Morgunblaðið - 05.04.2008, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. APRÍL 2008 51
við bræður að skella okkur á vél-
sleða sem við höfðum oft talað um að
gera saman. Við höfðum átt yndis-
lega tvo tíma við leik þegar ósköpin
dundu yfir, og að horfa á eftir þér
elsku bróðir og geta ekkert gert er
það versta sem ég hef á ævinni upp-
lifað. Ég reyndi allt sem ég gat en
það var ekkert hægt að gera.
Þú varst okkur ekki bara bróðir
og mágur heldur einn af okkar bestu
vinum og synir okkar dýrkuðu þig.
Það var alltaf tilhlökkun ef vitað var
af ykkur Birnu í bænum á leiðinni til
okkar.
Við höfum brallað ýmislegt saman
og okkar bestu minningar eru frá
öllum ferðalögunum okkar saman
með börnunum okkar, um verslun-
armannahelgar, þegar við héldum
svokallaða froskahátíð, og á tónleik-
unum á Borgarfirði eystra og allar
ferðirnar okkar út í Þórsnes að veiða
og á skyttirí, og okkur þótti
skemmtilegast ef nógu mikið bras
fylgdi ferðum okkar. Við Fjóla og
strákarnir gleymum heldur aldrei
deginum þegar við ákváðum að fara í
dagsferð upp í Snæfell og til að fá
Fjólu með urðum við að plata hana
til að koma með okkur í stuttan bíl-
túr. Við vorum búnir að lauma
kuldagöllum í skottið á bílnum og
koma okkur upp nesti. Við áttum
þarna yndislegan dag í sól og blíðu.
Þið Birna voruð alltaf búin að
skipuleggja eitthvað skemmtilegt
þegar við komum til Egilsstaða og
við hlógum alltaf mjög mikið saman
því þú varst einn skemmtilegasti
sögumaður sem við höfum kynnst.
Í janúar sl. héldum við upp á 80
ára afmæli móður okkar og þá var
svo sannarlega glatt á hjalla hjá okk-
ur, mikið hlegið og sprellað, sá dag-
ur er svo dýrmætur fyrir mömmu
sem er að missa svo mikið, fyrst
Villa og svo þig viku síðar. Áður
hafði hún misst Jonna bróður okkar
af slysförum, andvana fæddan son
og elskulegan eiginmann.
Konurnar okkar voru svo yndis-
legar að gefa okkur í jólagjöf ferðina
sem við höfðum talað svo mikið um
að fara í, það var hestaferð á vegum
Íshesta sem við fórum í í fyrrasumar
tveir saman og áttum yndislegar
stundir. Okkur fannst þetta nú held-
ur stór jólagjöf en í dag er þetta það
dýrmætasta sem ég hef fengið því
við áttum svo góða tíma þarna sam-
an.
Þú sást ekki sólina fyrir henni
Ragnheiði Birnu þinni, fyrsta barna-
barninu þínu, og hafðir gaman af því
að segja okkur sögur af henni.
Það verður mjög tómlegt að koma
til Egilsstaða eftir þetta, enginn
Biggi. Við eigum eftir að sakna þín
mikið, okkur þótti svo vænt um þig.
Elsku Birna, börn, tengdabörn,
Ragnheiður Birna, Sakarías Nói,
Dúna amma, Sigbjörn afi og aðrir
aðstandendur, missir ykkar er mikill
en minningin um góðan dreng lifir.
Magnús Már, Fjóla,
Arnar Már og Einar Már.
Elsku Biggi.
Við þökkum þér allar þær nota-
legu samverustundir sem við höfum
átt í gegnum tíðina. Það hefur verið
afar dýrmætt að eiga þig að og höf-
um við átt margar ómetanlegar
gleðistundir með þér og fjölskyldu
þinni. Við kveðjum þig með miklum
söknuði.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
(Brot úr ljóði Bubba Morthens)
Elsku Birna og fjölskylda, Guð
gefi ykkur styrk á erfiðum tímum.
