Morgunblaðið - 24.10.2007, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 24. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Það er haust hér
austur á landi og skóg-
ar svæðisins hafa
skartað sínu fegursta.
Allt litróf gróðursins hefur glatt okk-
ur síðustu daga en nú falla laufblöðin
til jarðar og hverfa inn í hringrás ei-
lífðarinnar. Þannig er það líka með
minn elskulega frænda Ásmund
Björnsson sem í dag er til moldar bor-
inn. Hann gladdi okkur öll sem hann
þekktu og litaði tilveruna með sinni
glöðu og léttu lund. Hann hafði ein-
stakt lag á að gera allt umhverfi sitt
skemmtilegt og ljúft hvar sem hann
fór. Það eru ótal minningabrot sem
streyma fram við þessa kveðjustund
og öll eru þau ljúf og skemmtileg.
Meðal minna skemmtilegustu æsku-
minninga eru þegar Ási og fjölskylda
komu austur á Eskifjörð, þar sem
æskustöðvar hans voru. Það var
sannkölluð hátíð þegar hann kom
keyrandi austur og ekki skemmdu
Ingibjörg og krakkarnir stemn-
inguna. Ásmundur flutti snemma frá
Eskifirði og giftist suður í Sandgerði
þar sem hann bjó öll sín ár. Alltaf þeg-
ar við áttum leið suður var farið suður
með sjó að heimsækja Ása. Hann var
alltaf tilbúinn að ferðast með okkur
fram og aftur um Suðurnesin og sýna
okkur það markverðasta á svæðinu.
En allt er í heiminum hverfult nema
fjöllin og landið sem eru óhögguð þó
að við mennirnir hverfum á braut, en
fjölskylda og vinir verða að láta sér
nægja góðar og ljúfar minningarnar
sem Ási skildi eftir í huga okkar.
Ég vil þakka þessum góða og hlýja
frænda mínum samfylgdina og allar
samverustundirnar og samtölin á
liðnum árum. Þegar ég hugsa til þín
finnst mér vera sumar á ný.
Sendi Ingibjörgu, börnum og fjöl-
skyldum þeirra mínar innilegustu
samúðarkveðjur á þessari stundu.
Genginn er góður drengur sem öllum
vildi vel og setti skemmtilegan svip á
samfélag sitt.
Far þú í friði, frændi, þú átt góða
heimkomu, þín frænka
Edda Kr. Björnsdóttir
á Miðhúsum.
Það er ákaflega sjaldgæft að á vegi
manns verði fólk sem virðist á ein-
hvern hátt gott í gegn. En það gerist
nú samt einstaka sinnum. Ási, frændi
minn, var þannig manneskja. Ég held
ekki að á neinn sé hallað þótt ég segi
að hann sé einhver allra besti maður
sem ég hef nokkurn tíma hitt. Þótt ég
hafi þekkt hann í meira en 40 ár þá sá
ég hann aldrei skipta skapi, heyrði
hann aldrei hallmæla nokkurri mann-
eskju eða segja styggðaryrði við
nokkurn mann. Það er því ekki að
undra að hann hafi verið í uppáhaldi
hjá mér frá fyrstu tíð.
Hvernig á að lýsa honum: Ljós yf-
irlitum, brosmildur, blíður en jafn-
framt sterkur og traustvekjandi.
Hann var mikill höfðingi heim að
sækja og gjafmildur með afbrigðum.
Það lýsir honum kannski einna best
Ásmundur Björnsson
✝ ÁsmundurBjörnsson fædd-
ist á Eskifirði 27.
júlí 1924. Hann lést
á Heilbrigðisstofn-
un Suðurnesja 10.
október síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Safnaðarheim-
ilinu í Sandgerði 19.
október.
að auglýsingar um
girnileg vörutilboð
voru fyrir honum tæki-
færi til að kaupa gjafir
handa öðru fólki enda
fóru ekki margir tóm-
hentir af fundi við
hann. Hann hafði svo
sannarlega að leiðar-
ljósi í lífinu að sælla er
að gefa en þiggja.
