Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1983, Blaðsíða 6

Fiskveiðistefiian 1983
Togaraskipstjórar voru tiltölulega nokkuð
sáttir við það fyrirkomulag sem haft var á fram-
kvœmd veiðanna á síðasta ári. Þó voru þeir með
ýmsar athugasemdir með eitt og annað. í fyrsta
lagi var um að ræða þau stœrðarmörk á þorski
sem miðað var við. Arið 1974 við verðlagningu 1.
jan. var miðað við 57 cm sem stóran fisk og var í
hœsta verðflokki.
Arið 1975 þótti bátaflotinn standa höllum fœti
og voru stœrarmörk á stórum fiski sett 75 cm. og
stœrri.
Síðustu ár hefur 70 cm.fiskur verið verðlagður
sem stór fiskur. Þessar breytingar ásamt öðrum í
verðlagningunni hafa togaramenn talið skerða
mjög sinn hlut.
1 annan stað hefur togaraskipstjórum þótt að
sérþrengt á verðtíðinni, þar sem nœr ómögulegt er
fyrir þá að stunda veiðar með árangri. Telja tog-
araskipstjórar að betur verði að standa að skipt-
ingu á vertíðinni milli veiðarfœra. Togarar og
bátar hafa fengið úthlutað ákveðni fiskmagni sem
hámarks veiði og eru menn a/menn sáttir við það.
Hringl með viðmiðunarstœrðir hafa dregið á
eftir sér Ijótan slóða, sem ég mun ekki tíunda
nánar að þessu sinni.
í þriðja lagi er mjög aðkallandi að á lokuðu
svœðunum fari fram könnun nokkru áður en þau
eru opnuð svo að vitað sé hvernig fiskur er þar.
Þetta getur sparað mikila siglingu flotans, stund-
um til einskis, en oft getur verið að um stór skip sé
að rœða, þegar svo vill til að flotinn hefur veiðar
og þannig fer að loka verður svœðinu aftur vegna
smáfisks.
Það er ýmislegt sem bœta má og ná betri sam-
vinnu um.
1 fjórða lagi verður að stefna að þvi að allur
fiskur, sem veiddur er fái þá bestu meðhöndlun
sem mannlegur máttur getur framkvœmt.
Það er vítavert kœruleysi að koma með stór-
skemmdan afla að landi.
Að endingu vil ég beina nokkrum orðum til
framleiðenda, látið ekki st'orslys endurtaka sig
eins og þau sem átt hafa sér stað að undanförnu.
I.S.
6
VÍKINGUR