Samvinnan - 01.10.1964, Side 11

Á VALLABÚKKUM
Fyrir 20 til 30 árum, á
meðan hesturinn var enn
„þarfasti þjónninn" á ís-
landi, kom flestum „hesta-
sálum“ á Norðurlandi og víð-
ar, Skagafjörður fyrst í hug,
þegar gæðinga bar á góma.
En „hestasál“ var sá nefnd-
ur, sem unun og gleði hafði
af allri umgengni við hesta.
Nú er vélin orðin þarfasti
þjónninn á íslandi, en hest-
urinn hefur vikið úr vegi fyr-
ir bílum og dráttarvélum. Þó
er það trú og skoðun margra
manna, að enn eigi gæðing-
urinn miklu og góðu hlut-
verki að gegna. Vaxandi
skilningur er á því, að hest-
urinn hafi skipað slíkt rúm
í allri menningu þjóðarinn-
ar, að það væri mikill skaði,
ef hann hyrfi þaðan með
öllu. Og enn er í Skagafirði
mikill fjöldi hesta og margir
góðir hestamenn, sem kunna
að gera góðan hest úr göld-
um fola. Enn eru þar ísalög
á vetrum og Hólmurinn, fag-
urgrænn og sléttur gefur
auga leið um góð sprettfæri.
Síðasta vetrardag 1945
stofnuðu 17 Skagfirðingar
hestamannafélagið Stíg-
anda. Heitir það í höfuðið á
Stíganda Jóns Péturssonar í
Eyhildarholti, sem var einn
frægasti gæðingur sinnar
samtíðar. Þeim hesti lýsir
Ásgeir frá Gottorp svo í bók
sinni, Horfnir góðhestar:
„Stígandi var með hærri
hestum með þrýstna bolbygg-
ingu, þurrholda og skarp-
holda, með langa og slétta
óhnyklaða vöðva. Hálsinn
langur, reistur, fínn og fram-
dreginn.----------Ennis og
yfirsvipur mjög fagur og
göfugur. Ennið jafnhátt og
breitt og dálítið hvelft----
— Augun stór, skær og
grunnlitur þeirra móbrúnn,
með skírum, ljósum teinum
neðan við augasteinana,
augnahárin fínleg og útstæð.
Svipmót og augnabragð Stíg-
anda bar ljósan vott um
göfgi og mikið skap, og þeg-
ar hann var í vígahug og
æstu skapi varð augnaráðið
ægilega hörkulegt, og eins og
gneistaði frá því einhver
töfrakraftur.-------Hann
var rauðgrár kastaður, en
varð snemma hvítur sem ný-
fallinn snær, en með dökka
hvarma, flipa og hófa.“
Hestamannafélagið Stíg-
andi hefur það hlutverk, að
rækta reiðhesta með kyn-
bótum og góðri meðferð. Það
hefur átt úrvals kynbóta-
hesta og rekur tamninga-
stöð. Hefur það nú keypt
jörðina Torfgarð í Seylu-
hreppi. Hefur félagið látið
ræsa fram allt land jarðar-
innar og hafið þar ræktun.
Þar var tamningastöðin síð-
ast liðið sumar.
Á tamningastöðina koma
hestarnir venjulega ótamd-
ir með öllu og eru þar jafn-
an í tvo mánuði. Gjald fyrir
tamninguna er mjög sann
gjarnt.
Stígandi stendur íyrir
kappreiðum á Vallabökkum
ár hvert síðan það var stofn-
að. Þar er keppt um farand-
bikar og silfurskeifu til eign-
ar, fyrir bezta alhliða gæð-
inginn. Auk þess eru ýms
önnur verðlaun veitt. Nú eru
félagsmenn í Stíganda 120.
Stjórn félagsins skipa: Sig-
urður Óskarsson Krossanesi,
formaður, séra Gunnar
Gíslason ritari, Björn Ólafs-
son Krithóli gjaldkeri, Stein-
björn Jónsson Hafsteins-
stöðum varaformaður og
Gunnar Oddsson Flatatungu
meðstjórnandi.
Hér fylgja nokkrar svip-
myndir frá Vallabökkum,
daginn, sem Stígandi stóð
þar fyrir kappreiðum síðast
liðið sumar. P.H.J.
Sigurður Óskarsson, formaður Stíganda og reiðhestur hans
Glókollur, 17 vetra, fjölhæfur góðhestur.
Pétur Sigfússon í Álftagerði og Svanur 14 vetra, fríður hestur
og góður töltari.
Frá hópreið á Vallabökkum.
SAMVINNAN 11
i