Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1954, Síða 11

3000 smálestir af sjó. Gull er mjög torleystur
góðmálmur, og mun því verða að taka til vinnslu
um 1 milljón smálesta af sjó til þess að ná 1
gr. af gulli.
I hverri smálest af sjó eru uppleyst 35 kg af
óorganiskum efnum, þ. e. 35 pro mill, eða 3,5%.
Svo mikið salt er í heimshöfunum að það mundi
þekja allt þurrlendi jarðar með saltlagi, sem
væri til jafnaðar 150 metrar á þykkt, ef okkur
tækist að koma því þar fyrir. Nokkra hugmynd
um stærð heimshafanna og magn fastra efna,
sem uppleyst eru í þeim, fá menn er þeir eru
fræddir um það, að þó unnið væri árlega úr
sjónum 400 milljónir smálesta af matarsalti,
15 milljónir smálesta af magnesium, og 6 millj-
ónir smálesta af kalí, mundi taka 1 milljón ára
að minnka uppleystu efnin um 1%.
Ef við réðumst í að eima 1 smálest af sjó
með 35 pro mill af seltu, mundu eftirfarandi
efni smám saman koma í ljós:
Sé reiknað með kristalvatninu í sumum þeirra,
mundu fást 27 kg af venjulegu matarsalti (Na
Cl), 8 kg magnesium klorid (Mg Cl2), 1,5 kg
gips (Ca S04) og 0,7 kg klorkalium (K1 Cl).
Við eiminguna myndi fyrst skiljast úr lítið
eitt af gipsi og kolsúru kalki, því þessi efni eru
torleyst í vatni. Þessu næst kemur matarsaltið,
og síðan hin auðleystari efni, magnesíum og
kalisölt.
Það er einmitt þetta, sem á sér stað í eim-
kötlum, þegar leki kemur að eimsvalanum, eða
þegar menn neyðast til að nota hart ábætisvatn.
Eftir Maskin-Tekniklc, 10-53.
H. J.
£uiut fyrit tan4‘ ..
Frh. af bls. 75.
veðrabreyting. var í nánd. Brátt tók að hvessa
á austan, og var þá ekki annar kostur fyrir
hendi en fara að slaga. Sóttist okkur nú lítið
austur á bógin. Veður var allhvasst, en þó sigl-
andi. Fljótlega bar á töluverðum undirsjó. Gerði
nú og rigningarslitring og síðan þoku.
Þannig liðu nokkrir dagar, alltaf var sami
austanstormurinn, óþverrasjór og rigning. Ekki
man ég hvað við vorum lengi að þessu baksi,
en síðast höfðum við landkenningu af Ingólfs-
höfða. Eftir það varð þokan svo svört, að land-
sýn hvarf með öllu. Jafnframt fór að draga úr
vindi og sjó. Nú kom það í ljós, sem við Guð-
mundur höfðum lengi óttast, matur var mjög
á þrotum. Vissi þó enginn til hlítar, hvað birgð-
unum leið, nema skipstjóri, sem hafði alla um-
sjón með þeim. Var það einhverju sinni, er við
Guðmundur komum niður af vakt um miðjan
dag, að matur var enginn á borðum, aðeins
brauðrusl, beinakex og kaffi. Jakob var niðri.
Spyrjum við hann, hvort þetta sé allur mið-
dagsmaturinn, sem við fáum. Kvað hann svo
vera, þar eð nú sé allt matarkyns þrotið, nema
lítið eitt af kaffi og. kexi.
„Hvað er þetta“, segir Guðmundur. „Tók mað-
urinn ekki vistir á Patreksfirði ?“
„Það var nú lítið“, stundi Jakob upp, og sýnd-
ist mér hann tárfella. Guðmundur veitti þessu
einnig athygli og segir:
„Vertu ekki leiður yfir þessu, Kobbi minn,
þetta er ekki þín sök“. Niðurlag % næsta blaði.
VÍKINGUR
Frá höfninni í Boston. Þar hafa fiskiskipin mjög fullkomna aðstööu.
77