Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1950, Blaðsíða 9

Bréfi svarað
NCDKKUR DRÐ TIL FRIÐRIKS V. DLAFSSDNAR SKÚLASTJÓRA
Herra skólastjóri!
Þér sendið mér nokkrar línur í síðasta blaði
Víkings, og eruð þar heldur gustmikill og þung-
orður, svo að ætla mætti af sumum orðum yðar,
að ég hafi í meira lagi á hluta yðar gert. Þér
vænið mig um ósannindi, kveðið mig fara að
yður með bægslagangi og viðhafa tilefnislaus
stóryrði. Fleira áþekkt góðgæti bjóðið þér mér
af miklu örlæti. Þá krefjið þér mig svars við
ákveðnum spurningum, sem að vísu eru deilu
okkar ekki með öllu óviðkomandi, en virðast þó
helzt fram bornar í því skyni, að færa hana
yfir á nýjan vettvang, þar sem þér haldið yður
standa nokkru fastari fótum en á hinum fyrri.
Nú væri enginn hlutur auðveldari en að bera
á borð fyrir yður áþekkar góðgerðir ósanninda-
aðdróttana og köpuryrða, án þess að staðlausari
væru en yðar stafir. Þau vopn mega þó liggja
ónotuð af mér. Hins vegar vildi ég fara nokkr-
um orðum um deiluefni okkar í heild, og svara
síðan spurningum þeim, er þér hafið til mín
beint.
Grein sú um sjómannaskólann, er birtist í 5.
tbl. Víkings þetta ár og yður hefur sárnað mjög,
eins og þér hafið tvívegis vottað á prenti, fjall-
ar einkum um tvö atriði, sem nú skulu athuguð
nokkru nánar.
I fyrsta lagi: Því var haldið fram í grein-
inni, aðfiað væri til fullkomins vanza, að smíði
sjómannaskólans skuli enn vera hvergi nærri
lokið, þótt liðin væru fimm ár frá því er þar
var hafin kennsla. Á þessu tímabili hefur þjóð-
in þó varið risavaxnari fjárhæðum til skóla-
bygginga og annara kennslumála en dæmi eru
til áður. Með tilliti til þess, að sjómannaskól-
inn í Reykjavík er eina menntastofnunin á
landinu, sem helguð er einni stærstu, og að
allra dómi einhverri nauðsynlegustu atvinnu-
stétt þjóðfélagsins, þótti seinagangur þessi í
fyllsta máta ámælisverður. Hitt átti hver mað-
ur að geta skilið, að gagnrýni þessi beindist
ekki fyrst og fremst að byggingarnefnd skólans
né skólastjórum hans, heldur þeim aðilum, sem
með fjárveitinga- og framkvæmdavaldið hafa
farið, Alþingi og ríkisstjórn. Að hinu var ekki
vikið í greininni, að forráðamönnum skólans
bar að sjálfsögðu skylda til að standa fast í
ístaðinu fyrir skólans hönd, þegar sýnilegt var,
að fjárveitingavaldið hafði hann að hornreku,
veitti fé af miklu örlæti til nýrra skólasmíða,
meðan menntasetur sjómanna stóð ófullgert og
þar af leiðandi litlu meir en hálfnotað. Um
þetta var ekki rætt, þar eð maður efar ekki að
óreyndu, að forystumenn skólans hafi í því efni
sýnt fulla árvekni og eðlilegan metnað fyrir
skólans hönd. En hitt er mér furðuefni, að þér,
herra skólastjóri, skylduð sjá ástæðu til að
bregðast öndverður við, þegar tómlæti hins opin-
bera gagnvart skólanum var gagnrýnt.
Hitt nieginatriði Víkingsgreinarinnar var á-
drepa nokkur um lóð skólans. Engum, sem er
það áhuga- og metnaðarmál, að sjómannaskól-
inn sé ekki hornreka meðal menntastofnana
landsins, blandast hugur um það, að lítil prýði
er að sumum verksmiðjukumböldunum, sem
hrúgað hefur verið upp í nágrénni skólans, auk
þess sem þrengt hefur verið meira að skólalóð-
inni en góðu hófi gegnir. Ótrúlegt þætti mér,
að forystumenn háskólans hefðu tekið þvi þegj-
andi, ef háskólalóðin hefði verið skert á svip-
aðan hátt. Þar kemur réttmætur metnaður
yfirstjórnenda stofnunarinnar fram í verkum,
því nú er árlega unnið að fegrun háskólalóðar-
innar, og er hún að verða hin mesta bæjar-
prýði, sVo sem vera ber. En útlit lóðar sjó-
mannaskólans er slíkt, að mikla nægjusemi virð-
ist þurfa til að búa við það árum saman. í
Víkingsgreininni var það talið ámælisvert, að
svo skyldi að sjómannaskólann búið af ríkisins
hálfu, jafnt úti sem inni, eins og nú var lýst.
Og það get ég sagt yður, herra skólastjóri, að
þetta var ekki að tilefnislausu mælt né af óvild
til skólans. Fjöldi sjómanna hefur þann metn-
að fyrir hönd stéttar sinnar, að þeim finnst
tómlæti stjórnarvaldanna gagnvart skólanum
með öllu ósæmandi. Á þingum Farmanna- og
fiskimannasambands íslands hafa hvað eftir
annað verið samþykktar tillögur og áskoranir
til viðkomandi aðila um að láta fullgera sjó-
mannaskólabygginguna, skerða ekki lóð skólans
fremur en orðið'er, en veita fé til þess að lag-
færa hana. Mér er jafnframt kunnugt um það,
að í einu stéttarfélagi sjómanna hefur óánægjan
með aðgerðaleysi hins opinbera í bygginga- og
V I K I N G U R
241