Sigurður Klausen bróðir
og fjölskylda.
Orð fá ekki lýst því hversu tóm-
legt er hér án þín. En alltaf ertu hjá
mér að segja mér að rétta úr bakinu
og sætta mig við það sem ég get ekki
breytt og gera hlutina eins og mað-
ur. Ég sit fyrir utan hjá mömmu
okkar sem þú hefur ávallt verið svo
yndislegur við og vindurinn blæs.
Ég skil ekki vind, ég skil ekki sól-
skin, ský, snjókomu eða neitt. Ég
skil ekki að þú sért ekki að koma til
mömmu og heilsa uppá okkur. Mig
langar til að labba eins og þú, tala
eins og þú, spila körfubolta eins og
þú, faðma konuna mína eins og þú,
vera jafn barngóður og þú og fá
sama háralit og þú, því það er allt fal-
legt við þig. Þú hefur verið, ert og
verður fyrirmynd mín og það er svo
gott að finna fyrir þér í hjartanu og
réttsýnin algjör á lífið og náttúruna.
Nú finn ég huggun í börnunum þín-
um því ég sé þig þar og stoltið fyllir
brjóstið mitt að vera nálægt þeim og
að sjá að bróðir minn skuli hafa
skapað svo yndislegar mannverur.
Alltaf beið ég eftir sprengjufjöl-
skyldunni á jólunum sem drengur og
jafnvel enn í dag bíð ég eftir ykkur,
en nú er ég kominn sjálfur með
sprengjufjölskyldu og lætin og
gleðin skulu sko verða rosaleg. Það
eru svo yndislegar myndirnar í hug-
anum sem ég á af þér og þú varst sá
aðili sem litli bróðir gat alltaf leitað
til ef vantaði eitthvað, hvort sem það
var fjör eða hvernig ég ætti að bera
mig að við erfiðar aðstæður. En sú
gjöf sem þú hefur gefið öllum sem
kynntust þér er meira virði en allar
eigur heimsins. Sú manngæska og
fegurð sem þú gafst lífinu skulu aldr-
ei gleymast og ég veit að ég mun lifa
eftir dygðum þínum og reyna að vera
betri maður á hverjum degi. Ekkert
þrái ég heitar en að eiga þig sem
stoltan bróður af mér og ætla ég að
gefa af mér allt það góða sem ég hef
og elska konu mína og börn af öllum
mætti eins og þú. Alla brandara sem
ég ætla að segja skal ég reyna að
segja eins og þú og hjálpaðu mér að
segja sögur sem lifnuðu svo mikið við
þegar þú sagðir þær. Þó þú sért enn
að kenna mér að elska lífið, elsku
Biggi bróðir minn, skal það alveg
viðurkennast að ég hlakka til endur-
funda okkar en fyrst ætla ég að njóta
lífsins og hugsa hlýtt og vel um
Birnu og börnin þín í minningu þinni.
Ég þakka þér, Biggi, fyrir að hreinsa
burtu grámann og þokuna sem byrg-
ir mér stundum sýn á lífsleiðinni og
takk fyrir styrkinn í að brosa og
gráta við réttu vörðurnar á leið
minni til þín aftur. Elsku Birna, Ses-
selía, Jónatan Logi, Sigbjörn Þór,
Heiðrún Brynja og Ragnheiður
Birna og fjölskyldan ykkar öll, megi
allur kraftur lífsins koma til ykkar
því missir og harmur ykkar er mikill.
Jónatan Fjalar Vilhjálmsson.
Biggi er dáinn.
Laugardagurinn 29. mars var
runninn upp, ég vaknaði ekkert sér-
staklega snemma þennan morgun-
inn en fyrir hádegi samt. Ég leit út
um gluggann og sá að það var snjó-
fjúk úti og hugsaði með mér, æ, það
er ekki gott sleðaveður í dag, en Þór-
arinn sonur minn var búinn að panta
kvöldið áður að fara á sleða ef gott
veður yrði á laugardeginum. Þannig
að í stað þess að fara á sleðann
ákváðum við Helga að taka til hend-
inni og mála smávegis.
