Skinfaxi - 01.06.1999, Blaðsíða 14

sigmar
Er mikill munur á því að standa uppi í púlti fyrir
framan fjölda fólks og flytja ræðu eða sitja fyrir
framan sjónvarpsvélarnar og flytja fréttir?
,,já, það er heilmikill munur. Það er miklu meira
stress að vera fyrir framan fjölmenni sem horfir á
mann flytja ræðu heldur en að sitja fyrir framan
sjónvarpsmyndavél og lesa fréttir. En þetta er svip-
að að því leytinu til að í báðum tilvikum er ætlast
til að maður farir með ákveðinn texta áfallalaust."
Hvernig stóð á því að þú fórst að vinna sem
fréttamaður?
,,Mig hafði langað til þess lengi og í fyrra sótti ég
um í einhverri rælni sem sumaraflej/singamaður en
fékk ekki vinnuna. Ég hélt þar með að draumurinn
væri úti en svo var hringt í mig um haustið og mér
boðin vinna."
Það er oft hægt að sjá það langar leiðir, þegar nýir
fréttamenn eru að byrja í sjónvarpinu, hversu
stressaðir þeir eru. En það var eins og þú hefðir
gert þetta frá blautu barnsbeini. Varst þú ekkert
stressaður þegar þú varst að
byrja?
„|ú, jú, ég held að ég hafi verið
alveg jafnstressaður og allir
hinir. Ég hef kannski getað falið
það betur. En ég átti það til í
byrjun að mismæla mig og horfa
ívitlausa my'ndavél. Þettavarþví
mjög erfitt í byrjun og tók mikið
á. Núna er þetta miklu minna
mál og aðalstressið er að klára
verkefnin áður en fréttatíminn
hefst."
Er þetta skemmtilegt starf?
,,já, fyrst og fremst vegna þess
að það eru engir tveir dagar
alveg eins. Verkefnin sem maður
fær eru ólik. Þau geta verið allt frá því að vera
drepleiðinleg og upp í það að vera verulega
skemmtileg. Auk þess kjmnist maður nýju fólki og
fjallar um ólík málefni þannig að vinnan er mjög
fjölbreytt.”
í fréttatímum er fjallað um málefni líðandi stundar
og oft fjallið þið um vandamálin í miðbænum sem
stafa af drj/kkju og vímuefnanej/slu unglinga.
Hvernig skynjar þú þessa umræðu?
„Mér finnst hún oft vera ferlega kjánaleg. Menn
gera sér j/firleitt grein fyrir hversu mikill vandi er á
Ég held til dæmis að mörg
af þessum úrræðum sem
verið er að eyða peningum
í séu gagnslaus
ferðinni en mér finnst menn oft ekki setja hlutina í
rétt samhengi. Nú eru allir á því að vandinn sé
mikill, sem er rétt, og þá fer allt í einu af stað
umræða um að það þurfi að setja milljarð í þennan
málaflokk eins og það eitt og sér sé nóg. Menn
þurfa fyrst og fremst að átta sig á því hvernig eigi
að nota þessa peninga, finna lausn á vandanum,
áður en menn fara velta því fyrir
sér hversu há upphæðin þarf að
vera.
Ert þú með einhverjar hug-
mj'ndir um það hvernig eigi að
nota þessa peninga?
„Ég held t.d. að mörg af
þessum úrræðum sem verið er
að ej/ða peningum í séu
gagnslaus. Það hefur verið
voðalega lítið gert af því að taka
út þessi meðferðarúrræði og
það forvarnarstarf sem hérna
er. Það er ekki nóg að ej/ða
peningum í forvarnir heldur
verða menn að vita hvort þær
forvarnir skili j'firhöfuð ein-
hverjum árangri eða ekki. Ég tel t.d. að það eigi að
ejíða mun meiri peningum í íþrótta- og
æskulýðsstarf sem ég tel eina af bestu
forvarnarleiðunum. Ef þetta starf er öflugt þá
sogast fleiri inn í þá starfsemi. En hins vegar verður
alltaf einhver prósenta af ungu fólki í rugli með sitt
líf, sama hversu mikið menn berjast gegn þessu. En
með því að gera þennan holla og heilbrigða lífsstíl
flottan þá hægt að virkja fleiri inn í starfið."
Finnst þér umræða fjölmiðla og Ijósvakamiðla vera
nauðsj/nleg til að sýna hvernig ástandið er?
Mér finnst að það eigi að
markaðssetja íþróttir sem
flotta „cool“ starfsemi
„Það skiptir náttúrlega mikiu máli að fjölmiðlar
geri grein fyrir ástandinu því ef þeir gera það ekki
gerir fólk sér ekki grein fyrir hversu alvarleg staðan
er. En fjölmiðlar verða að passa sig hvernig þeir
flj'tja fréttirnar. Ég man t.d. eftir því árið 1996
þegar útihátíðin Uxi var haldin. Það var mikið um
fíkniefni á staðnum og lengi á eftir voru margir að
kenna þessari tilteknu útihátíð um. Svona er
umræðan oft vitlaus því ef þessi útihátíð hefði ekki
verið hefðu unglingarnir bara farið á einhverja aðra
útihátíð og haldið uppi sama dampi. Það var
einhver bj/lgja í gangi á þessum tíma og hún varð
ekki til út af útihátíðinni Uxa."
Fólkið í landinu metur oft ástandið eftir fréttum
fjölmiðla. Er áfengis- og ffkniefnaneysla stórt
vandamál um þessar mundir eða gera fjölmiðlar of
mikið úr þessu?
„Nei, ég held að þeir geri ekki of niikið úr þessu.
Þetta er víðar en menn halda. Fíkniefnanej'tendur
híma ekki í kjöllurum með sprauturnar heldur eru
þeir á meðal fólksins. En mér finnst rejmdar oft sá
galli á fréttaflutningnum að menn tala um áfengi og
fíkniefni annars vegar en gera engan greinarmun a
fíkniefnunum. Fíkniefnin eru misjöfn og það er t.d.
ekki hægt að tala um hassmola á sama hátt og
heróín. Ég er ekki að segja að eitt sé betra en
annað en læknisfræðilegar rannsóknir sj/na að sum
fíkniefni eru hættulegri en önnur. Það má ekki setja
þetta undir einn og sama hattinn. Umræðan verður
því oft og tíðum svolítið móðursjúk og óraunsæ.”
Hvernig á að stemma stigu við þessari drykkju- og
fíkniefnaneyslu?
„Það verður náttúrlega ekki gert á einum degi-
Þetta er í lífsstíll okkar og mun alltaf verða. En mér
finnst að það eigi að markaðssetja íþróttir og svona
holla starfsemi sem flotta „kúl“ starfsemi. Gera
þetta eftirsótt svo krakkarnir vilji vera partur af því-
Það er langárangursríkast held ég. En það ma
einnig hækka viðurlög verulega við því að selja
fíkniefni og nejíta þeirra. Það þarf að vera einhver
fælingarmáttur við þetta sem gerir mönnum
erfiðara um vik. Það er rejmdar eitthvað farið að
auka refsinguna við þessu en betur má ef duga
skal."