Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1983, Blaðsíða 11

Jónas Guðmundsson, skrifar um ferðamál:
Veguriim til Evrópu
íslendingar heija útgerð á lúxusferju sem siglir með bfla
og farþega til Englands og Þýskalands — og til baka
Á þessari öld hafa svo að segja allir hlutir tekið breytingum og
ekki hefur ísland farið varhluta af þeim. Lífið er þægilegra, öðruvísi
en ef til vill flóknara, einkum ef farið er til fyrstu tuga aldarinnar.
Og þótt menn kunni í sjálfu sér að meta tvöfalt gler, ísskápa,
hljómtæki, bíla og þotur og önnur föng nýja tímans, þá sakna nú
margir hinna góðu gömlu daga, eins og það er orðað, en að sjálfu
sér undanskilja þeir þá alla sína vosbúð og vondan peningalegan
hag.
Það má bera víða niður, til að sjá hvernig andlit daganna breytist
með árunum. En fyrir sjómenn eru siglingarnar athyglisvert íhug-
unarefni, og reyndar fyrir landsmenn alla. Viðurkennt er, að sigl-
ingar eru ekki aðeins nauðsyn, heldur einnig undirstaða lýðveldis-
ins og þess þjóðlífs, er hér er lifað.
Nú um stundir, á þeim dögum,
þegar fleiri en tvær þotuferðir eru
að minnsta kosti á degi hverjum til
útlanda, og hundruð farþega fara
á degi hveijum milli landshluta í
flugvélum, er fróðlegt að íhuga,
hvernig þessu var háttað fyrir
mannsaldri, eða svo. Og í þessari
grein verður einungis fjallað um
samgöngur á sjó, það er farþega-
flutninga á sjó og póstferðir.
Farþegaflutningar
með skipum
Það eru nú liðin rúmlega eitt
hundrað ár, síðan reglulegar sigl-
ingar, eða póstskipaferðir hófust
milli íslands og Danmerkur. Áður
voru skip einokunarverslunarinn-
ar með þennan flutning. Sam-
göngur þessar byggðust á vor-
skipunum, en til útlanda var yfir-
leitt ekki farið fyrr en síðari hluta
sumars, eða í ágústmánuði.
Póst- og farþegaskip hófu þá
ferðir, en eigi var þó farin nema
ein ferð á ári, til að byrja með, eða
þar til í lok 18. aldar. Seglskip
voru að sjálfsögðu notuð til ferð-
anna og árið 1852 var ákveðið að
fara þijár póstferðir til íslands á
ári, en síðasta seglskipið sem var í
þeim ferðum, var SÖLÖVEN,
sem var rúmlega eitt hundrað
smálesta skip.
Var skipinu ætlað að faia þrjár
ferðir á ári milli Kaupmanna-
hafnar og íslands, en auk þess
eina ferð á ári milli Reykjavík og
Liverpool, og var sú ferð farin að
vetrarlagi.
SÖLÖVEN var þó ekki lengi í
förum, það fórst vestur á Mýrum í
janúarmánuði árið 1858 með
manni og mús. Meðal þeirra er
fórust voru þrír nafnkunnir kaup-
menn, þeir Ditlev Thomsen, Jón
Markússon og Snæbjörn Bene-
diktsen og á sama stað fórst annað
kaupfar, Drei Annars, sem var í
eigu mikilsvirts kaupmanns, M W
Biering (ísl. kaupmaður).
Þetta varð til þess að gufuskip
var fengið í póst- og farþegaflutn-
inga.
Hét skip þetta Arcturus og hafði
því verið breytt nokkuð til þessara
siglinga. Útgerðin var sem áður
M/S F.DDA Nýja bílferjan, sem byrjar í sumar.
VÍKINGUR
11