Samvinnan - 01.12.1986, Blaðsíða 71

Samvinnan - 01.12.1986, Blaðsíða 71
Það er undir mönnunum sjálfum mest komið, hvort framfara- sól menningarinnar rennur upp yfir þeim. Iandinu, en fremur kveður lítið að honum ennþá. Elst og jafnvel líka myndarlegast mun vera Sauðfjárræktarfélag Suðurþingeyinga. Flest félögin eru enn í smíðum að kalla má, eða ekki farin að sýna kosti sína. En slíkt er eðlilegt. Ávextir þessa félagsskapar sjást ekki fyrr en eft- ir nokkur ár. 5. SLÁTRUNARHÚSFÉLÖG, sem nú eru að rísa upp, eru áreiðanlega vottur um vaxandi félagslíf og menningu hjá bændum, og má vænta mikils góðs af þeim félagsskap fyrir landbúnaðinn, ef bændur gjöra skyldu sína. 6. LESTRARFÉLÖGIN. Ég hef ekki minnst á þau og má ekki gleyma þeim. Fau snerta ekki búskapinn bein- Iínis, en þau geta eigi að síður verið mjög nytsöm, því að „maðurinn lifir ekki á einu saman brauði.“ íslendingar eru yfirleitt námfúsir og gefnir fyrir bóklestur. Lestrar- félögin eru því einhver fyrsti félagsskapurinn, sem hefur myndast í sveitunum. Hér og hvar í landinu hafa komið upp all myndarleg lestrarfélög, en víðast hvar hefur kveðið lítið að þeim. í kaupstöðunum hefur víða myndast all efnilegur fé- lagsskapur, einkum í Reykjavík. Þar er mesti urmull af félögum og sum þeirra eru stórmyndarleg og gagnleg. Þar hófst Goodtemplarafélagið og hefur þar aðal aðset- ur sitt, en er nú orðið útbreitt um land allt. En ég ætla ekki að fjölyrða meira um félagsskapinn í kaupstöðun- um. Þar er margfalt auðveldara að koma honum á fót og halda honum við, en í sveitunum. Allur þessi félagsskapur, sem ég hef nú minnst á, og sem er að mestu leyti nýkominn til sögunnar, er ljóm- andi fagur morgunroði. Vona ég að fram af þessu fari fljótt að birta, svo að þeir sem nú eru ungir, sjái fram- farasól landbúnaðarins koma hátt á loft löngu áður en þeir eru komnir á minn aldur. Einhvers staðar stendur skrifað: „Guð lætur sína sól upp renna yfir rangláta og réttláta,“ en ég vil minna ykkur á, að þetta á ekki við um framfarasól landbúnaðarins eða menninguna yfirhöfuð. Það er undir mönnunum sjálfum mest komið, hvort framfarasól menningarinnar rennur upp yfir þeim. Hjá þeim sem liggja á liði sínu, og ekki vilja víkja hendi eða fæti til þess að efla góðan félagsskap, og jafnvel hafa gaman af að sjá hann verða að aungvu, hjá þeim mönn- um munu ávalt verða sólarlitlir dagar eins og hjá Axlar- Birni.“ # Stundum sofið en oftast dottað Höfundur feitletrar 4 seinustu setningarnar. Víkur svo máli sínu beint til sveitunga sinna einna og segir: „Við höfum reynt ýmsan félagsskap að nafninu til, en farist heldur barnalega, og höfum í því efni verið börn okkar tíma.“ Ræðir svo um lestrarfélag þeirra og um QLEÐILEQ JOL FARSÆLT HÝTT ÁR ÞÖKKUM VIÐ5KIPTIN Á LIÐNU ÁRI :{{þ l; KAUPFÉLAG AUSTUR-SKAFTFELLINGA Hornafirði 71
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.