Morgunblaðið - 15.04.2008, Page 28

Með sársauka í
brjósti sest ég niður og
skrifa nokkur minning-
arorð um Flosa bróður
minn. Af hverju þurfti
þessi hæfileikaríki
maður að kveðja svona fljótt? Trú-
lega fæ ég aldrei svör við því. Við
Flosi ferðuðumst mikið á hestum um
landið með föður okkar. Hugurinn
reikar aftur til fermingarársins
míns. Við í hestaferðalagi um Horn-
strandir.
Það var gaman að sjá hvað hann
naut sín í faðmi fjalla úti í náttúrunni
fjarri öllum nútímaþægindum – ekk-
ert bað, ekkert klósett og ekkert raf-
magn. Þarna var náttúrubarnið
Flosi í essinu sínu.
Hann benti kannski upp í fjallshlíð
og sagði: ,,Sjáðu kvikindið“, en eng-
Flosi Ólafsson
✝ Flosi Ólafssonfæddist í Reykja-
vík 13. mars 1956.
Hann lést af slysför-
um 2. apríl síðastlið-
inn. Flosi var jarð-
sunginn frá
Grafarvogskirkju
14. apríl sl.
inn sá tófuna nema
hann. Hann las fjöllin
og skýin og fór nokk-
uð nærri með hvernig
veðrið yrði næsta dag.
Við lögðum upp í
þetta ferðalag frá
Bæjum í Ísafjarðar-
djúpi. Þegar ábúand-
inn þar kvaddi okkur
spurði hann hvort
ekki væri öruggt að
öflug byssa væri með í
för. Við tjáðum hon-
um að svo væri, ef
hestur myndi til að
mynda fótbrotna væri nauðsynlegt
að lóga honum. Hann sagði að það
væri ekki útilokað að ísbjörn yrði á
vegi okkar, ég óttaðist það en ég held
að Flosi hafi vonað það. Ekki hefði
honum þótt verra að ná kauða með
Sakó-rifflinum sínum. Þess ber að
geta að þarna var Flosi aðeins 19 ára
gamall. Það er ekki skrítið að pabbi
heitinn hafi verið stoltur af Flosa
sínum. Vonandi hittast þeir núna,
það yrðu fagnaðarfundir.
Að sjálfsögðu þurftum við að hafa
klyfjahesta með nestið okkar en
stundum náði Flosi í fugl í matinn.
Sumum finnst það vera öfugmæli að
þessi mikli veiðimaður hafi verið
dýravinur. Hann bar virðingu fyrir
bráð sinni og ekki vildi hann skilja
sært dýr eftir úti í náttúrunni. Það
var með ólíkindum hvað hann var
næmur að skilja hegðun og atferli
dýranna, jafnvel betur en hegðun og
atferli mannanna. Valgeir og Hólm-
geir hafa bæði misst góðan föður og
vin. Ég vona að Guð gefi þeim styrk
til að takast á við sorgina á jákvæðan
hátt. Ekki veit ég hvað bíður okkar
eftir þessa jarðvist en ég vona að þar
líði Flosa vel.
Hvíldu í friði kæri bróðir.
Vörður Ólafsson.
Það er þyngra en tárum taki að
skrifa minningargreinar um þá fóst-
urfeðga Flosa Ólafsson og Einar
Guðlaugsson með svona stuttu milli-
bili. Flosi og Einar lögðu saman af
stað að kvöldi með það markmið að
vinna tófu. Þetta var þeirra hinsta
för. Óskiljanlegt slys henti þessar
kempur.
Flosa kynntumst við fljótlega eftir
að við fluttum að Akri. Hann var
maðurinn sem lagaði tröppurnar.
Fljótlega komumst við að því að
hann var gull af manni. Mikið karl-
menni, hreystin uppmáluð, síbros-
andi, heiðarlegur og traustur. Slíkir
eru vandfundnir. Eitt sinn kom hann
galvaskur að vanda og voru heims-
málin rædd og ýmislegt annað.
Sögðum við honum að til stæði að
steypa gólfið í hlöðunni við fjárhúsin.
Þá hallaði hann sér fram og spurði:
„Væri ykkur sama þó ég geri það“.
