Skinfaxi - 01.12.1994, Side 24

Tíminn flaug áfram
Næstu daga var maður alltaf
að rekast á eitthvað nýtt og á-
hugavert. Sérstaklega þóttu mér
skemmtileg tvö svæði. Annars
vegar var leiksvæði fyrir börnin
og hins vegar svæði þar sem
kynntir voru æfagamlir leikir.
Leiksvæði barnanna var mjög
skemmtilega upp sett og oft ekki
miklu til kostað. Þar voru alls
Leiksvœði barnanna var mjög skemmtilega útbúið.
konar lagaðir svampar sem hægt
var að byggja úr brýr, hús eða
jafnvel kastala. Einnig var þarna
gámur eða skúr þar sem hægt var
að fá lánuð hin ýmsu leikföng á-
samt leiðbeiningu um hvernig
ætti að nota þau. Það sem mér
þótti einna merkilegast við þetta
svæði var hugvitið á bak við það
og hvað einfaldir hlutir gátu nýst
vel í framkvæmdinni s.s. vaska-
föt, plastdiskar og kústsköft.
A svæðinu þar sem gömlu leikimir voru
kynntir voru flest áhöldin úr tré eða þetta
voru einhverjir hlutir úr daglegu lífi s.s.
stígvél, sleggjur og skeifur. Nöfnin á
nokkrum leikjunum sem voru kynntir á
þessu svæði voru: Stígvélakast, að stinga
augað úr Palla, síld sótt til Islands,
sleggjukast og skeifnakast.
Þátttakendur á mótinu voru um 41.000 á
öllum aldri auk þess sem mikill fjöldi ann-
arra gesta var þar. En það voru ekki bara
mennskir þátttakendur á mótinu. Þarna var
kynnt ný íþróttagrein sem nefnist „agility“
og var það um leið sögulegur viðburður
því þetta var í fyrsta sinn sem hundar voru
þátttakendur á landsmóti. Þetta er keppni í
hindrunarhlaupi hunda. Þátttökuskilyrði
voru ekki önnur en ákveðið aldurslágmark
fyrir hundinn.
Hægt er að nefna körfuboltann sem
dæmi um það hvernig reynt var að ná til
sem flestra. Það var leikinn hefðbundinn
körfubolti, fatlaðir og líkamlega heilbrigðir
léku hjólastólakörfubolta, ljósmyndarar
gátu tekið þátt í ljósmyndasamkeppni um
það hver tæki bestu myndina af körfubolta,
hægt var að fá lánaða lausa körfu og
hengja á vegskilti í miðbænum og setja í
gang leik þar auk þess sem hægt var að
leika vatnskörfubolta þar sem notaðar voru
fljótandi körfur.
Að lokum
Það sem mér þótti mjög merkilegt á
þessu móti var það hvað auðvelt var fyrir
alla að finna eitthvað við sitt hæfi. Með því
á ég við að yfirleitt var reiknað með að all-
ir gætu á einhverjum tímapunkti slegist í
hópinn og tekið þátt. Orð mín hér að
framan eru skrifuð með það í huga að
benda á hvernig hægt er að ná til allra á
svona móti ekki bara til íþróttamannanna
heldur einnig til fjölskyldna þeirra þannig
að allir geti haft ánægju af. Á þessu móti í
Svendborg var allt lagt upp úr mikilli þátt-
töku en minni áhersla lögð á keppnina og
minnist ég þess ekki að hafa séð verð-
launaafhendingu fara fram þarna.
Þegar upp var staðið þá liðu þessir dag-
ar, á Landsmótinu í Svendborg, í rauninni
allt of fljótt. Veðrið var dásamlegt, sól og
steikjandi hiti allan tímann. Hópurinn
okkar var mjög samtíga og skemmtilegur
og langar mig hér að færa ferðafélögum
mínum kærar þakkir fyrir skemmtilega
samveru og góða viðkynningu. Auk þess
vil ég færa forsvarsmönnum UMFÍ mínar
bestu þakkir fyrir að gefa mér tækifæri á
að slást í hópinn. Þessi ferð var vel skipu-
lögð, skemmtileg og síðast en ekki síst
mjög eftirminnileg.
Ragnheiður Björk Guðmundsdóttir
starfsmaður Olís
Halldóra Björnsdóttir leikkona:
...ég fylgist
með Tímanum...
mmn
hin hliðin á málunum
Sími 63 16 00
24
Skinfaxi