Náttúrufræðingurinn - 1970, Side 69

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
63
JOOOOOO
T>00*00
Æ b.yJLdia d e I p h u s_10 r_e_y s
„ jc__,jooooooo_q
oQQoOv_öoooooooooo5>a)
oloooQOOooooboor—
OST’ Qoboömooooopooo______,
ooboopooaöooooopooooooooöoC
oooooopooooooooolooooooooooböt
oooooobooooooooopoooooooooboooc
._oooooopooooooooopoooooooopooooc
lOOOOOOOOpOOOOOOOOOPOOOOOOOOOpOOC
_OOOOOOOOþOOQOQOOOOPOOOOOOOOOPOOC_
lOOOOOOOOOþOOOOOOOOOþOOOOOOOOOpOOOC
OOOOOOOOOþOOOOOOOOOþOOOOOQOOOþOQQC
--lOOOOOOOþOOQQOOOQQnOOOOOÖOOQpOOr^
___looooooopooooöoöpopöooooooooþoöc
oooooooooopooooooooopooooooooopQo*
ooooooooooboooooooooþoooooooooþo"'
00000ooooooooooooooooooooboooooooooi
~■••0000000000000000000000000000000.
ooooooooooooooooooooooooooooooococ
"“•pOOOOOOOOOþOOOOOOOOOOOOOOOOCpQlC
oþooooooooopooooooooooooooooc-
•o«p«oooooooopooooooooooooooc
•oopoo^oooooopooooooooopoooa
^•ÖOOO*ÖOOOÖOOÖOOOOOOböT‘
booooooooopoooooooooooi
-'OOOOOOOOOþOOQOO*'----
■ oooooooopooooooi
pooooooobo«ooop
' '0*OOOOOOOQOC
PO*QOOpOOC''
o on«oc'
3. mynd. Þekkt útbreiðsla mosategundarinnar Rhytidiadelphus loreus (HedwJ
Warnst. teiknuð samkvæmt kerfinu inn á hringakort.
í veg fyrir rugling vegna tvínefna. Upplýsingar, sem gefa t.d. upp
nafn á 30 km löngum dal sem fundarstað eða telja ákveðna tegund
algenga í ákveðnum hreppi eða héraði án þess að tilgreina fundar-
staði nánar eða númer á reit, eru lítils virði fyrir kortagerð. Ingimar
Óskarsson (Náttúrufr. 1951) hefur áður bent á nauðsyn þess að
skipta landinu niður í rannsóknarsvæði til að auðvelda nákvæma
staðsetningu fundarstaða. Reitkerfið gefur einnig heimildarsafn-
anda á þægilegan hátt til kynna, hversu langt skuli fara, áður en
ástæða er til að endurskrá algengar tegundir. Hann hirðir ekki um
slíkt, meðan hann er enn í sama reit (nema um sjaldgæfa tegund
sé að ræða), en byrjar endurskráningu, þegar hann kemur í næsta
reit. Til hægðarauka eru notuð handhæg, prentuð eða fjölrituð
spjöld með skammstöfuðum nafnalista þeirra plantna, sem ákvarð-
aðar verða úti í náttúrunni. Safnendur fylla þá út eitt spjald fyrir