Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1994, Qupperneq 25

VÍKINGUR
Þorsteinn Kristjánsson, skipstjóri á Hólmaborginni:
Þaá er tilgangslaust
að leita að
loðnu núna
„Það er tilgangslaust að leita að
loðnunni núna. Hún gefur sig ekki til
á þessum tíma; trúlega ekki fyrr en um
miðjan október og þarf heldur ekki að
reikna með neinni veiði að ráði fyrr en
í febrúar," segir Þorsteinn Kristjáns-
son, skipstjóri á aflaskipinu Hólma-
borg SU, í samtali við Sjómanna-
blaðið Víking.
Þorsteinn er nú á síldveiðum á
Hólmaborginni og bíður rólegur eftir
að tími loðnunnar komi. Nærtækasta
skýringin á „hvarfi" loðnunnar er að
hún haldi sig í ljósátu, dreifð og á
miklu dýpi.
„Það hefur gerst oft áður að loðnan
hverfi á þessum tíma,“ segir Þor-
steinn. „I fyrra var ástandið svipað og
áður fyrr. Meðan loðnuveiðarnar voru
og hétu gerðist það oft að engin loðna
sæist í ágúst og september.
Það er því bara eyðsla á olíu að sigla
um allan sjó á eftir loðnunni á þessum
tíma. En ég skil vel ó|x>linmæðina í út-
gerðarmönnum og cigendum bræðsl-
anna að vilja ekki láta þessi mikil-
virku atvinnutæki standa ónotuð.
Það er líka sárt til þess að vita að
loðnukvótarnir náist ekki á þessari
vertíð.“
50.300 tonn í fyrra
Þorsteinn getur trútt um talað því á
síðustu vertíð fékk hann 50.300 tonn á
Hólmaborgina. Það er mesti loðnuafli
sem fengist hefur á eitt skip frá upp-
hafi vega.
„Núna er ekkert fyrir skipið að gera
annað en að taka þennan eina síldar-
kvóta senr við höfum,“ segir Þor-
steinn. „Það eru 1.200 tonn og kæm-
ust í skipið í einni ferð. Við skiptum
þessum tonnum þó væntanlega á
nokkra túra og ísum um borð til að
hægt verði að nýta aflann til fullnustu
í landi.“
Með Hólmaborgina
„til reynslu“
Þorsteinn er búinn að vera við
loðnuveiðar frá árinu 1978 þegar hann
byrjaði með Jón Kjartansson SU.
Tengdafaðir hans, Aðalsteinn Jónsson
eða Alli ríki, hafði þá nýkeypt skipið.
Síðan var Þorsteinn í landi um tíma
eða þar til hann tók við Hólma-
borginni „til reynslu" í hitteðfyrra.
„Þessu fer að Ijúka hjá mér á sjón-
um,“ sagði Þorsteinn. „Eg var reyndar
kominn í land og stefni að því að fara
í land áður en ég verð miklu eldri.
Fyrirtæki tengdaföður míns er um-
fangsmikið og í mörg horn að líta. Ég
verð þar við einhver störf í fram-
tíðinni,“ sagði Þorsteinn.
25