Við vorum nýbúin að klára máln-
ingarvinnuna, enda klukkan eitthvað
gengin í sjö og vorum við að taka
saman dótið. Þórlaug og Ingvar,
tengdasonur okkar, voru byrjuð að
hita grillið þegar síminn hringdi.
Birna systir var í símanum. Gunni
minn, segir hún, hann Biggi var að
deyja. Hann dó í snjósleðaslysi rétt
áðan. Viltu láta systkini okkar vita
Gunni minn og farðu til pabba fyrir
mig. Tíminn stóð í stað, ég fraus
gjörsamlega, svo kom brotið. Ég
kvaddi Birnu og æddi af stað til
hinna.
Erfitt er að lýsa í orðum þeim
missi sem orðinn er við fráfall Bigga.
Sársaukinn er mikill, reiði og sorg
blandast þar saman við.
Ég var barn að aldri þegar Biggi
fór að heimsækja systur mína og mín
yngri ár mótuðust því talsvert af
Bigga. Hann var mjög duglegur að
taka mig með á skíði, í veiði, í fót-
bolta og fleira og fleira þó svo að ég
hafi verið talsvert yngri en hann. Á
unglingsárum mínum vorum við
mikið saman og fékk ég oftar en ekki
góð ráð hjá honum. Biggi var mér
mikil fyrirmynd og hlustaði ég oft á
hann þegar hann sagði mér frá
reynslu sinni. Eitt sinn sagði Biggi
mér frá því þegar hann var á vertíð í
Hornafirði ásamt Birnu systir en þar
komst hann í kynni við sjómennsku,
ungur að árum. Biggi sagði mér að
þetta yrði ég að prófa einhvern tím-
ann því það hefðu allir gott af því að
vinna í fiski og míga í saltan sjó eins
og hann orðaði það.
Viti menn, einu ári seinna var ég
búinn að fá vinnu í frystihúsinu á
Djúpavogi. Já, nú skyldi tekið frí í
skólanum og haldið til sjós, en Biggi
sagði að þetta gerði manni gott.
Í stuttu máli þá hafði Biggi lög að
mæla, ég hafði mjög gott af veru
minni á Djúpavogi og má ég þakka
Bigga það allt, og í ofanálag þá fann
ég Helgu mína þar og sennilega vær-
um við Helga ekki saman í dag ef
Biggi hefði ekki selt mér þá löngun
að verða farandverkamaður að hætti
Bubba.
Þetta er dæmi um hvað Biggi var
mikill mótandi í mínu lífi.
Elsku Biggi, ég og fjölskylda mín
söknum þín svo mikið, en þú hefur
verið okkur mjög góður vinur og gott
var að leita til þín með öll mál, eins
og pallasmíðina í fyrrasumar. Þar
gafst þú okkur Helgu góð ráð.
Núna ætlaði ég að fá þig til að gefa
mér ráð varðandi nýja snjósleðann
minn og ræddum við aðeins þau mál
daginn fyrir slysið sem tók þig frá
okkur.
Elsku Biggi. Núna ert þú farinn
og samleið okkar í þessu lífi verður
ekki lengri, en ég mun áfram leita til
þín Biggi, bara á annan hátt.
Minnumst við þín, elsku Biggi,
með virðingu og þakklæti.
Fjölskyldan Laugavöllum 2.
Hann Biggi mágur okkar, tengda-
sonur og kær vinur, var skyndilega
og allt of snemma frá okkur tekinn,
er hann lést af slysförum laugardag-
inn 29. mars. sl.
Stórt skarð hefur myndast í okkar
fjölskyldu, sem erfitt verður að fylla,
þar sem Biggi var gjarnan hrókur
alls fagnaðar og mikill þátttakandi í
leik og starfi allrar fjölskyldunnar.