Þau hjón, hann og
Imba, hafa alltaf verið
með afbrigðum gest-
risið fólk og gestir iðu-
lega leystir út með
gjöfum hjá þeim. Ég var sjálf svo lán-
söm að dvelja sumarlangt á heimili
þeirra þegar ég var 16 ára gömul í
vægast sagt höfðinglegu yfirlæti. Alla
daga, öllum stundum mætti mér aldr-
ei neitt nema vinsemd og hlýja og það
í garð mislynds tánings sem hafði
langt í frá sama jafnaðargeð og þau
hjón.
Ég mun sakna þessa ljúfa frænda
míns sárt og lengi því jafnvel þótt
fundir okkar hafi ekki verið nægilega
margir í seinni tíð þá var í hvert skipti
eins og við hefðum hist síðast í gær.
Ég verð líka ævinlega þakklát fyrir
það að hafa kynnst honum og Imbu
konunni hans. Ási gerði okkur sem
hann umgekkst að betri manneskjum
og þess vegna munum við ekki
gleyma honum. Sorg okkar í dag mun
þegar fram líða stundir víkja fyrir
þeim góðu minningum sem við eigum
um hann. Hann snerti líf okkar og
auðgaði, því gleymum við aldrei.
Elsku Imba, Nonni, Stína, Ragn-
heiður og fjölskyldur, ég sendi ykkur
mínar dýpstu samúðarkveðjur vegna
fráfalls góðs manns. Minning hans lif-
ir áfram í hjarta okkar allra.
Kveðja,
Helena frænka.
Kær vinur er nú kvaddur hinstu
kveðju.
Einhvern veginn er það svo að
minningar frá æskudögum mínum
koma fyrst upp í hugann þegar ég
minnist Ása. Hann var giftur móður-
systur minni, henni Imbu frænku.
Þau voru einstaklega samrýnd hjón,
gestrisin og vildu öllum gott gera. Í
raun finnst mér hálferfitt að nefna
Ása öðruvísi en að nefna Imbu um
leið, svo samrýnd hafa þau verið á lífs-
ins göngu.
Ási var mjög hlýr í viðmóti, glað-
sinna og gjafmildur. Fyrstu kynni
mín af Ása eru þegar ég var um 4 ára
gömul. Þau voru þá nýtrúlofuð og
hamingjusöm. Þau byrjuðu að búa í
Hvammi í Sandgerði og þar fæddist
einkasonurinn hann Nonni. Ég naut
þess heiðurs að fá að passa hann, eða
mér var allavega talin trú um að ég
væri ómissandi í þetta mikilvæga
hlutverk, bara 5 ára þá. Þannig var
það einmitt með þau Imbu og Ása að
þau efldu hjá fólki sjálfstraust með
því að treysta, hrósa og sýna fólki
áhuga. Það var oft margt um mann-
inn og glatt á hjalla í Hvammi. Ætt-
ingjar og vinir Ása, frá Eskifirði, fóru
á vertíð í Sandgerði og héldu sumir
þeirra til hjá þeim.
Árið 1954 fluttu þau í hús sitt á
Vallargötu 7 í Sandgerði og hafa búið
þar alla tíð af miklum myndarskap.
Þar hefur alltaf ríkt þessi skemmti-
legi heimilisbragur, glaðværð og
gestrisni.
Þegar ég var barn og unglingur
buðu Ási og Imba mér oft með í ferða-
lög, m.a. á Selfoss eða í Reykjadal til
þeirra Sigrúnar og Þóru móðursystra
minna. Hún er líka skemmtileg minn-
ingin um Þingvallaferðina sem þau
buðu mér stelpuskottinu í, ég var víst
svo óskaplega lofthrædd. Var auðvit-
að bara vön yndislegu landslaginu á
Suðurnesjunum. Á sumum myndum
frá þessu ferðalagi hvíli ég í fangi Ása
og held traustataki um hálsinn á hon-
um. Þar fann ég mig örugga.
