Skinfaxi - 15.03.1930, Qupperneq 17
SKINFAXI
89
ar starfskrár eru samdar, er þess ætíð gætt, að draga
yngstu félaga fram til starfa, alveg jafnhliða liinum,
sem eldri eru og þroskaðri. Sem dæmi þess skal nefnt,
að 5 drengir 14—16 ára gamlir, liafa flutt 8 langa og
vel samda fyrirlestra í félaginu, um efni, sem þeim
voru valin. í það hafa þeir orðið að leggja mikla
vinnu, tvímælalaust þroskandi, — að viða að efni,
raða þvi saman og semja.
Yfirleitt hefir félagið jafnan lagt ríka álierzlu á
það, að vera félagsmönnum skóli, þar sem þeir fengju
umhugsunarefni, áhugamál, fræðslu og tamningu.
Eg efast ekki um það, að eyrbekksk æska síðustu tíu
ára er mun betur á sig lcomin vegna félagsins, en
án þess hefði verið. Og eg veit, að fjölmörgum fé-
lagsmönnum er þetta ljóst, og þeir hera lilýjan hug
til fél. vegna þess. —
U. M. F. E. hefir, svo sem vera her um U. M. F.,
jafnan talið það helgustu skyldu sína, að velcja og
glæða ættjarðarást félaga og þjóðrækni, og kenna
þcim að meta og virða það, sem íslenzkt er, um ann-
að fram. Við þetta hafa umræðumál og fyrirlestra-
efni oft verið miðuð. Kvöldvökur fél., þjóðlegar sýn-
ingar á skennntunum þess, vikivakanámsskeið,
söngvaval á fundum og allur andi fél. yfirleitt, hefir
að því miðað, að vekja félögum meðvitund um það,
að „íslendingar viljum vér allir vera“, og vilja til
þess, að vinna „Islandi allt“ sitt starf. Um þá mót-
un, er ungir félagar hafa orðið fyrir í þvi efni, er
hægast að vísa til ritgerðar Eiriks J. Eiríkssonar í
2. h. Skinfaxa þ. á.
Djarflcgar vonir um glæsilega framtíð og dáðrik
störf hvíla á U. M. F. E. Þær rætast allar — ef félags-
menn vilja.