Samvinnan


Samvinnan - 01.12.1965, Qupperneq 37

Samvinnan - 01.12.1965, Qupperneq 37
*V•0«0*0*0«C#0«0*0»0*0*0*0*0»0*0*0«0#0*0«0»0*0*0»0«0«0*0«0*0*0#0*0*0*0*0*0*0*0*0«0*0«0*0*C#0*04 ■)«otoeo«oeoaooooo»oeo»o«o«o*ooo«oíio«ocoooco»c«o©o«o*o»o*o*o«oco«o«o#o*o*OBo*o«o*o*o«o*o»o*o«o«c OO !§ ss Þóroddur Guðmundsson: ss oo •o ss ss o* ss ss Sóleyjarsöngur Sóley, Sóley, landið Ijósra nátta, líf- og frelsisgjafi, dóttir elds, djörf þú horfir jafnt til allra átta, árdagsroða skyld og bliki kvelds. ss •o ss ss ss • I s* ss ss ss s* ss ss ss Sóley, Sóley, geislarúnir glita guðvef þann, sem óf þér vor í hag, Ijómar þú í fegurð furðulita, flogagulli skautuð nótt og dag. Sóley, Sóley, vors og vona fylling verða muntu, kennd þó sért við ís, rísa skaltu œ í hæstri hilling, himinborna elds og skýja dís. ss ( • So s. • . ss ss ss •o s* •: ss *s c • *. ss p ss ss ss ss ss ss Of ss Sóley, Sóley, öll vor œvigangan ij er oss löngum kœrust norður hér. Sóley, Sóley, starfadaginn strangan stærst og fegurst er að helga þér. Sóley, Sóley, lífs við frið og fögnuð fjötrar aldrei komi þér um háls. Sóley, Sóley, guðdómsmætti mögnuð, mynd þín lýsi jafnan björt og frjáls. om 82 0*0*0*0«0«0*0«0*0«0*0*0*0*0*0*0»0«0*0*0*0«0*0*0*0*0*0*0*0*0*0*0*0*0*0«0*0*0*0«0*090s0»000*c •0»0*0*0*0»0*0«0*0*0«0*0»0*0*0*0*0*0*0«0*0»0*0*0*0*0*0*0*0»0*0*0*0*0*0«0*0«0»0*000*0*0»0»0« s 8 ®o c • ) 28 Of •o 28 íslandsklukkan Framh. af bls. 16. eða koma skilaboðum áleiðis til þeirra. — íslandsklukkuna á Þingvöll- um brutu böðull og þjófur í danskri þjónustu. Sú á Picca- dilly hefur átt meira láni að fagna; undir hennar merki hefur verið unnið gifturíkt starf til kynningar á landinu okkar undanfarin ár, starf, sem verið hefur ómetanlegur þátt- ur í sókn að því marki, sem okkur hefur lengi dreymt um og nú hefur verið náð: að gera ísland að ferðamannalandi. En betur má gera, og það er framkvæmdastjóra Lundúna- skrifstofu Fí vel Ijóst. — Við getum til dæmis nefnt Grænlandsferðirnar, sem félag- ið hóf fyrir skömmu, sagði Jóhann. — Þær hleyptu mikl- um fjörkipp í ferðalög til ís- lands. Sama er að segja um hringferðirnar með Esjunni; þær hafa orðið mjög vinsælar meðal útlendinga og það mætti stefna ótakmörkuðum fjölda þeirra heim til þátttöku í þeim, ef Islendingar aðeins ættu stærri og fleiri strandferða- skip til slíkrar þjónustu. Möguleikarnir eru sem sagt margir og margvíslegir og við hérna á skrifstofunni erum staðráðin í því að sleppa engu tækifæri til sem beztrar hag- nýtingar á þeim, til iieilla fyr- irtæki okkar og allri þjóð. dþ. Minjasafnið Framh. af bls. 27. miðju, en pokinn var gefinn Páli J. Árdal af Akureyrarbæ á sextugsafmæli skáldsins og voru þá í honum 1000 krónur í gullpeningum. Við ljúkum svo ferð um Minjasafnið á Akureyri í litlu herbergi á fyrstu hæð. Það er sólríkt og búið húsgögnum, sem ekki teljast til safngripa. — Já, hér er gestum ætlað að geta fengið sér sæti, hvílt sig og notið útsýnisins, sem hér er hið fegursta. Hér er líka gott fyrir langferðamenn að skrifa á kort til ættingja og vina á meðan hvíldar er notið. — Hvernig er svo aðsókn að