Skinfaxi - 01.08.2008, Page 31

Páll G. Björnsson ritaði sögu
Ungmennafélagsins Heklu
síðastliðinn vetur.
Félagið hefur komið
mörgum góðum
málum í gang
í tilefni aldarafmælis Ungmennafélagsins
Heklu var ákveðið að ráðast í að láta rita
sögu þess. Stjórn félagsins fór þess á leit
við Pál G. Björnsson að hann færi yfir
fundargerðabækur félagsins og tæki
saman sögu þess út frá innihaldi þeirra.
Páll hefur unnið rnikið starf innan Ung-
mennafélagsins Heklu og var rneðal
annars formaður þess um þriggja ára
skeið.
„Þegar ég fór að lesa fundargerðir
félagsins fannst mér þetta svo gaman,
það teygðist smám saman úr þessu sem
að lokum varð úr bók. Það var mjög
gefandi og gaman að skrifa söguna,"
sagði Páll.
Páll segist hafa alist upp með ung-
mennafélögunum norður í Fnjóskadal
en Páll var í ungmennafélaginu Bjarma.
Hann flutti síðan suður, fyrst til Reykja-
víkur en síðan á Hellu. Páll segir að dvöl-
in í fyrstu hefði ekki átt vera nema tvö ár
en á næsta ári eru 40 ár síðan hann flutt-
ist þangað.
„Þegar ég kom hingað fyrst fannst mér
vera hér allt til alls miðað við það sem
ég átti að venjast. Þá var kominn hér nýr
malarvöllur sem var að vísu lítið notað-
ur. Ég byrjaði að sprikla í fótboltanum
ara
í öllum meiri háttar
afmælum eru bak-
aðar afmællstertur.
Afmæli Umf. Heklu
var þar engin
undantekning.
og það varð úr að ég gekk í félagið ásamt
mörgum öðrum í þorpinu. Árin á undan
hafði starfsemi félagsins verið frekar lítil.
Upp úr Í976 var þó nokkurt líf í félaginu
og ég fór með keppendur á innanhúss-
mót hjá HSK þar sem þeir stóðu sig með
prýði og höfnuðu í öðru sæti. Árin þar
á eftir var starfsemin með ágætum,“
sagði Páll.
- Hvað kom þér eintia helst á óvart við
ritun bókarinnar?
„Það var hversu starfsemin var öflug
fýrstu árin og hvað þetta var mikið þjóð-
Umf. HeklalOOára:
málafélag. Þá var gífurlegur áhugi á
iðkun sunds og mikil áhersla lögð á að
kanna sundlaugarbyggingu uppi í Svín-
haga þar sem heitt vatn var að finna.
Það varð síðan ekkert úr því en aftur á
móti voru byggðar tvær laugar með
köldu vatni, önnur í Geldingalæk og
hin austan Stóra-Hofs. Mér fannst þessi
sundáhugi vera með ólíkindum mikill
og kostaður var maður til að læra sund í
Reykjavík og kenna síðan hér fyrir aust-
an að námi loknu. Félagar voru síðan
styrktir til að læra sund, annaðhvort á
Laugarvatni eða á Álafossi. Annað sem
vakti athygli mína var þessi öfluga mál-
fundastarfsemi," sagði Páll. Hann segir
starfsemi félagsins annars hafa verið
upp og ofan í gegnum tíðina.
- Hvernig hefurþá þróunin verið hjá
félaginu?
„Félagið hefur átt sína góðu daga og
náð sínum toppum. Upp úr f990 var
frjálsíþróttastarfið gríðarlega mikið og
árangurinn umtalsverður hjá ungling-
unum. Síðan kom lægð í íþróttastarfið
og málfundastarfsemin hefur engin
verið í nokkra áratugi. Ég skipti sögu
félagsins í þrennt, málfundatímabilið,
innanfélagsstarf í fornti skemmtana,
ferðalaga og árstíðir og í þriðja lagi
íþróttastarfið."
- Hvaðfinnst þér svo um starfsemina í
dag?
„Starfsemin er í lagi í dag, menn hafa
vilja til að sinna þessu en tímaskorturinn
hrjáir alla. Það skeður ekkert nema til
séu peningar til að borga mönnum fyrir
þjálfun. Það sem dregur úr starfinu er
að það er nánast níðst á þeim sem vilja
sinna þessu að einhverju ráði. Þeir eru
kaffærðir í sjálfboðaliðastarfmu og það
gengur ekki upp til lengdar, menn gefast
bara upp. Ég er annars bjartsýnn á fram-
haldið í félaginu og vona það besta. Við
megum ekki gleyma því að félagið er
búið að koma mörgum gríðarlega góð-
um málum í gang. Það hefur lagt umtals-
verða peninga til sundlaugabygginga,
skóla- og íþróttabygginga og kostað
sundkennslu svo að eitthvað sé nefnt.
Félagið hefur verið verulegur styrkur
fýrir hreppsfélagið þótt það sé kannski
núna að snúast við.“
Páll segist hafa haft mikla ánægju af
því að skrifa sögu félagsins og viðtök-
urnar voru með ágætum.
„Það er gott að sjá söguna vera komna
á prent,“ sagði Páll G. Björnsson, ritari
sögu Ungmennafélagsins Heklu, að
lokum í samtalinu við Skinfaxa.
SKINFAXI - tímarit Ungmennafélags íslands 31