Skinfaxi - 01.02.1996, Blaðsíða 32

Alkunna er að knattspyrnu- og
handboltadeildir íþróttafélaganna
leggja mesta áherslu á meistara-
flokkinn. Þjálfnn barna í yngri
flokkum hefnr haft þann megin-
tilgang að þjálfa efnileg börn og
unglinga sem síðar munu nýtast í
meistaraflokknum. Ef þetta tvennt
er haft í huga9 þ.e. annars vegar
hagsmunir barnanna og hins vegar
hagsmunir iþrótlafélagsins, er Ijóst
að þjálfara með 30-40 sex og sjö
ára börn (7. fl.) er mikill vandi á
höndum.
Hvers vegna íþróttir?
Skipulögð íþróttastarfsemi á vegum
íþróttafélaga fyrir börn er mikil og vex
stöðugt í helstu þéttbýliskjörnum
landsins. Heimili, skóli, foreldrar og
kennarinn eru ekki lengur einu stoðirnar
í uppeldi barna. I hópinn hefur bæst
þjálfarinn og er hann ef til vill ekki sá
áhrifaminnsti. Tiltölulega lítið hefur
verið rætt um hvernig haga skuli íþrótta-
þjálfun barna hér á Islandi og er mark-
miðið með þessari grein að skyggnast
örlítið inn í þennan íþróttaheim sem
sífellt fleiri börn lifa og hrærast í.
Samband íþróttaiðkana og náms-
árangurs hefur mikið verið rannsakað.
Janus Guðlaugsson greinir frá því að
niðurstöður rannsókna sem gerðar hafa
verið erlendis t.d. í Danmörku og
Svíþjóð sýni að aukin hreyfiþjálfun geti
hjálpað börnum sem eiga við náms-
örðuleika að stríða. Hann bendir á að
við kennslu í líkamsþjálfun sé verið að
örva skynfærin, sjón, heyrn og snerti-
skyn, samspil skynfæra og stöðuskyn. I
raun séu allir kennarar að vinna að
þessum sömu höfuðatriðum og kemur
íþróttaþjálfun til góða í öllu skólastarfi.
Margar rannsóknir hafa sýnt að íþrótta-
fólki gengur betur í námi en öðrum.
Ástæðan gæti verið sú að eiginleikar sem
nýtast og eflast í íþróttum yfirfærast og
koma til góða í námi. Þeir sem stunda
tímafrekar íþróttir þurfa að venja sig á að
skipuleggja tímann vel en skipulagning
er einmitt eiginleiki sem nýtist vel seinna
á lífsleiðinni þegar út í lífsbaráttuna er
komið og hafa margir fyrrum
íþróttamenn staðfest það.
Þó ofangreindar niðurstöður sýni
jákvætt samband á milli íþróttaiðkunar
og námsárangurs er ekki nema hálf
sagan sögð. Hvernig á að skipuleggja
íþróttastarfsemi þannig að hún verði
aðlaðandi fyrir sem
flest börn og
unglinga sem síðan
stundi íþróttir í
einhverju formi alla
ævina? Þar kemur
fyrst og fremst til
kasta skóla og
íþróttafélaga. Þau
þurfa að vera í stakk búin til þess að taka
á móti börnum og unglingum og leggja
grunninn að íþróttaþjálfun þeirra.
Þjálfun barna og unglinga þarf að byggja
á faglegum grunni þar sem það er tekið
inn í myndina að íþróttir eru fyrir alla en
Foreldrar blóta og
æpa að börimnum
þegar þeim mistekst
ekki bara þau sem búa yfir sérstökum
íþróttahæfileikum.
Ef til vill hafa menntamenn og skipu-
leggjendur skólastarfs vanmetið íþróttir.
Sú skoðun er lífsseig að „gáfumenn" og
íþróttamenn eigi fátt sameiginlegt. Hvað
er til heimskulegra en að elta bolta
o.sv.frv. En eins og hér hefur komið fram
þá virðast niðurstöður rannsókna sýna
allt annað. Jákvætt samband er á milli
íþróttaiðkunnar og námsárangurs.
Líkamlegt áststand barna fyrr og nú.
Sú kenning hefur verið sett fram að
vegna breyttra aðstæðna í velferða-
þjóðfélögum þá hreyfi börn sig of lítið og
valdi það lélegu líkamlegu ástandi
32 Skinfaxi