Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1960, Blaðsíða 32
Sjóvinnunámskeið
Nokkrir drengjanna frá sjóvinnunámskeiðinu í vetur, fyrir utan hús F.F.S.Í. á Báru-
götu 11, en þar voru þeir í sunnudagshcimsókn hjá skipstjóra- og: stvrimannaféiaginu
„Aldan" og sáu kvikmyndir frá ýmsu á sjónum.
Eins og mörgum er kunnugt
hafa verið halclin sjóvinnunám-
skeið fyrir unglinga í Reykjavík
á liðnum vetrum. Námskeið þessi
hafa verið á vegum eða fyrir for-
göngu Æskulýðsráðs Reykjavík-
ur og hafa verið því betur sótt
því oftar sem þau hafa verið
haldin.
Þeim mönnum, sem til þessara
mála þekkja, blandast ekki leng-
ur hugur um, að með sjóvinnu-
kennslu þessari hefui- verið farið
inn á réttar brautir, þó að sjálf-
sögðu sé hægt að fullkomna
kennsluna betur, þar sem nú þeg-
ar hefur verið fengin góð reynsla
af þessu starfi.
Á slíkum námskeiðum sem
þessum, er hægt að kenna ung-
lingunum helztu vinnubrögð, sem
þeir þurfa að læra áður en þeir
fara til sjós, um leið og þau eru
vel til þess fallin, ef rétt er á
haldið, að auka áhuga ungra
manna fyrir sjómannsstarfinu,
sem er undirstöðuatvinnuvegur
þjóðarinnar eins og er og verð-
ur það sjálfsagt um ófyrirsjáan-
lega framtíð.
Það virðist því ekki úr vegi
að gerðar verði einhverjar fram-
tíðaráætlanir viðvíkjandi þessari
starfsemi og henni sköpuð við-
eigandi skilyrði.
Með breyttum atvinnuháttum,
meiri hraða og aukinni vélvæð-
ingu þarfnast sjómaðurinn ann-
ars og meiri undirbúnings en áð-
ur var. Margs konar vélar, verk-
færi og tæki eru nú notuð til sjós,
sem ekki voru þar áður og fer
alltaf fjölgandi. 1 þessum tækj-
um liggja óhemju verðmæti, sem
oft og tíðum liggja undir
skemmdum, vegna kunnáttu- eða
æfingaleysis þeirra, sem með þau
fara, þar sem engrar undirbún-
ingsmenntunar er krafist til að
fara með þau.
Samkeppnin er hörð á öllum
sviðum og þeir menn, sem eru
leiðandi í útgerð og sjómennsku
þurfa að gera sér grein fyrir
breyttum tímum og horfa fram-
sýnum augum til þeirra hluta,
sem gera skal.
Finnst ekki þessum mönnum
tímabært, að stofnaður verði
eins konar sjóvinnuskóli í
Reykjavík, staðsettur við sjó og
útbúinn þeim tækjum, sem við
eiga að dómi reyndustu og beztu
sjómanna og útgerðarmanna?
Sjóvinnunámskeiðin é liðnum
vetrum, þó í smáum stíl hafi ver-
ið, benda ótvírætt í þá átt, að
dómi margra, sem ég hef átt tal
við um þetta.
Aðrara þjóðir hafa einnig snú-
ist þann við vöntun á vönum
mönnum, þó að sjálfsögðu komi
fleira til.
Sj ómannaheimili.
Mörgum, sem leið eiga um eða
við Reykjavíkurhöfn verður
sjálfsagt tíðlitið til Sjómanna-
og verkamannaheimilisins, sem
verið er að byggja austan við
gömlu verbúðirnar hér í Reykja-
vík.
Þó að framkvæmdum virðist
miða fremur hægt áfram, þá er
ekkert við því að segja, aðeins
ef vel verður séð fyrir þeirri
starfsemi, sem þar á að verða.
Fremur hljótt hefur verið um
hvernig rekstur þessarar sjó-
mannastofu eða heimilis á að
verða hagað eða hve mikið hús-
næði því er ætlað. Vonandi verð-
ur vel séð fyrir þessum málum
öllum, en óneitanlega væri
skemmtilegt að fá fréttir hér í
Víkingnum af því, á hvaða stigi
þessi mál standa.
Margur sjómaðurinn, sem til
Reykjavíkur kemur á eflaust eftir
að njóta þessa heimilis og þeirr-
ar fyrirgreiðslu, sem það kemur
til með að veita.
Þörfinni á þessari starfsemi
þarf ekki að lýsa fyrir neinum,
um það ættu allir að geta verið
sammála og vonandi verða sjó-
menn ekki fyrir vonbrigðum.
Ásgrímur Björnsson.
VÍKINGUR
240