Í raun var Biggi ekkert síður upp-
eldisbróðir okkar en mágur, þar sem
hann og Birna hófu sambúð mjög
ung að árum. Lífsgleði hans setti
svip á uppvaxtarárin okkar. Hann
hafði skemmtilegan húmor og sá
mjög gjarnan spaugilegu hliðarnar á
málunum, var aðdráttarafl og gleði-
gjafi í öllum okkar samverustundum.
Hugmyndirnar að fjölskyldusam-
komunum, hvort sem það var árlega
útileguferðin okkar, ferðir erlendis,
eða bara grill í garðinum hjá foreldr-
um okkar, urðu oftar en ekki til í eld-
húsinu hjá Birnu og Bigga ef einhver
okkar systkina skrapp þangað í
kaffi. Var hann svo mættur fyrstur
þegar farið var að skipuleggja, kom-
inn með landakortið og spáð og spek-
úlerað hvert væri gaman að fara og
hvað ætti að gera. Skellti svo brúnu
töskunni með græna hústjaldinu á
toppinn og klár.
Þvílík stemming sem myndaðist
þegar var verið að raða saman tjald-
súlunum og mikið var strokið um
höfuð sér fyrstu árin. Urðu menn
svolítið trekktir þegar búið var að
sturta úr súlupokanum enda flókin
húsasmíð framundan. Í raun mynd-
aðist útilegustemmingin við þetta,
mikið hlegið og gert grín. Var þetta
tjald gjarnan miðpunktur stemming-
ar og mikið spjallað, hlegið og sung-
ið. Það er sama á hvaða hátt við
minnumst hans, alltaf koma upp
skemmtilegu atriðin og uppákom-
urnar sem mynduðust í kringum
hann.
Biggi hafði mikla unun af allri úti-
vist og sporti og við þá iðju myndaði
hann mjög sterk tengsl innan sem
utan fjölskyldu, enda vinahópurinn
stór. Hann hvatti börnin sín til
íþróttaiðkunar og studdi þau vel í því
en hann fylgdist líka með hvað hin
börnin í fjölskyldunni voru að gera
og hvatti þau. Hann var mikill barna-
karl og stutt í „strákinn í honum“,al-
ltaf til í leiki og fjör jafnt með okkur
þegar við vorum krakkar og síðar
börnum okkar, enda á hann stórt
pláss í hjörtum þeirra allra. Okkur
þótti líka alltaf gaman að sjá hversu
stoltur hann var af sínum eigin börn-
um og barnabarni.
Gott var að eiga Bigga að þegar
framkvæma átti eitthvað, enda dug-
legur, verklaginn og greiðvikinn með
endemum. Studdi og aðstoðaði for-
eldra okkar jafnt sem sína.
Við getum lengi haldið áfram að
rifja upp góða tíma og komum til
með að gera það áfram svo lengi sem
við lifum. Við minnumst þín elsku
Biggi okkar með virðingu og þakk-
læti. Biðjum góðan Guð að styðja og
styrkja Birnu, börnin og fjölskyldur
þeirra, Dúnu, bræður hans og fjöl-
skyldur.
Mikill söknuður er í hjörtum okk-
ar allra.
Tengdafjölskyldan þín
frá Hvassafelli.
Það voru hörmulegar fréttir sem
mér bárust laugardaginn 29. mars
síðastliðinn. Biggi, minn kæri vinur
og mágur, hafði látist af slysförum.
