Fréttablaðið - 22.05.2009, Blaðsíða 32
20 22. maí 2009 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Eftir að hafa hellt
sjóðandi heitri olíu á
árásarliðið, vildi
Arthúr krydda
hlutina með salti
og pipar...
Guð minn
góður, Elza!
Hvað ertu
að gera?
Þetta er
ekki eins og
þú heldur,
Günther!
Nújæja?
Ég er bara
að leika
mér með
gleraugað
hans!
Það er
einmitt
það!
Hey!
Þessi var
flottur!
Hér er
gatan
mín.
Jájá.
Mig hefur alltaf
langað til að
eignast þetta
skilti.
Palli, þetta er eign
borgarinnar og þú
snertir þetta ekki.
Þú mátt
ekki...
Ef þú vilt ræða við á
morgun, þá ætla ég
að skrifta núna.
Ég vissi að
þessi vasa-
hnífur kæmi
einhvern
tímann að
notum...
Pálsstígur
ls gur
Já, er þetta
sýrópskrani?
Jamm.
Hvar eru heima-
gerðu vöfflurnar
þegar maður hefur
þörf fyrir þær?
Heldurðu í alvöru
að það séu tvíhöfða
innbrotsþjófar utan úr
geimnum í húsinu?
Kannski,
segðu mér
aftur
hvernig
hljóð
þetta voru.
Það hljómaði eins og einhver
labbaði inn á baðherbergi
mömmu og pabba, síðan
var sturtað niður, síðan labb-
að aftur og svo
heyrðust hrotur. Hmmm...
Ég held að við
ættum að kíkja
inn í eldhús.
Já, göngum
fyrst úr skugga
um að íspinn-
arnir séu á
sínum stað.
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Sími 551 1200 / midasala@leikhusid.is / www.leikhusid.is
Ó, þú aftur - afmælissýning leikhópsins Hugleiks
Í Óðamansgarði - ópera í samstarfi við Listahátíð í Reykjavík
Dreams 2009 - alþjóðleg döff leiklistarhátíð
Kardemommubærinn Ljótt er að heyra að ekki fái allir menntaskólanemar, sem á annað borð vilja, störf hjá bæ eða ríki í sumar.
Öfugt við margar aðrar þjóðir hafa
íslensk ungmenni vanist því að vinna í
það minnsta stóran hluta sumarsins og
þannig getað fært björg í bú, fjármagnað
skólagönguna næsta vetur eða krækt sér
í vasapeninga til að kaupa sér epli og jórt-
urleður. Þannig hefur það verið frá því ég
man eftir mér og lengur.
Þrátt fyrir núverandi leiðindaaðstæður
herma tengiliðir mínir meðal yngri kyn-
slóða að það sé að færast í vöxt að krakk-
ar á þessum aldri fúlsi við bæjarvinn-
unni svokölluðu, og kjósi jafnvel frekar
að eyða sumrinu í skítblönku aðgerðar-
leysi. Vinsælustu ástæður þess munu
vera að bæjarvinnan þyki ekki par fín, of
illa borguð eða hreinlega hundleiðinleg.
Ég verð að viðurkenna að ég botna ekki í
slíku hugarfari, og vona að það sé fátíðara
hjá vorri glaðri æsku en mig grunar.
Ef mér telst rétt til vann ég sjö sumur
í röð utandyra á vegum borgar eða ríkis.
Ég málaði risavaxna veggina við Austur-
bæjarskólann, gróðursetti plöntur og bjó
til göngustíga í hesthúsabyggðum, lag-
færði rólur og vegasölt á leikvöllum og
sló grasið á Austurvelli og í Hallargarðin-
um. Lágmarkslaun og stöku skúr og hagl-
él breyttu ekki þeirri staðreynd að þessi
vinna var bæði holl og skemmtileg. Á
henni lærði ég ýmislegt gagnlegt, kynnt-
ist haug af skemmtilegu fólki og, það sem
mestu máli skipti, fékk að vera úti heilu
sumrin.
Flestum gefst nægur tími til að hanga
inni þegar komið er á fullorðinsaldur.
Þau heppnu ungmenni sem komast í bæj-
arvinnuna í sumar ættu að njóta þess til
hins ýtrasta.
Komdu út því að sólskinið vill sjá þig
NOKKUR ORÐ
Kjartan Guð-
mundsson