Við héldum það nú, ekki væri hægt
að fá betri mann. Launin voru að fá
að skjóta gæs. Þegar kom að því að
steypa í hlöðuna kom Flosi glaðbeitt-
ur og sagðist hafa tekið meistarann
með sér enda var Einar með í för
ásamt fleirum. Öðruvísi gæti hann
ekki gert þetta. Þessi litla saga lýsir
Flosa vel. Þetta var ekki hans eina
verk hér því hann var allaf boðinn og
búinn að leggja hönd á plóginn. Áður
hafði hann eytt verslunarmanna-
helgi við að laga þakið á húsinu.
Ræktarsemi Flosa var einstök við
Immu og Einar. Sagði Imma oft við
mig að enginn óskyldur þeim væri
jafngóður við Einar eins og Flosi.
Oft ræddum við Flosi um það hvað
við værum heppin að teljast fóstur-
börn þeirra Immu og Einars. Maður
getur alltaf á sig góðu bætt.
Hin síðari ár leitaði hann hingað
norður, fyrst með föður sínum og
síðar þegar hann eignaðist jörðina
Hamrakot sem var honum mjög
kær. Stundum var hringt og spjallað
og stundum var kappinn mættur hér
á hlaðið með Valla syni sínum, á leið í
veiði eða eitthvað annað sýsl. Flosi
var með endemum athafnasamur og
teljum við að það hafi ekki átt við
hann að sitja með hendur í skauti.
Fyrir eyrum mér hljómar hlátur-
inn og mér finnst sem ég sjái bros-
andi andlitið, augabrúnirnar dans-
andi er hann talar um tófuna, gæsina
eða hvað þetta var nú sem hann
veiddi. Allar sögurnar sem þeir Ein-
ar sögðu voru óborganlegar og eft-
irtektarverður var endalaus þorsti
Flosa í að læra allt af þeim reyndari.
Þetta gladdi Einar því hann leit á
Flosa sem arftaka sinn. Þessar sög-
ur verða aldrei sagðar aftur. Þessi
reynsla þeirra er farin, þessar stund-
ir eru líka farnar og koma aldrei aft-
ur. Við sem fengum að njóta þeirra,
geymum þær í hjarta okkar.
Flosi var mikill fjölskyldumaður.
Það var sjaldan að hann kom hér án
þess að vera með syni sína með.
Gaman var að hlusta á hann tala um
hve stoltur hann var af strákunum
sínum og hvað honum þótti innilega
vænt um þá. Síðan liðu árin og eitt
sinn er Flosi kom hér sagði hann
mér að Sigga væri komin inn í líf sitt.
Hann var ekki mikið fyrir að tala um
svona hluti en andlitið lýstist upp af
hamingju. Ég samgladdist honum
innilega því þau áttu sannarlega
hvort annað skilið.
Kæra fjölskylda. Stórt skarð er
höggvið og alltof snemma. Við biðj-
um guð að veita ykkur styrk til að
takast á við lífið án Flosa. Við Gunn-
ar, börnin okkar og foreldrar þökk-
um Flosa einstaka vináttu og tryggð
sem aldrei bar skugga á.
Jóhanna á Akri.
28 ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Elsku Tóta frænka
og guðmóðir.
Ég trúi því ekki að þú sért farin
frá okkur, sársaukinn er óbærilegur
þegar ég hugsa til þess að ég sjái þig
ekki framar. Ég svo þakklát fyrir að
hafa fengið að eiga þig að. Þú varst
mér svo miklu meira en frænka, þú
varst vinkona mín sem ég gat alltaf
leitað til. Þau voru ófá skiptin sem ég
kíkti í einn bolla og smáspjall. Það
endaði alltaf með nokkrum því við
gátum endalaust spjallað. Það var
svo gott að leita til þín. Þú hafðir
svör við öllu, sama hvað það var. Þú
✝ Þóranna Guð-björg Rögn-
valdsdóttir fæddist í
Reykjavík 1. júní
1958. Hún varð
bráðkvödd á heimili
sínu í Hafnarfirði
29. mars síðastlið-
inn og var jarð-
sungin frá Hafn-
arfjarðarkirkju 8.
apríl.
áttir þátt í mörgum
ákvörðunum sem ég
tók í lífinu og er ég svo
þakklát fyrir það. Þú
varst svo falleg og
yndisleg manneskja,
móðir, systir og
frænka og þú munt
ávallt eiga stað í hjarta
mér.
