elst var
Ágústa Eva Andrésdóttir, f. 1939,
næstelst var Ragnheiður, þá
Guðný Óskarsdóttir, f. 1948, Kol-
brún Óskarsdóttir, f. 1949, Óskar
Gunnar Óskarsson, f. 1953, og
Pétur Óskarsson, f. 1954.
Sambýlismaður Ragnheiðar
var Jóhann Valgarð Ólafsson, f.
1948.
Ragnheiður eignaðist fimm
börn, þau eru: 1) Ingunn Lena
Bjarnadóttir, f. 1960, gift Hjalta
Jóhannessyni, f.
1961. Börn hennar
eru Birgitta Dögg
Þrastardóttir, f.
1982, hún á soninn
Aron Mána Magn-
ússon, f. 2004, Stein-
unn Ýr Hjaltadóttir,
f. 1988, og Guðni Jó-
hannes Hjaltason, f.
1991. 2) Guðný Jóna
Jóhannsdóttir, f.
1967, gift Geir
Geirssyni, f. 1965.
Börn þeirra eru
Kristín Lára, f.
1984, og Gústaf Finnur, f. 1989. 3)
Þórir Ómar Jakobsson (Ævars-
son), f. 1969. Börn hans og Arn-
dísar Hönnu Arngrímsdóttur eru
Óskar Þór, f. 1991, og Margrét
Svandís, f. 1994. 4) Óskar Ragnar
Jakobsson (Ævarsson), kvæntur
Elínu Gísladóttur, f. 1969. Börn
þeirra eru Auður María, f. 1996,
Harpa Sigríður, f. 1999, og Eva
Rakel, f. 2004. 5) Björn Ingi
Björnsson, f. 1974, unnusta Þóra
Magnúsdóttir, f. 1980. Sonur
þeirra er Bjarki Hreinn, f. 2005.
Útför Ragnheiðar var gerð frá
Grafarvogskirkju 20. júní síðast-
liðinn.
Mig langar að minnast Ragnheið-
ar sambýliskonu minnar með hlý-
hug. Hún var mér afar kær og góður
félagi. Við vorum búin að festa okkur
bústað á Laugarvatni og í frí til Dan-
merkur að heimsækja dóttur hennar
og fjölskyldu sem hún hafði saknað
mikið en þá kom áfallið sem ekki
varð umflúið. Við fórum saman til
Kanaríeyja yfir páskana en þar hóf-
ust veikindin. Var hún þar á sjúkra-
húsi við góða aðhlynningu í fáeina
daga.
Ragnheiði þótti mjög gaman að
ferðast, bæði innanlands og utan, en
alltaf saknaði hún þó yngstu með-
lima fjölskyldunnar í ferðum sínum
og minntist oft á það hversu gaman
það væri ef þeir væru þar með okk-
ur. Hún minntist til að mynda oft á
helstu orð Bjarka Hreins, sem voru:
namm namm, kis kis og amma.
Henni leið þó einnig afar vel heima
hjá sér í Gaukshólum og þótti þar
gott að búa. Henni þótti mjög gaman
að fá til sín gesti og þótti einkar gest-
risin, alltaf með heitt kaffi á könn-
unni. Hún var hjálpsöm og vildi allt
fyrir alla gera. Ef hún var beðin um
eitthvert viðvik eða datt í hug að
vantaði aðstoð var hún mætt á svæð-
ið.
Megi guð varðveita þig og blessa
og vera þér náðugur
Vaktu, minn Jesús, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson)
Jóhann.
Elsku Ragnheiður mín.
Mig langar að minnast þín með
nokkrum orðum um þá tíma sem við
áttum saman. Ég var búin að þekkja
þig í tæp fimm ár og voru það afar
góð ár. Þú varst svo hress og
skemmtileg og gátum við talað um
flestalla hluti saman. Mig langar að
þakka þér fyrir hversu góð þú varst
við mig. Þú sagðir aldrei neitt við
mig nema jákvætt það væri. Í mars
síðastliðnum þegar ég átti afmæli
hljóðaði afmæliskortið frá þér til mín
þannig: „Eru englar til? Já! Þú ert
sannkallaður engill!“ og lýsir þetta
kort þér afskaplega vel. Ég man þeg-
ar ég opnaði það um hádegisbilið eft-
ir að hafa farið hálföfug fram úr rúm-
inu þann daginn að ég gladdist svo
innilega við þessi orð að þau björg-
uðu alveg deginum fyrir mér svo
ekki var hægt að biðja um betri gjöf.
