Skinfaxi - 01.10.1970, Blaðsíða 22

PÉTUR ÞORSTEINSSON:
AÐ LOKINNI ÍÞRÓTTAHÁTÍÐ
______ (útvarpserindi) ______
Næst hörmulegum slysum, sem alþjóð
hefir verið efst í huga um skeið, hafa frétt-
ir undanfarandi vikna mjög beinst að há-
tíðum, mótum og mannfundum ýmiskonar.
Þótt listahátíð og landsmót hestamanna
hafi verið fyrirferðamikil og rúmfrek í
fréttum og fjölmiðlum, verður, að ég ætla,
hlutur Íþróttahátíðar 1970 minnisstæður
þeim er urðu vitni að afrekum þeim er fé-
lagsandi og samhæft átak íþróttaunnenda
gáfu sýn til fyrstu júlídagana á þessu sumri.
Eina andrá verður hér staldrað við atriði
úr borðræðu aldraðs íþróttakappa, en texti
þeirrar borðræðu og meðferð hans getur
verið minnisvert eigi síður en afrek framin
á íþróttaleikvangi.
Ræðumaðurinn var Sigurður Greipsson
í Haukadal suður, sem óþarft mun nánar
að kynna, en textinn er fenginn úr þjóð-
sögunni um pilt þann er var svo búinn, að
hann gat auðveldlega tekið ofan höfuðið
og sett það aftur á búkinn að vild. Þó varð
pilti það eitt sinn á, að skeyta því svo við
bolinn, að andlitið sneri aftur.
Texta þennan má tengja ýmsu efni, við-
burðum og viðhorfum eins og verður um
góða texta, einkum þó þá er lengi hafa
verið túlkaðir og trúlega notaðir.
Það var við lok íþróttaþings, sem haldið
var jafnframt íþróttahátíð, að hinn aldni
glímugarpur, skólamaður og ungmenna-
félagi kvaddi sér hljóðs og flutti kyngi-
magnaða ræðu, sem borin var fram af
þrótti og lifandi áhuga á góðu málefni.
Jafnframt því að kynna sig sem einn hinn
yngsta og áhugasamasta meðal íþróttaunn-
enda í dag, gaf hann viðstöddum sýn til há-
borðs afreksmanna úr aldamótasveit ung-
mennafélaga. Hann sýndi þá einurð og heil-
indi, að gagnrýna þá framkvæmd sem vissu-
lega var að flestu ágæt og enginn hefði vog-
að að finna að-
Íþróttahátíð á íslandi hefir aldrei verið
haldin með slíkum glæsibrag. Þúsundir þátt-
takenda í skrúðgöngu lögðu leið sína til
íþróttaleikvangs, sem jafnast á við hliðstæð
mannvirki stórþjóða. Þetta var áhrifamikil
hátíð, öllum til sóma sem undirbjuggu hana
og að henni stóðu. Öllum til sóma nema
þeirri kynslóð sem fóstrar þau ungmenni,
þær dætur og þá syni sm skipuðu sér í þús-
undatali undir merki íþrótta og heilbrigðs
lífs þennan sólfagra sumardag.
Áhorfendasvæðið við leikvanginn í Laug-
ardal var raunalega þunnskipað að þessu
sinni. Auðir bekkirnir voru tómlátir við upp-
haf íþróttahátíðar, andlit vantaði þar sem
þau áttu að vera.
Hinn hári fullhugi og mannvinur sá
ástæðu til að geta um þetta á hátíðastundu.
Hann varaði okkur við að láta höfuðið snú-
ast á holnum.
Góður leikvangur, glæsileg skrúðganga og
ótrauðir forustumenn er ekki nóg til þess að
hugsjónin um heilbrigða sál í hraustum
líkama nái til svo margra sem nauðsyn ber
til. Til þess þarf skilning og rétt mat hvers
einasta þjóðfélagsþegns á gildi íþrótta fyrir
farsæla lífsnautn vaxandi kynslóðar.
22
SKINFAXI