Það voru margar minningar sem
runnu í gegnum huga minn á þessari
mínútu. Biggi hafði alltaf haft mig
sem sinn litla bróður að mér fannst
og því var ég oft tekinn með í hinar
ýmsu aðgerðir. Skíðaferðirnar, báts-
ferðirnar, útilegurnar og fleira sem
Biggi stóð alltaf fyrir voru margar
og var hann alltaf í essinu sínu þegar
við vorum sem flest með honum í
þessu. Var ég oftar en ekki hafður
með þegar þau hjúin fóru í útilegu á
mínum yngri árum og eru það ómet-
anlegar minningar. Þvílíkt gaman
alltaf var. Þar sem Biggi var einstak-
lega barngóður hændust öll börn
mjög að honum og voru mín börn þar
engin undantekning. Að fara til
Birnu „frænku“ og Bigga var alltaf
gaman og mikil kátína. Birna og
börn þeirra voru honum allt. Þvílíkt
sem hann var stoltur af fjölskyldu
sinni og talaði mikið um hana.
Elsku Biggi minn, við áttum eftir
að gera mikið saman en við gerum
þetta allt seinna. Ég veit að þú ert á
fullu núna að reyna hugga þína nán-
ustu og veit ég að þú verður alltaf hjá
okkur öllum. Vil ég að lokum, elsku
Biggi minn, þakka þér fyrir allan
þann stuðning sem þú hefur veitt
mér öll mín lifandi ár og ekki síst
þegar þú sast með mér í veikindum
mömmu.
Ég veit, þú hefðir sagt mér að herða huga
minn.
Ég hugga mig sem best til að gera vilja
þinn.
Ég geymi hvert þitt bros í minning minni.
Ég man og skal ei gleyma samvist þinni.
(Hannes Hafstein.)
Vil ég kveðja þig, Biggi minn, með
þessu fáu orðum en margt er ósagt.
Þinn,
Sigurður Steinar.
Manni verður orða vant, og fer að
spá í tilgang lífsins þegar maður fær
fréttir eins og við öll fengum á laug-
ardaginn 29. mars.
Góður maður í blóma lífsins, Birg-
ir Vilhjálmsson, tekinn frá henni
Birnu okkar, börnunum og allri fjöl-
skyldunni. Elsku Birna og fjöl-
skylda, þið eigið alla mína samúð og
bið ég guð að vera með ykkur á þess-
ari sorgarstundu og um ókomna tíð.
Ég vil bara fá að segja eitt að lok-
um: „Biggi minn, við steikjum saman
kótilettur seinna með bros á vör.“
Allt er í heimi hverfult,
hratt flýgur stund, lán er valt.
Góðar og glaðar stundir
þú geyma við hjarta skalt
(Ómar Þ. Ragnarsson.)
Sunneva Flosadóttir.
Biggi mágur minn er fallinn frá.
Það er enn svo óraunverulegt því
hann var eitthvað svo ósnertanlegur
og eilífur fannst manni. Maður sem
alltaf var jákvæður, hjartagóður og
laus við óþarfa leiðindi. Ekkert var
vesen í hans huga, spurningin var
bara að kýla á hlutina og þannig reif
hann mann með sér í jákvæðnina.
Mér fannst ég lítil stelpa þegar ég
fyrir 13 árum fór fyrst og hitti
tengdafjölskyldu mína á Egilsstöð-
um með son minn tveggja ára. Með
þeim fyrstu sem ég hitti fyrir utan
tengdaforeldrana var bróðir Jonna,
Biggi, og yndislega fjölskyldan hans.
Biggi var ekki lengi að bjóða okkur
velkomin í fjölskylduna með því að
segja við son minn: „Komdu til
Bigga „frænda“,“ og þar með var ís-
inn brotinn. Svona var Biggi. Með
eindæmum góður við fólk og þá sér-
staklega börn. Í kringum hann var
alltaf gleði og fjör enda er hann fyr-
irmynd okkar Jonna um hvernig við
viljum lifa lífinu sem fjölskylda.
Þótt lífið haldi áfram verður það
aldrei eins og áður. Mikill maður er
fallinn frá og skarðið sem hann skil-
ur eftir er stórt og verður aldrei
uppfyllt. Engin svör eru við því
hvers vegna hann er ekki lengur
meðal okkar en það sem ég veit er
að við munum lifa í hans anda og
hafa gaman af lífinu eins og hann
vildi hafa það.
