Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1983, Blaðsíða 21

kýrauganu sem var rammlega
byrgt utan frá. Þegar ég kom fram
um morguninn var mér sagt að
sjónvarpið hefði flogið út á gólf í
látunum og eldhúsáhöldin líka
farið á flakk. Ég studdi mig upp í
brú í veltingnum, þar var Opdal
kominn á vakt aftur. Við vorum
að sigla fyrir Bjargtanga og út-
sýnið úr brúnni var hreint stór-
kostlegt. Það voru ekki bara fjöllin
á stjómborða sem voru tilkomu-
mikil, hafið sjálft reis í ótal
myndum eins og fjöll og hólar í
þúsundatali. Opdal benti mér á
það seinna og þarna hefði ég átt
að taka mynd en það er gott að
vera vitur eftir á, ég átti fullt í
fangi með að ganga ein og óstudd
um skipið þó ég færi ekki að
þykjast fær um að halda á
myndavél af nokkru viti.
Við vorum u.þ.b. þrem tímum
seinna á ferðinni en vanalega,
vegna veðursins. Skipverjar sátu
að snæðingi þegar ég kom niður
aftur, Nils hafði matbúið kál-
böggla sem menn borðuðu með
bestu lyst. Ég reyndi því að sýnast
mannaleg og settist að borðum í
yfirmannamessanum. Ekki hafði
ég innbyrgt mikið af kræsing-
unum þegar ég reis á fætur því
maginn neitaði þessu áti. Mér
fannst þeir horfa á mig fullir
samúðar, norsku skipverjarnir þó
eflaust hafi þeim verið skemmt,
undir niðri. Þeir brostu og ypptu
öxlum eins og þeir vildu segja að
þetta væri allt í lagi, allir þyrftu að
sjóast. Þegar ég settist aftur við
borðið, rétti Gresdal vélstjóri mér
þurrt hrökkbrauð sem hann sagði
að væri best að borða undir slík-
um kringumstæðum. Ég reyndi að
koma því niður með nokkrum
vatnssopum og nartaði svolítið í
kálbögglana síðan stakk ég mér
aftur í koju og beið þess að við
nálguðumst Patreksfjörð.
Haugland snillingur í
að leggjast að bryggju
Veltingurinn minnkaði og
maginn í mér var til í kaffi-
drykkju. Skipverjar sátu í mess-
anum, í vinnugallanum, tilbúnir
til starfa við losunina. Við sötr-
uðum kaffi og horfðum á tignar-
leg Patreksfjarðarfjöllin út um

Það var heilmikið mas á Patreksfirði að festa skipið þannig að lúguopið væri á réttum
stað. Það kom í hlut þeirra Sigurds, annars stýrimanns og Ragga, Vestmannacyings að
festa framan á.
Haugland er eldklár skipstjóri, það svndi
hann bæði á Patreksfirði og Flateyri þar
sem lagni þurfti til að leggja að bryggju.
gluggann. Raggi var kominn í
samfestinginn og var með kas-
keitið á hausnum. Reyndar hef ég
grun um að hann sofi með það. Ég
fékk því hressileg stríðnisskot á
íslensku sem voru ósköp notaleg
og vöktu mig af drunga brælu-
siglingarinnar. Ég heyrði á þeim
að ekki væri alveg öruggt hvort
hægt væri að leggjast að bryggju á
Patró því vindur var austan, stóð
beint út fjörðinn. Ég fór upp í brú
um svipað leyti og þeir hinir tóku
sér stöðu á sínum stað, Raggi og 2.
stýrimaður fram á að festa, Finn-
land, eins og Anti Rajala er oftast
kallaður, á dekkið að hugsa um
endann að aftan og Opdal að búa
sig á stóra kranann.
Haugland skipstjóri var ein-
beittur á svip þegar hann bakkaði
skipinu upp í vindinn og lét það
síðan líða mjúklega inn í höfnina
undan vindinum. Vela lenti
nefnilega einu sinni á uppfylling-
unni sem er skjólgarður fyrir
höfnina gegn vestanáttinni. En
ekki er nóg að vera kominn inn í
höfnina. Vegna hliðarlúgunnar
verður að festa skipið þannig að
lúguopið lendi á milli bryggju-
VÍKINGUR
21