Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2004, Side 51

Einn a/ níu hlutum bílaskipsins Tricolor að koma upp á yfirborðið á
ný.
Tricolor
Nú hefur loksins tekist að ná síðasta hluta bílaskipsins Tricolor sent
sökk eftir árekstur við gámaskipið Kariba i Emiasundi fyrir tveimur
árum síðan. Skipið var sagað í níu hluta og hver þeirra hifður upp á
yfirborðið og á pramma sem flutti bútana til hafnar þar sem þeir
voru rifnir. Björgun var frestað þegar vetur gengu í garð og í sept-
ember var síðasta hlutanum lyft upp. Nú getur því skipaumferð
gengið aftur með eðlilegum hætti þar um slóðir en eftir að skipið
sökk sigldu ekki færri en þrjú skip á flakið þrátt fyrir tilkynningar
og merkingar á staðnum en flakið maraði í sjóskorpunni.
Sjórán
Að lokurn höfurn við eina sjóránssögu með að þessu sinni en
þar er ávailt af nógu að taka. Áhöfn á aðstoðarskipi fyrir borpalla
varð fyrir árás í byrjun september þar sem skipið var á siglingu
undan Bangladesh. Áhöfnin snérist til varnar gegn sjóræningjun-
um vopnaðir neyðarhandblysum, flugeldum og öxum. Þrátt fyrir
það að þeint tækist að hrekja sjóræningjana á brott tókst ræn-
ingjunum að hafa með sér hluta af matarbirgðum skipsins.
Út er kornið 7. bindi skemmtisagna í ritröðinni Hundrað og ein
ný vestfirsk þjóðsaga eftir hinn landskunna húmorisla Gísla
Hjartarson á ísafirði. Ekki bregst Gisli lesendum frekar en fyrri
daginn og hér kemur sýnishorn úr bókinni.
Gáði ekki til veðurs
Koma Júlíusar Geirmundssonar ÍS 270 til ísafjarðar í desember
1972, fyrsta skuttogarans með því nafni, markaði upphaf skut-
togaravæðingar á Vestfjörðum. Þóttu þessi skip stór og mikil
ntiðað við þau sem fyrir voru.
Eitt sinn fyrsta veturinn kont Júlíus Geirmundsson í land í
miklu norðaustan óveðri nteð stórsjó, brunagaddi og blindhríð.
Kokkurinn, Kjartan heitinn Brynjólfsson, ævinlega kallaður
Daddi brasi, kont í Finnsbúð í Hafnarstræti á ísafirði. Par var við
afgreiðslu Finnur heitinn Magnússon kaupmaður. Finnur spurði
hvort ekki hefði verið óskaplegt veður á landleiðinni.
Daddi brasi svaraði að bragði:
Ég bara veit það ekki, ég fór ekkert upp.
Augnvottorðið
Dýrfirðingurinn Elís Kjaran, hinn landskunni ýtustjóri og
kvæðamaður frá Kjaransstöðum í Dýrafirði, er orðinn nokkuð
roskinn. Hann ber samt aldurinn vel og ekkert farinn að láta sig,
eins og sagt er.
Elli þurfti að endurnýja ökuskírteinið og fór til Lýðs Árnason-
ar læknis til að fá læknisvottorð um að hann gæti ekið bifreið.
Lýður stillti karli upp en á veggnum á móti var spjald með bók-
slöfum lil sjónprófunar. Reyndist Elli bara sjá efstu stafina sem
voru stærstir. Hina kvað hann of smáa til að hann gæti greinl þá
gleraugnalaus.
í læknastofunni var dagatal með mynd af kviknakinni ofurg-
ellu. Lá daman í sófa og sneri bakhlutanum í ljósmyndarann.
Lýður benti á botnstykki konunnar og spurði:
Hvað er þetta?
I’etta næstum því það yndislegasta sem maður sér, svaraði Elli.
Hvað er þá yndislegra? spurði Lýður.
Það er hinumegin, svaraði Elli.
Þá kvað Lýður læknir upp úrskurð sinn:
Þú ert með fullkomna sjón og færð endurnýjun á ökuskírtein-
inu.
Slægt eða óslægt
Skömmu eftir að Básafell hí. á ísafirði hóf að gera út rækjutogar-
ann Skutul ÍS 180 var skipið sent lil Póllands í gagngerar breyt-
ingar og lengingu. Eftir breytingarnar var það nánast nýtt og
stærra skip sem kom til heimahafnar á ísafirði.
Skömmu eftir að Skutull kom heim voru starfsmenn Áhalda-
húss ísafjarðarbæjar að glíma við holræsastíflu á Ásgeirsbakka
við ísafjarðarhöfn þar sem skipið lá bundið, fagurt og frítt. Petta
voru þeir Ari Sigurjónsson, Guðni Borgarsson, Hjálmar Sigurðs-
son og Þorsteinn Magnfreðsson ásamt einhverjum fleiri verka-
mönnum.
Þá bar að Pálma Stefánsson skipstjóra, úlgerðarstjóra Básafells,
og tóku verkakarlarnir hann tali. Spurðu þeir um breytingarnar
á skipinu, hvað þær hefðu kostað og þar fram eftir götunum.
Pálmi leyst ljúflega úr spurningum þeirra og bætti við:
Svo ber skipið miklu meira en áður eða yfir 350 tonn af fros-
inni rækju.
Þá gall í Steina Magnfreðs:
Óslægðri eða slægðri?
Suðursvalirnar
Eitt sinn fóru hjónin Ragnheiður Jónsdóttir og Brynjólfur Þór
Brynjólfsson, bankastjóri á ísafirði, lil Ameríku ásamt fleiri ís-
firðingum. Meðal annars fór hópurinn í nokkurra daga siglingu
með skemmtiferðaskipi urn Karíbahafið. Skipið var gríðarstórl
og íburðarmikið og svalir fylgdu híbýlum farþega á efstu hæðun-
um.
Sjómannablaðið Víkingur - 51