Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1983, Qupperneq 14

til þess að vekja athygli á að ísland
var lengi vel eina eyjan í þessum
heimshluta, sem ekki hafði
„vegasamband“, en bílferja fyrir
ferðamenn er í rauninni ekkert
annað en sérstök gerð af þjóðvegi,
eða brú.
Það verður að segjast eins og er,
að mörgum hefur þótt þessi þróun
vera hæg, þótt vitanlega hafi
margt áunnist. Við erum komnir
með bílferju milli Akraness og
Reykjavíkur og einnig milli Vest-
mannaeyja og Þorlákshafnar, að
ógleymdum honum Smyrli. Fær-
eyingar hafa unnið brautryðj-
endastarf í bílaferjusiglingum, og
eiga nú heiðurinn af því að hafa
14
innleitt vegasamband milli ís-
lands og meginlands Evrópu.
Smyrilsferðirnar eru, þótt góðar
séu, þó ekki það alhentugasta fyrir
ísland, og hafa þann annmarka,
að ferðin tekur langan tíma og
farþegum er skilað á land á vond-
um stað í Noregi, en ekki á hrað-
brautir Evrópu.
Langan tíma tekur það líka að
aka frá þéttbýlustu héruðum
landsins á SV horninu, austur á
Seyðisfjörð, en það er önnur saga.
íslenskt ferjufélag
stofnað
Árið í ár verður þó að teljast
vera merkisár í siglingasögunni,
því nú verður í fyrsta skipti reynt
að halda úti stóru farþegaskipi
M/S EDDU á siglingaleiðinni
milli Reykjavíkur / Newcastle í
Englandi / Bremerhaven. Getur
skipið flutt um 900 farþega og að
sögn um 150—170 bíla. M/S
EDDA er leiguskip, og er 7800
tonna „lúxusferja“ sem svo er
nefnt. Það er skilgreining á skip-
um þar sem siglt er á leiðum, sem
taka meira en einn sólarhring, og
hafa því aðbúnað og skemmtistaði
eins og skemmtiferðaskip.
Skipið getur siglt með um það
bil 20 hnúta hraða og það er búið
tölvuuggum, til að draga úr velt-
ingi. Verður skipið í vikulegum
siglingum með ferðamenn ogbíla.
íslendinga sem eru að fara til út-
landa. Erlendir ferðamenn munu
einnig nota skipið, því það hefur
verið „selt“ í Evrópu líka, til ís-
landsferða. Fljúga má aðra leið-
ina, ef óskað er.
EDDA mun hefja ferðir 1. júní
og fer síðan hvem miðvikudag
áleiðis til áðurgreindra hafna.
Áætlun er knöpp, en þá er þess að
geta að til að halda áætlun er að-
eins gert ráð fyrir að skipið sigli
með rúmlega 16 hnúta meðal-
hraða til að halda áætlun.
Skipið er 127 metra langt og var
smíðað í Frakklandi árið 1972.
Skipshöfnin sem telur á þriðja
hundrað manns, verður að veru-
legu leyti íslensk, nema skipinu
stjóma, í vél og á þilfari, útlend-
ingar, eða Pólverjar.
Það eru stóru skipafélögin
EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANDS
HF og HAFSKIP HF sem hafa
sameinast og stofnað með sér
félag um þennan rekstur, og er
mér tjáð að þetta sé tilraun.
Það er útaffyrir sig skiljanlegt
að íslensk skipafélög telji sig þurfa
að fara þarna með nokkurri var-
úð. Útgerð ferjuskips af þessari
stærð er vandasöm og það tekur
tíma að vinna markað. En þess má
þó geta, að Sameinaða gufu-
VÍKINGUR