Ég talaði oft um það við systur
mína hversu heppin ég væri með
tengdamóður. Maður hefur nú heyrt
margar sögurnar um afskiptasamar
tengdamæður en það var ekki til
neitt svoleiðis í þér. Þú varst ekkert
nema brosið og almennilegheitin við
okkur.
Þú hafðir mikið gaman af því að
vera með fjölskyldunni og þá ekki
síst yngstu meðlimum hennar. Sá
allra yngsti er sonarsonur þinn og
sonur minn, hann Bjarki Hreinn, eða
öðru nafni litli strákur ömmu. Þú
varst sko sannkölluð ofuramma.
Vildir hitta litla strák ömmu sem oft-
ast og gladdist mikið við að hafa
hann hjá þér. Hann var sannkölluð
dekurrófa og ef hann kynni að tala
veit ég að hann myndi vilja þakka
þér fyrir þá tíma sem þið áttuð sam-
an því þú varst einnig í miklu uppá-
haldi hjá honum.
Ragnheiður mín. Þú ert okkur
mikill missir.
Þín tengdadóttir,
Þóra.
Ragnheiður Ólöf
Pálsdóttir
Elskulegi faðir minn
og tengdafaðir.
Það er mjög sárt að
þurfa að kveðja þig
svona snemma, sér-
staklega þar sem við
áttum eftir að gera svo ótalmargt
saman í framtíðinni. Þetta gerðist
alltof fljótt en við erum mikið þakklát
fyrir allar þær stundir sem við áttum
saman.
Það verður tómlegt að koma í
Hraunbæ 26 í framtíðinni, enginn
pabbi sem passar upp á að allir séu
með dótið sitt og að enginn sé að
gleyma neinu. Engin sem stríðir mér
lengur á framburðinum á nafninu
mínu, þú hafðir nú alltaf gaman af því
og auðvitað hafði ég líka gaman af því.
Það verða ekki fleiri símtöl þar sem
þú hringir í mig, spyrð um veðrið,
fiskiríið, krakkana og svo má ekki
gleyma spauginu, manstu hvað við
hlógum mikið að lottóauglýsingunni?
Þú hafðir svo gaman af henni. Þér
þótti fiskurinn minn besti fiskur í
heimi og við höfðum alltaf svo gaman
af því að tala saman um sjómennsk-
una. Við erum svo þakklát fyrir að
strákarnir okkar hafi fengið að kynn-
ast þér og átt svo margar góðar
stundir með þér. Þú varst þeim svo
góður afi en verst þykir okkur að litla
snúllan okkar fái ekki að kynnast þér
og vera með þér í framtíðinni. Þú sem
varst svo ánægður þegar hún fæddist.
Það var svo gaman að vera í kringum
þig og minningarnar um þig þegar þið
Aðalbjörn Stefánsson
✝ Aðalbjörn Stef-ánsson fæddist í
Reykjavík 22. júní
1955. Hann lést á
líknardeild LSH í
Kópavogi 31. maí
síðastliðinn og var
jarðsunginn frá Ár-
bæjarkirkju 11. júní.
komuð til Hornafjarð-
ar að heimsækja okkur
lifa að eilífu. Það var
svo gaman hjá okkur,
við grilluðum, fórum í
bíltúr, gönguferð um
bæinn og spjölluðum
saman. Fyrir tveimur
árum komuð þið fjöl-
skyldan saman í af-
mælið mitt og þar átt-
um við mjög góðar
stundir saman. Við
skemmtum okkur svo
vel saman og manstu
pabbi, hvað þér þótti
gaman, við hittum nokkra gamla sjó-
félaga þína og enginn þeirra trúði að
ég væri sonur þinn. Þá var glatt á
hjalla en þessi tími kemur aldrei aft-
ur, hann verður bara eilífur í minn-
ingum okkar um þig. Þú sem varst
svo yndislegur, góður, kátur, glaður
og ástkær maður, þín verður ávallt
sárt saknað og við munum varðveita
allar þær minningar sem við eigum
um þig.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Með þessum orðum kveðjum við
þig, elsku pabbi minn og tengdapabbi.