Nú ert þú kvödd í anda
blíðum
af öllum þeim sem
kynntust þér,
með ljúfa þökk frá liðnum tíðum,
sem lengi er vert að minnst sé hér;
og þó að gröfin hylji hold,
þitt hrós skal vaka yfir mold.
Við trúum því á himna hæðum
nú hólpinn lifi andi þinn,
og eigi völ á á unaðsgæðum,
sem ekki þekkir heimurinn.
Og allt sem gott hér gjörðir þú
hjá guði launað verði nú.
(Jón Þórðarson)
Fanney Ásta Ágústs-
dóttir (Fannsan þín).
Þóranna Guðbjörg
Rögnvaldsdóttir
✝
Elskuleg móðir okkar og amma,
GUÐBJÖRG MARÍA MAGNÚSDÓTTIR,
Eyrarvegi 8,
Flateyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsi Ísafjarðar 11. apríl.
Útförin fer fram frá Flateyrarkirkju laugardaginn
19. apríl kl. 14.00.
Valgeir Jóhannes Ólafsson,
Gunnar Magnús Ólafsson,
Vigfús Birgir Valgeirsson,
Ásgeir Örn Valgeirsson,
Guðbjörn Már Valgeirsson,
Jóhann Haukur Gunnarsson,
Sandra Halldórsdóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐRÚN S. FRANKLÍN,
áður til heimilis
í Eskihlíð 20,
lést að Hrafnistu í Reykjavík, föstudaginn 11. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Jens Valur Franklín,
Erna G. Franklín, Örn Steinsen,
Esther Franklín,
Stefán D. Franklín, Vilhelmína Þorvarðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SVERRIR ARNGRÍMSSON
kennari,
Kópavogsbraut 51,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 9. apríl.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju fimmtudaginn
17. apríl kl. 13.00.
Áslaug Jóelsdóttir,
Guðný Sverrisdóttir,
Margrét Sverrisdóttir, Guðmundur H. Friðgeirsson,
Guðrún Vigdís Sverrisdóttir, Trausti Aðalsteinn Egilsson,
Jóel Sverrisson, Guðfinna Guðnadóttir,
Sveinn Áki Sverrisson, Ragnhildur Pála Tómasdóttir,
Arngrímur Sverrisson, Steinþór Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KARL KRISTINN VALDIMARSSON,
áður til heimilis að Brekkustíg 16,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu í Reykjavík sunnudaginn 13. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
María Karlsdóttir, Þórhallur Guðmundsson,
Valdimar Karlsson, Björg Björgvinsdóttir,
Kolbrún Karlsdóttir, Ásgeir N. Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Faðir okkar,
DR. MED. HANS SVANE
yfirlæknir,
f. 29. apríl 1922,
lést laugardaginn 12. apríl í Frederiksværk í
Danmörku.
Útför hans fer fram frá Frederiksværk Kirke
fimmtudaginn 17. apríl kl. 11.00.
Jarðsett verður í Marstal á Ærø laugardaginn
19. apríl.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Brynja, Frida og Ellen Svane.
✝
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför,
ÓLAFS BRANDSSONAR
fv. húsvarðar Sólvangi Hafnarfirði,
sem lést að Sólvangi á páskadag, sunnudaginn
23. mars.
Sérstakir þakkir til starfsfólks 4. hæðar Sólvangs.
Fanney Magnúsdóttir,
Anna Magnea Ólafsdóttir, Þórarinn Sigvaldi Magnússon,
Tryggvi Ólafsson, Theodóra Gunnlaugsdóttir,
Lára Ólafsdóttir, Sveinn Andri Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir færum við þeim sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
GUÐJÓNS SVERRIS SIGURÐSSONAR.
Sérstakar þakkir fyrir góða og hlýja umönnun á
hjúkrunarheimili Hrafnistu, H2, Reykjavík.
Guð blessi ykkur öll.
Valdís Sigurlaug Daníelsdóttir,
Bragi Guðjónsson, Ingibjörg Júlíusdóttir,
Herdís Guðjónsdóttir, Bjarni Magnús Jóhannesson,
Sigríður Birna Guðjónsdóttir, Guðmundur Gíslason,
afabörn og langafabörn.