Stundum bauð Ási mér ásamt
Nonna með í Keflavíkurferð á vöru-
bílnum og þá var gjarnan komið við í
bakaríi og boðið upp á vínarbrauð.
Þetta voru miklir lystitúrar. Eftir-
minnilegasta ferðalag með þeim Ása
og Imbu er þegar þau buðu mér til
Reykjavíkur að sjá Sirkus Zoo, ég var
þá 5 ára. Þarna léku listir sínar fílar
og fleiri framandi dýr. Þetta var æv-
intýri sem aldrei gleymist.
1956 fæddist eldri prinsessan
þeirra hún Stína. Mikið var ég stolt
yfir að fá að ganga með hana um göt-
urnar í Silver Cross-barnavagninum.
Þegar yngri prinsessan þeirra fædd-
ist gengum við Imba samferða með
barnavagn, hún með Ragnheiði og ég
með Svein. Það var ómetanlegt að
eiga þau að sem vini og nágranna,
jafnt í gleði sem sorg. Mikill sam-
gangur var alltaf á milli þeirra heim-
ilis og míns æskuheimilis á Skeiðflöt
og tvíburasysturnar mamma og Imba
mjög nánar. Milli Svenna sonar míns
og Ása ríkti alltaf náið samband. Þá
vináttu veit ég að sonur minn mat
mikils og saknar nú vinar í stað. Mín
börn nutu reyndar öll vináttu hans og
hlýju.
Ási var einstakur fjölskyldufaðir og
er aðdáunarvert hversu mikil sam-
heldni ríkir í fjölskyldu hans. Við
Skúli og fjölskylda þökkum okkar
hjartfólgna vini umhyggjuna og góða
samfylgd. Elsku Imba mín, Nonni,
Stína, Ragnheiður og fjölskyldur,
Guð styrki ykkur á sorgarstundu.
Bjarnveig.
Ási hennar Imbu frænku er látinn.
Ási minn, það var erfitt að trúa því
þegar Nonni sonur þinn
hringdi í mig á miðvikudaginn og
tjáði mér að þú hefðir látist um morg-
uninn mér fannst einhvern veginn
eins og þú yrðir alltaf hér.
Mig langar að rifja upp nokkrar
minningar um þig, gamli vinur. Vall-
argata 7, kl. er 13, árið er 1971. Lítill
pjakkur stendur á stéttinni og hringir
bjöllunni og spyr er Vagnheiður
heima, átti að vera Ragnheiður
frænka, þú klappar mér á kollinn og
Imba spyr,
hver er þetta? Þú segir hátt og
skýrt, þetta er Sveinn Steinar. Það
varstu vanur að kalla mig og þannig
var fyrsta minningin mín um þig.
Þú varst alltaf svo góður við mig og
sýndir öllu því sem ég var að gera svo
mikinn áhuga.
Ferðirnar með þér á vörubílnum,
sem þú ókst fyrir Miðnes í Sandgerði,
voru ógleymanlegar, hvort sem farið
var í útskipun í Keflavík, eða ferð í
bæinn. Þú þekktir alla og allir þekktu
þig og þú gast reddað öllu.
Samskipti þín við vinnufélagana
Magga og Einar fundust mér aðdáun-
arverð, þú áttir enga óvini.
Í þessum ferðum okkar fékk maður
alltaf gott að borða, en kannski svolít-
ið óhollt, en það var í lagi, maður
mátti leyfa sér það með þér. Ég man
eftir frönsku kartöflunum og kokkt-
eilsósunni á Hafnargötunni, þú lést
setja sítrónusafa í sósuna, það var
gott fannst mér, þú kenndir mér að
nota sykur á hafragrautinn og svo
margt fleira.