Elsku Biggi, ég bið Guð að geyma
þig þar sem þú ert án efa að brasa
eitthvað með Villa bróður þínum og
föður og bið hann um að styrkja og
hugga Birnu, Sessu, Loga, Didda,
Heiðrúnu og Ragnheiði Birnu og
aðra aðstandendur í þessari miklu
sorg.
Þín mágkona,
Sigríður Elísabet Ragnarsdóttir.
Hann Biggi er dáinn. Ég á mjög
bágt með að trúa því, og finnst mér
eins og ég eigi eftir að heyra hann
koma, glamra í lyklakippunni sem
hann var með á sér, og glaðlega
röddina.
Þetta hlýtur að vera slæmur
draumur, hvenær vakna ég?
Hlýjan og gleðin í augum þínum
eru fágaður steinn í lófa mínum.
Ég mun aldrei láta neinn
taka steininn minn frá mér.
(Caroline Krook.)
Ég vil þakka þér, elsku Biggi, fyr-
ir allar þær stundir sem við áttum
saman. Þær eru ómetanlegar og
mun ég aldrei gleyma þeim. Geisl-
aðir af kærleik í garð okkar systkina
og fjölskyldu minnar og tókst vel ut-
an um mig þegar mamma dó. Þú
varst mjög mikill fjölskyldumaður
og elskaðir þína fjölskyldu meira en
nokkuð annað í veröldinni, og varst
duglegur að sýna það bæði í verki og
orðum.
Rosalega stórt er skarðið, og
verður það aldrei fyllt, en sagt er að
tíminn muni deyfa sársaukann og
maður reynir að lifa með þessu, þótt
maður verði aldrei sáttur að horfa á
eftir þér, elsku mágur og vinur. En
þér var ætlað annað mikilvægt verk
og bið ég Guð að blessa og styrkja
fjölskylduna hans Bigga og styðja
hana í gegn um alla þessa miklu
sorg.
Guð veri með okkur öllum.
Margrét Kristín Sigbjörns-
dóttir og fjölskylda.
Elsku Biggi frændi.
Mikið óskaplega munum við öll
sakna þín. Þú hefur alltaf verið
hrókur alls fagnaðar hvar og hve-
nær sem er. Lífsgleðin og ævintýra-
mennskan geislaði af þér. Með þér
eigum við okkar bestu minningar.
Þín nærvera var alltaf notaleg og
hlý. Þegar við vorum yngri varstu
óþreytandi við að gera eitthvað
skemmtilegt með okkur krökkun-
um. Hvort sem var skíðaferðir, sund
í Eiða eða útilegur. Þú heillaðir alla
krakka upp úr skónum og tókst þátt
í öllum uppátækjum með þeim,
hvort sem var teboð eða trampól-
ínkeppni.
Það var dásamlegt er þú sveifst
um Fjarðarheiðina á sleðanum þín-
um og með okkur krakkana í eft-
irdragi á skíðum í langri halarófu.
Það var svo mikið frelsi að svífa um
á sleðanum alveg eins og þú lýstir
svo flott er við hittumst fyrir
páskana. Þá var eins og alltaf gaman
að hitta ykkur Birnu og ríkti mikil
tilhlökkun hjá ykkur báðum að fara
út til Danmerkur og Svíþjóðar að
hitta börnin ykkar og ekki síst litlu
afastelpuna.
Það er eftirtektarvert hversu
samheldin fjölskyldan að Reynivöll-
um 12 hefur ætíð verið. Það er held-
ur ekki að ástæðulausu að fjölskyld-
an hefur alltaf verið kölluð
sprengjufjölskyldan. Aldrei logn-
molla í kringum þau, alltaf glaumur
og gleði.
Elsku Birna, Sessa, Logi, Diddi,
Heiðrún, amma Dúna og afastelpan
Ragnheiður Birna, megi Guð gefa
ykkur styrk á erfiðum tímum.
Elva Rún Klausen og fjölskylda.
SJÁ SÍÐU 52