Kveðja,
þinn sonur og tengdadóttir
Einar Stefán og Signý.
Elsku afi minn. Mér þykir vænt um
þig. Það var gaman þegar þú komst til
mín á Hornafjörð. Það er leiðinlegt að
ég hafi ekki getað hitt þig oft því ég á
heima langt í burtu. Og svo líka að þú
getir aldrei séð mig spila á nýja gít-
arinn sem ég var að fá. Nú ertu farin
frá okkur og ég fæ aldrei að sjá þig
aftur. Ég á eftir að sakna þín mikið.
Ég veit þér líður vel, afi minn
vertu nú hress og kátur,
innra með mér nú ég finn
þinn yndislega hlátur.
Fyrir sál þinni ég bið
og signa líkama þinn
í von um að þú finnir frið
og verðir engillinn minn.
Hvert sem ég fer,
ég mynd af þér,
í hjarta mér ber.
(Hanna)
Kveðja, þinn afastrákur
Alexander Alvin.
Elsku afi, mér þykir rosa, rosa mik-
ið vænt um þig og mér þykir leitt að
þú sért farinn frá mér.
Ég á eftir að sakna þín mjög mikið.
Ég sný mér við,
þar stendur þú og brosir
og það geislar af þér,
þú geislar eins og engill himnum frá.
Þú brosir til mín og snýrð þér við
og ég brosi til baka af fornum sið.
(IÝr.)
Kveðja, þinn afastrákur
Óttar Már.
Elsku afi minn.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Þín afastelpa
Nína Ingibjörg.
Móðir okkar Inga
Sigurlaug Þorsteins-
dóttir lést á Líknar-
deild LHS í Kópavogi
23. júní á Jónsmessu
á sólríkum degi, 72 ára að aldri.
Fráfall móður okkar kom okkur
frekar á óvart, miðað við hversu
hress hún var fyrir nokkrum mán-
uðum þegar hún greindist með
þennan erfiða sjúkdóm sem svo
margir lúta í lægra haldi fyrir. Þú
barðist hetjulega þar til yfir lauk,
enda umönnunin sú besta sem
hægt hefði verið að fá.
Elsku mamma, þú lifðir fyrir
okkur, barnabörn, barnabarnabörn
og Tómas þann ferfætta. Um-
hyggja þín var einstök og einlæg.
Einnig unnir þú starfi þínu sem
þroskaþjálfi og skjólstæðingar þín-
ir voru eins fjölskyldan þín. Þú
máttir aldrei neitt aumt sjá og
tókst alltaf upp hanskann fyrir
minni máttar. Við gátum alltaf leit-
að til þín og rætt við þig, þú varst
alltaf jákvæð, tókst öllu vel og
leystir úr vandamálum.
Þú varst lykill í að halda saman
og styrkja fjölskyldutengsl innan
ættarinnar.
Þú hafðir gaman að ferðast, og
þá sérstaklega til Noregs og náðir
góðum tengslum við vini og vanda-
menn þar. Var Viðey var þér kær
og okkur er minnisstætt hve
ánægð þú varst þegar við vorum
þar öll saman.
Við erum þakklátir fyrir að hafa
verið allir hjá þér þegar þú sofn-
aðir svefninum langa.
Vertu bless, elsku mamma.
Þínir elskandi synir,
Marteinn, Ólafur, Þorsteinn,
Haraldur og Jón Elvar.
Mig langar að minnast ömmu
minnar sem var gull af manni.
Hún setti ávallt þá sem minna
máttu sín í fyrsta sæti og vann göf-
ugt starf með fötluðum.
