Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1943, Page 22

Náttúrufræðingurinn - 1943, Page 22
68 NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN lýst. Það er svart og gróft; en þó fíngerðara en hvíta lagið, korna- stærð 7—10 min og er lítill munur á þessu, livar sem athugað er á því svæði, sem ég nefndi hér á undan. Það er aðeins 3—4 cm á þykkt iijá Þjórsárholti, en þykknar svo smátt og smátt upp i 40 cm hjá Skarfanesi efst í Landsveit. Þar er allur neðri hluti lagsins ljósleitur, en efri hlutinn er svartur. Er svo háttað um fleiri öskulög á þessum slóðum. — Einnig þetta lag er yngra en fyrsla hyggð á íslandi. Þvi til söunnunar lief ég eftirfarandi: Grafið var fyrir hlöðu og súrheystófl i Þjórsárholti. Þegar komið var niður undir þetla öskulag, fannst nokkuð af venju- legri eldhúsösku, sem lá alveg þétt ofan á þessu grófa svarta lagi og hafði henni verið fleygt þarna út frá eldstæði, sem þarna fannst rétt hjá, á vikurinn nýlega fallinn. Yar svona samfellt lag um allan gryfjubotninn. Þetta eru svo glögg spor, að ég álit tjón að, ef ekki væri á lofti haldið. En ef til vill finnast fleiri dæmi jjessu lik. Líklegt þykir mér, að þau öskulög, sem neðar liggja, séu forsöguleg. En þau eru bæði mörg og sum stór og liggja víða. Sjást gróðurleifar undir sumum þeirra. Það þarf varla getum að því að leiða, að slík gos, sem þessi öskulög stafa frá, hafi valdið mikilli eyðingu gróðurs og liarðæri, þar sem þau komu mest niður. En það sýn- ist svo sem bæði þessi gos liafi mest fallið í sömu átt, þ. e. í Þjórs- árdalinn, Landsveit og efri hluta Hreppanna. Bið ég svo þá við að bæta, sem kunnugleik hafa um þessa hluti. Staddur í Reykjavík, 18. des. 1942. Kári Leifsson: Ug I ufjölsky Idan. Um mánaðamótin júní og júli í sumar, sem leið, sást ugla hér nálægt bænum (þ. e. Hóli á Tjörnesi . Suður-Þingeyjarsýslu). Hún var brúnleit á lit með dökkum dílum. Augun voru áberandi stór. Ugla þessi var á stærð við stærstu fálka og jafnvel stærri, nema vængimir virtust styttri en fálkavængir, en mun breiðari. Eftir lit að dæma virðist þetta liafa verið náttugla, og er það enkenni- legt. Á daginn sást hún sjaldan. Oft kom það fyrir, að maður rakst á hana í skorningi eða einhverju afdrepi, þar sem hún kúrði sig niður og vildi sýnilega ekki láta á sér bera. Hún flaug sjaldan upp fyrr en komið var nálega fast að henni. Flaug liún

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.