Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1994, Side 32

VIKINGUR
því ég taldi mér trú um að ég væri
enginn sjúklingur. Venjulega reyndi
hún að passa að ég drykki ekki of
mikið, en ég er öfgafullur í þvf sem ég
tek mér fyrir hendur og var það einnig
í drykkjunni og drakk því hraustiega.
Eldri dóttir mín fór að sýna mér
kuldalegt viðmót, sem mér þótli
miðuren vakti mig þó til umhugsunar.
I um tuttugu ár hafði ég reykt 2-3
sígarettupakka á dag, en fyrir um ell-
efu árum - ellefta dag ellefta mánaðar
- tókst mér að hætta reykingum. Þá
sagði ég, eins og við sjálfan mig, að sá
öfgamaður sem gæti hætt reykingum
gæti einnig hætt drykkju, en reyndin
var önnur. Ég virðist hafa þurft að
veikjast af inflúensu til að hrista upp í
mér, en í flensunni kvaddi ég sígarett-
KÆLI- OG
FRYSTIBÚNAÐUR
FYRIR
LÍNUVERTÍÐINA
Nú þarf aðeins að stinga
í samband, enginn rafvirki
né kælimaður.
GETUM EINNIG ÚTVEGAÐ
KÆLI- OG FRYSTIKLEFA í
MIKLU ÚRVALI
ALKUL
Viðgeröarþjónusta
Sími 91-657470 Fax 91-657480
Bílsími 985-32636
urnar. Áður hafði mér tekist að draga
úr reykingum en ekki tekist að hætta
alveg fyrr en þá. Reykingum hætti ég
„dag fyrir dag“ eins og drykkjumaður
hættir drykkju og finnst ótrúlegt að ég
skuli hafa reykt eins lengi og raun ber
vitni vegna þess að mér fannst vont að
reykja og leið illa á reykingatímabil-
inu sökum þess. Mér átti eftir að líða
raunverulega illa árið 1987 þegar ég
fékk briskirtiIskast og varð við það
óvænt alveg logandi lífhræddur.
Ástæðan var sú að kastið var kvala-
fullt og ég var engan veginn tilbúinn
að kveðja jarðlífið. Af augljósum ótta
ákvað ég að hætta drykkjunni og tókst
það í sjö mánuði en ekki lengur. Ég
hafði fundið inér sálfræðing í leit að
lausn á eigin vanda skömmu áður en
ég fékk briskirtilskastið og gekk til
hans reglulega í hálft ár, en á þeim
tíma drakk ég talsvert.
Af karlmennsku sinni fullyrti sái-
fræðingurinn að ég væri ekki alkóhól-
isti heldur „symptomatic alcoholic11
og gæti hætt að drekka. Ég reyndi að
trúa því að mér tækist að sigrast á
áfengissýkinni. En trúin var þá ekki
sterkari en svo að ég keypti mér alltaf
bjór á leiðinni heim frá honum og leil
svo á að slíkt væri í lagi þar sem ég
hafði keypt mér sálarfrið - að minnsta
kosti um stundarsakir. Eftir bjór-
drykkju varð ég málglaðari en annars
og fullvíst er að ég hefði, á þessum
árum, aldrei mætt bláedrú í blaða-
viðtal eins og ég geri í dag. En reynsla
mín af að vera meðvitaður um að ég
get drukkið ef ég vil gerir mig sáttan
við sjálfan mig og lífið, sem mér
finnst eftirsóknarvert og ánægjulegt
að vera þátttakandi í, vegna þess að líf
mitt er betra án áfengis.“
Viðurkenning
Árið 1975 fékk Jón riddarakross
fyrir störf vegna landhelgisdeilunnar
og árið 1992 hlaut hann stórriddara-
kross fyrir störf sín í þágu íslands.
Hann kemur hingað til lands að
meðaltali fjórum sinnum á ári og fer-
ðast þá gjarnan í viðskiptaerindum um
landið vegna fisksölumála, en hann
hóf bein afskipti af fisksölu árið 1964
eftir að faðir hans lenti í bílslysi.
Feðgarnir voru vanir að vinna saman
en það breyttist óvænt vegna þess að
Þórarinn missti heilsuna lljótlega eftir
að hann lenti í bflslysinu.
Þeir eru ófáir landarnir sem þekkja
Jón og mannkosti hans, en í viðmóli
er hann afar kurteis, sanngjarn og
skapgóður. Víst er að Jón Olgeirsson
er góður fulltrúi okkar Islendinga á
erlendri grund.
32