Amma Inga var hreinlega týpísk
amma sem hafði ofsalega gaman að
því að spilla barnabörnunum sínum
með allskyns dóti og gotterí. Mað-
ur fór alltaf heim frá ömmu með
hlaðinn poka af allskonar smádóti
sem var svo gaman að leika sér að.
Allar helgarnar sem ég dvaldi
hjá ömmu eru mér minnisstæðar.
Það var best í heimi að hrjúfra sig
í fanginu á henni og fikta í klukk-
unni sem hún bar alltaf um háls-
inn.
Kolaportsferðirnar eru ógleym-
anlegar og þar eyddum við amma
ófáum hundraðköllunum í allskyns
dót. Alltaf passaði amma upp á að
Inga Sigurlaug
Þorsteinsdóttir
✝ Inga SigurlaugÞorsteinsdóttir
fæddist í Hafnar-
firði 1. nóvember
1934. Hún lést á
líknardeild LHS í
Kópavogi 23. júní
síðastliðinn og var
jarðsungin frá Foss-
vogskirkju 2. júlí.
allir sem ekki komust
með í Kolaportið
fengju gjafir og það
fannst mér gaman,
mér leið eins og ég
væri í útlöndum og
saman leituðum við
að gjöfum sem pöss-
uðu vel handa hverj-
um og einum og það
verkefni tók ég mjög
alvarlega.
Jólin með ömmu
eru líka góð minning
því að jólagleðin
byrjaði alltaf
snemma í desember þegar skundað
var í Þingholtið í bakstur. Þar bök-
uðum við hálfmána og konfekt og
það var sama hversu illa mér gekk
að móta hálfmánana og loka þeim,
alltaf var amma jafnstolt af mér og
með hafsjó af vel völdum orðum til
að bæta sjálfstraustið í bakstrin-
um.
Það er því alveg óhætt að segja
að hún amma Inga hafi verið gull
af manni því hún vildi alltaf öllum
svo vel og var ávallt til í að rétta
hjálparhönd þegar þess þurfti.
Þessir síðustu dagar sem við átt-
um saman, elsku amma mín, voru
mér mikilvægir. Það var svo gam-
an að sitja og spjalla saman um
æskuna mína og rifja upp það sem
við gerðum saman. Enn skemmti-
legra þótti mér að heyra af þinni
æsku og uppvaxtarárum. Við vor-
um sammála um að við værum ansi
líkir persónuleikar og það gleður
mig að líkjast þér.
Elsku amma, ég sakna þín sárt
og ég vona að þér líði vel með afa
Júlla, það gleður hann örugglega
mikið að fá þig loks til sín.
Hvíldu í friði.
Þín
Margrét Vala.
Elsku amma. Það tekur okkur
sárt að þurfa að kveðja þig. Við
munum ávallt minnast þín með
hlýhug og virðingu.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(Valdimar Briem.)
Megi amma Inga hvíla í friði og
hafi hún þökk fyrir allt.
Páll, Elísabet Inga og
Þórhildur Dana.
Guðbjört Lóa
Sæmundsdóttir
✝ GuðbjörtLóa Sæ-
mundsdóttir
fæddist í
Reykjavík hinn
7. mars 1987.
Hún lést í
Reykjavík hinn
4. júní síðastlið-
inn.
Foreldrar Guðbjartar Lóu eru
Sæmundur Kristján Þorvaldsson
framkvæmdastjóri frá Læk í Dýra-
firði og Auðbjörg Halla Knútsdóttir
kennari úr Kópavogi.
Guðbjört Lóa var jarðsungin 12.
júní 2007.
Meira: mbl.is/minningar
Sigríður
Theodórs-
dóttir
✝ SigríðurTheodórs-
dóttir fæddist í
Reykjavík 25.
apríl 1921. Hún
lést í Reykjavík
13. júní síðast-
liðinn. For-
eldrar hennar
voru hjónin
Sveinbjörn Theodór Jakobsson,
skipamiðlari í Reykjavík, og Kristín
Pálsdóttir.
Útför Sigríðar var gerð frá Foss-
vogskirkju 25. júní.
Meira: mbl.is/minningar