Í seinni tíð, þegar ég byrjaði með
mitt fyrirtæki, hringdir þú oft í mig
og spurðir frétta og er mér þar minn-
isstætt samtalið þegar ég var að
koma frá Grundartanga á dráttarbíl
með stóran vélavagn og gröfu í vit-
lausu veðri og fljúgandi hálku. Þú
kvaddir með orðunum Sveinn Stein-
ar, þú ferð varlega, elsku drengurinn
minn! Þannig hugsaðir þú alltaf til
manns.
Ég á tvo uppáhaldsmenn í mínu lífi,
Sæbjörn frænda og þig, Ási, þið áttuð
flottustu græjurnar sem gutti eins og
ég var hrifinn af, mamma átti svart-
hvítt sjónvarp og man ég vel eftir því
þegar þú keyptir fyrsta litasjónvarpið
þitt, það var með fjarstýringu og þú
gast fryst myndina og stöðvað út-
sendinguna. Þetta gat enginn nema
Ásmundur Björnsson, það er klárt
mál.
Alltaf þegar ég kom á Vallargötuna
vildir þú gefa manni eitthvað; penna,
vettlinga eða vinnuföt.
Ég sakna þín mikið, Ási minn og að
heyra ekki í þér, en ég veit að þú verð-
ur áfram með mér.
Elsku Imba, Nonni, Stína, Ragn-
heiður og fjölskyldur, ykkar missir er
mikill og bið ég guð að styrkja ykkur í
sorginni. Hvíldu í friði, kæri vinur.
Sveinn Steinar Guðsteinsson.
 Fleiri minningargreinar um Ás-
mund Björnsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu á næstu dög-
um.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför bróður okkar,
JÓNS GUNNLAUGSSONAR
frá Gjábakka,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss
Vestmannaeyja fyrir góða umönnun.
Systkinin frá Gjábakka.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
sambýlismanns míns, bróður og mágs,
MAGNÚSAR JÓNSSONAR,
Sunnubraut 23,
Búðardal.
Guð blessi ykkur öll.
Kristín Inga Kristjánsdóttir,
Kristján Jónsson, Jófríður Ragnarsdóttir,
Gunnar A. Jónsson, Sigurrós Sigurðardóttir,
Steinar Jónsson, Gerður Gunnarsdóttir,
Rögnvaldur Jónsson, Edda Magnúsdóttir,
Svanhildur Kristjánsdóttir,
og fjölskyldur.
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Sendum
myndalista
✝
Móðurbróðir okkar,
SÖREN EINARSSON,
sjómaður á Húsavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga mánudaginn 22. október.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Oddný Njálsdóttir,
Einar Njálsson,
Bjarney S. Njálsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Elskulegur maðurinn minn og faðir okkar,
BERNARD JOHN SCUDDER,
sem lést mánudaginn 15. október, verður
jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 25.
október kl. 15.
Sigrún Ástríður Eiríksdóttir,
Hrafnhildur Ýr og Eyrún Hanna Bernharðsdætur.
✝
Móðir okkar og tengdamóðir,
JENNÝ INGIMUNDARDÓTTIR,
Heiðargerði 54,
Reykjavík,
sem lést á Landspítala, Landakoti 15. október,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
26. október kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Birna Þórisdóttir, Rolf Larsen,
Jens Þórisson,
Stefán Geir Þórisson, Snædís Anna Hafsteinsdóttir,
Haraldur Þórisson.
✝
BRAGI SKARPHÉÐINSSON
járnsmiður,
Akureyri,
lést laugardaginn 20. október.
Útförin fer fram frá Glerárkirkju föstudaginn
26. október kl. 10.30. Jarðsett verður í
Lögmannshlíðarkirkjugarði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Esther Britta Vagnsdóttir,
Egill Héðinn Bragason,
Skúli Þór Bragason,
Snorri Ragnar Bragason,
Þráinn Skarphéðinsson,
Ómar Skarphéðinsson.