Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2004, Blaðsíða 6

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2004, Blaðsíða 6
Halldór Reynisson Sama hvað gerislL - jólaíwgvt&ja Jrólin eru mesta bátíð ársins, tími sem við tengjum gjarnan við margar af bestu minningum I okkar - jafnvel stundum einnig þær erfiðustu - tími þegar við stígum stundum villtan dans J einhvers konar hlutadýrkunar sem grípur okkur - en þó umfram annað tími hins heilaga, minn þegar einhver sérstök tilfinning fyllir loftið. Garnla fólkið á íslandi tók þannig til orða að þá væri heilagt orðið þegar kirkjuklukkurnar hringdu inn jólin á aðfangadagskvöld. Þá átti sér stað og á sér enn, einhver sérstök umbreyting í tíma og rúmi sem mér finnst hvergi vera að finna með sambærilegum hætti og hér á íslandi. Jólin eru hátíð trúar, vonar og kærleika. En jólin fjalla ekki um þessar dygðir með flóknu orð- skrúði, - þau segja okkur næsta barnslega sögu um fæðingu barns endur fyrir löngu - sögu sem við kunnum öll utan að. Jólin eru hátíð trúarinnar því að þessu barni beinist trú okkar kristinna manna. Hún beinist að því að sjálfur Guð kom til okkar manna, varð okkur líkur í litlu barni sem seinna varð að fá- tækum smið og farandkennara. Fyrir okkur marga er þessi trú þversögn, jafnvel eitthvað sem við afneitum þegar svo bregður við, og þó eitthvað sem við getum ekki verið án þegar fýkur í skjólin. Og hvað er að trúa? Að trúa er að treysta líkt og þegar barn treystir góðu foreldri sínu. Það gerðist árið 1989 að gríðarmikill jarðskjálfti reið yfir Armeníu. Meðal húsa sem hrundu var skóli og mörg börn grófust undir rústunum. Faðir ungs drengs í skólanum mundi eftir lof- orði sem hann hafði gefið syni sínum: „Sama hvað gerist ég verð alltaf til taks“, hafði hann lofað drengum. Og nú fór faðirinn af stað og hóf að grafa örvæntingarfullur í rústunum. Menn reyndu að stöðva föðurinn, þetta væri tilgangslaust, börnin væru öll dáin, - en áfram hélt hann að grafa. og klukkustundirnar liðu. Þegar hann hafði grafið í 38 tíma sleitulaust velti hann frá steini. Skyndilega heyrði hann barnsrödd sem hann kannaðist við. Og faðirinn æpti nafn sonar síns: „Armand!" og drengurinn svaraði: „Þetta er ég pabbi“. Fjórtán af börnunum höfðu lifað af í rústunum. Drengurinn hafði haldið í þeim voninni af því að hann trúði loforði föður síns „Sama hvað gerist ég verð alltaf til taks“. Þessi saga beinir sjónum okkar að trúnni, en einnig að voninni. Jólin eru líka hátíð vonarinn- ar, vonarinnar um framtíð. Sá sem ekki á von sér enga framtíð. Þess vegna er barnið oft tákn- mynd vonarinnar, af því að það bendir til framtíðarinnar og á möguleikanna sem þar felast. Von hins kristna manns er tengd þessu barni og Honum sem sendi það í heiminn. „í honurn var líf og lífið var Ijós mannanna“ segir í fyrsta kafla Jóhannesarguðspjalls. Það hefur verið sagt um jólin að þau væru ástarjátning. Ástarjátning Guðs lil manneskjunnar. Við vitum í raun ekki margt um þann leyndardóm sem við nefnum Guð og þó vitum við það að hann er Kærleikur umfram annað. Einhvern veginn tengist leyndardómur tilverunnar nefnilega kærleikanum. Það er í raun merkilegt hvernig jólahátíðin brýtur af okkur klakabönd eigingirni og fær okkur til vinna kærleiksverk. Jólin snúast kannski fyrst og fremst um kærleikann. Fáir hafa orðað það betur en Snorri Hjartarson skáld þegar hann segir, greinilega með jólasöguna í huga: Fegurð og góðvild Þetta tvennt og eitt Hvað er umkomulausara í rangsnúnum heimi Og þó mest af öllu Og mun lifa allt. Gleðileg jól 6 - Sjómannablaðið Víkingur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.