Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1956, Blaðsíða 19

__^aíóteinn i3iö\
nomóóon
Aðalsteinn Björnsson yfirvélstjóri á m/s
Heklu varð 60 ára 13. júní 1956. Hann er fædd-
ur í Reykjavík, í Vesturbænum, og ólst þar upp
hjá fósturforeldrum sínum, þeim hjónunum
Snæbirni og Málfríði, foreldrum Bjarna læknis
í Hafnarfirði. Síðar, er faðir hans giftist aftur,
en konu sína missti hann, er Aðalsteinn var
missiris gamall, fór hann að nýju til föður síns
°g stjúpu og ólst upp hjá þeim.
Aðalsteinn er, eins og áður er sagt, bæði Reyk-
víkingur og Vesturbæingur, og er það allnokk-
uð. Alloft hefur verið litið svo á, að það sé
frami nokkur að vera Vesturbæingur, af þeim
er heima hafa átt fyrir vestan læk.
1918 gekk Aðalsteinn á Vélstjóraskólann og
útskrifaðist að 2 árum liðnum. Sigldi hann fyrst
eftir það sem vélstjóri á togurum, því næst nokk-
ur ár sem vélstjóri hjá Eimskipafélagi íslands,
en lengst af hefur Aðalsteinn siglt hjá Ríkis-
sjóði á skipum ríkisins, fyrst varðskipunum og
eftir það á Esju hinni eldri og því næst á Esju
yngri og nú á m/s Heklu. Við Aðalsteinn höfum
siglt saman í 3 áratugi á Esjunum báðum og á
Heklu. Vorum við einnig saman erlendis meðan
á byggingu m/s Esju og m/s Heklu stóð yfir,
höfðum við umsjá með byggingu skipanna fyrir
hönd útgerðarinnar.
Það má segja, að margt skeður á langri leið
og fæstir sigla ávallt í ljúfu leiði, en okkar sam-
starf á sjónum hefur verið ágætt og er vert að
minnast þess við þessi tímamót á ævi Aðal-
steins.
Hann er mjög skyldurækinn vélstjóri, hefur
góða stjórn á þeim, er vinna undir hans umsjá
svo hefur lekinn sem kom að káetunni hjálpað
til. En að skipið rétti sig aftur má þakka hjálp-
inni frá Þór og svo þessu óskiljanlega.
Um ld. 11 á laugardagsmorgun var búið að
festa togaranum aftan í v/s Þór, hann lagði
af stað og skreið drjúgan.
Á leiðinni til Reykjavíkur skeði ekkert mark-
vert, veðrið var gott og menn voru glaðir og
i’eifir, þrátt fyrir vökur og erfiði og rakar og
kaldar vistarverur. Menn stóðu til skiptis við
dælurnar, aðrir í brúnni. Ekki hafði verið hirt
um að ná í vistir frá Þór áður en lagt var af
stað og var því heldur knappt um mat, en mikið
var drukkið af ketilkaffi úr hryllilega óhrein-
um könnum.
Komið var á ytri höfnina í Reykjavík um há-
degi á sunnudag, þá farið um borð í Þór og borð-
VÍ K|N □ U R
uð þar góð máltíð. Síðan var skipið fest upp að
bryggju í Reykjavíkurhöfn. Daginn eftir var
það afhent h.f. Hamri til varðveizlu og við-
gerðar.
Tveim dögum seinna kom í ljós þetta óskilj-
anlega er getið er um hér að framan. Það var
nefnilega mikill leki á stb. hliðartank og hafði
hann fyllst af sjó, náttúrulega án þess að menn
vissu, og þannig hjálpað til að rétta skipið við
aftur.
Ég hugsa með hlýjum hug til Meðallendinga,
er með mér unnu við þessa björgun, og yfirleitt
allra er ég kynntist þar eystra.
Vel væri vert að geta ýmsra manna, er unnu
mjög erfið störf og ekki alltaf áhættulaus, þó
það sé ekki gert hér af ástæðum sem að fram-
an greinir.
179