safninu, Þórður? — Hingað koma margir gest- ir, einkum ferðamenn og þar af margir útlendingar. Fólk úr sveitum héraðsins hefir líka fjölmennt hingað. Akureyring- ar eiga margir eftir að skoða safnið. Þeir sem nú sitja í stjórn Minjasafnsins á Akureyri eru: Jónas Kristjánsson samlags- stjóri formaður, Sverrir Páls- son skólastjóri ritari, Ármann Dalmannsson kennari, Kristján skáld Einarsson frá Djúpalæk og Þórarinn Eldjárn á Tjörn. Saga safnsins er ánægjulegt dæmi um myndarlega og góða samvinnu margra aðila. Frum- kvæðið kom frá kaupfélaginu og var það mjög í samræmi við stefnu þess og sögu. Til samstarfs við það komu af heil- um hug sýslan og kaupstaður- inn, auk þess sem einstakir menn hafa lagt því lið af fórn- fýsi og áhuga. Þannig verða merkar hugsjónir og stórir draumar að veruleika. Safnið er enn á bernskuskeiði, en við það eru bundnar miklar vonir og stór verkefni eru í deigl- unni og bíða úrlausnar. Eftir er enn að safna fjölda muna víðs vegar um héraðið. Hinn gamli þjóðlegi sveitabær á eftir að rísa. Kirkja á eftir að koma á gamla kirkju- grunninn. Minjasafnið á Ak- ureyri á um ókomnar aldir eftir að vera þjóðleg kjölfesta menningar við Eyjafjörð og ásamt öðru af sama toga spunnið, þjóðarinnar allrar. Páll H. Jónsson Söngur starfsins Framh. af bls. 10. ir þeim mikla vanda, hvern- ig varðveita megi persónu- leikann, efla hann og þroska eftir þeim leiðum, er hverjum og einum hentar bezt, gefa störfunum hluta af sjálfum sér svo ávöxtur þeirra beri þess sýnileg merki og njóta um leið heill- andi töfra sköpunargleðinn- ar. Iðnaðurinn er enn og heldur áfram að vera snar þáttur í lífskjörum þjóðar- innar. En sú hætta er fyrir hendi, að iðnaðarmaðurinn þagni og hverfi í gný tækj- anna og stórra stafla hrá- efnis og vélunninnar iðnað- arvöru. Hvernig getur hann varðveitt sjálfan sig, heyrt hrynjandann í starfsins söng, látið vélina vinda sér hamingjunnar hnoð og hnökralausa þræði í voð ör- laganna? Á því veltur gæfa hans, og gifta iðnaðar- mannsins er undirstaða góðs iðnaðar. Áður fyrr var iðnaðurinn einstaklingsbundinn og per- sónulegur. Hann verður það ekki meir. Nú vinna margar hendur margra manna og kvenna að einu og sama verkefni. Sú samvinna kem- ur í stað þess sem var. í henni eru ef til vill fólgin þau verðmæti, sem helzt eru líkleg til þess að bæta upp það sem glatast hefur. Sam- vinnufélögin standa fyrir stórfelldum iðnaði. Það er einn þátturinn í baráttu þeirra fyrir betra og auðugra mannlífi. En sá þáttur verð- ur ekki snurðulaus, nema að einnig hann geti leitt til meiri mannlegs skilnings, samhjálpar og bræðralags. Að iðnaðarfólkið geti heyrt starfsins söng, og neytend- urnir gleymi því ekki, að þrátt fyrir allt hafa hendur þess og hugur skapað hinar góðu vörur. Að máttur vél- arinnar er andvana afl, en maðurinn lifir. Að mann- gildið er stáli og rafmagni meira og merkara. Að örlög þjóðarinnar eru stærri og sterkari en vélspunnir þræðir. Að það er meira að skapa, en njóta þess, sem skapað er. Páll H. Jónsson. SAMVINNAN 37

x

Samvinnan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.