Skinfaxi - 01.08.1995, Blaðsíða 38

Eg eldaði nú
íslenskan
hafragraut
-sagði Júlía Björnsdóttir, sem
ferðaðist um Noreg á vegum UMFI.

Júlía Björnsdóttir var nýkomin
heim frá Noregi þegar hún kom og
heimsótti okkur á Skinfaxa. Júlía
hafði þá ferðast um Noreg í þrjá
mánuði og dvalið hjá fjórum
fjölskyldum. Hvað fannst henni
eftirminnilegast úr ferðinni?
„Það var gaman að sjá bæinn
Lillehammer þar sem Olympíu-
leikarnir voru haldnir, en að sjá um
svínin stendur uppúr úr ferðinni,"
sagði Júlía Bjarney Björnsdóttir, sem
fór sem skiptinemi til Noregs í
sumar á vegum Ungmennafélags
íslands.
Júlía er 16 ára og fædd á Flateyri,
hún æfði frjálsíþróttir með íþrótta-
félaginu Gretti en í dag er hún búsett
í Hafnarfirði og hefur nú snúið sér
alfarið að handbolta. En hvernig
kom það til að hafnfirsk hand-
boltastúlka færi á flakk um Noreg?
„Ég sá nú bara auglýsingu í
Morgunblaðinu og ákvað að sækja
um. Ég hafði aldrei komið til Noregs
áður og fannst spennandi að skoða
eitthvað nýtt."
Þegar Júlía lagði af stað vissi hún
lítið sem ekkert um ferðalagið sem
hennar beið. Hún dvaldi í þrjá
mánuði lrjá fjórum fjölskyldum og
ferðaðist mikið um Noreg.
„Ég kom inn á heimili hjá fólki og
fór strax inn í hlutverk þeirra. Ef
krakkarnir voru í skóla, fór ég í
skólann með þeim. Ef þeir unnu
heima á bænum gekk ég í störfin líkt
og þau, það má því segja að ég hafi
bara orðið ein af fjöldskyldunni."
Júlía sagði að fjölskyldurnar sem
hún heimsótti hefðu verið ólíkar eins
og gengur og gerist.
„Hjá fyrstu fjölskyldunni voru
stelpurnar enn í skólanum og ég fór
alltaf með þeim í tímana. Hjá næstu
fjölskyldu var ég áfram í sveitinni en
þau fóru t.d. með mig í dagsferð til
Osló. Þriðja fjölskyldan var með
svínabú og þá þurfti ég alltaf að vera
í fjósinu, það var svona aðeins
öðruvísi og líklega það eftir-
minnilegasta úr ferðinni. Fjórða og
síðasta fjöldskyldan var sú rólegasta
og þar slappaði ég eiginlega bara af.
Þetta voru allt mjög góðar
fjölskyldur og heimilislífið var ekki
ólíkt því sem við kynnumst hérna
heima á Islandi."
Júlía ferðaðist mikið um Noreg og
síðustu vikuna hitti hún skiptinema
frá löndum eins og Sviss og Banda-
ríkjunum. Saman ferðuðust þau og
skoðuðu marga skemmtilega staði.
„Það var mikið urn áhugaverða
staði en ég held að Lillehammer
standi uppúr. Bærinn er mjög lítill
og þakinn minjagripum frá
Olympíuleikunum sem haldnir voru
þar. Öll íþróttaaðstaða þar er mjög
góð og þar má t.d. keppa í skíða-
stökki þótt enginn snjór sé á
jörðunni."
Eftir skoðunarferðina um Noreg
fór að líða undir lok ferðarinnar hjá
Júlíu. Skiptinemahópurinn eyddi
kvöldstund saman þar sem hver og
einn eldaði mat frá sínu heimalandi
og kynnti fyrir hinum.
„Ég eldaði nú hafragraut það
kvöldið og ég held að flestum hafi
líkað ágætlega við hann. Ég hafði nú
áður í ferðinni eldað rækjur fyrir
fjölskyldur mínar og svo sendi
mamma mér líka harðfisk sem naut
mikilla vinsælda hjá þeim norsku."
38 SKINFAXI
i