Spegillinn - 01.01.1954, Blaðsíða 14

B
SPEGILLINN
í ÁSTRALÍU
eru þarlendir blámenn nú teknir
að kyrja sálma eftir Hallgrím
okkar Pétursson, þar á meðal
sálminn „Við þennan brunninn
þyrstur dvel ég“, sem vér að vísu
ekki þekkjum, en getur verið full-
góður fyrir því og virðist vera
ortur einhversstaðar í nágrenni
við brennivínstunnu einhvers ein-
okunarkaupmannsins á Suður-
nesjum. Er gott til þess að vita,
að sálmaskáld vor hafa unnið sér
ítök meðal andfætlinga vorra, og
ætti næst að sýna þeim Halldór á Kirkjubóli og Sigfús, og vita, hvort
þeir bíta á þá líka.
BÆJARSTJÓRN
höfuðstaðarins hefur fyrir nokkru borizt virðulegt boð um að senda
fulltrúa á höfuðborgaráðstefnu Norðurlanda (!!), sem haldin verður
í Kaupinhafn í maímánuði komandi. Hefur borgarstjóra verið falið að
gefa það diplómatiska bráðabirgðasvar, að aðalsvarið verði ekki gefið
fyrr en að loknum bæjarstjórnarkosningum. Var þar illa farið með frí-
merki, því að hvaða flokkur, sem með völdin kann að fara um það leyti,
mun ekki láta á sér standa að senda álitlegan hóp ómaga, sem svo segir
okkur hinum á eftir í útvarpinu, hvað hann hafi fengið að éta og
hvernig það hafi farið í maga.
ÁFENGISÚTSÖLUNNI
á Akureyri hefur nú verið lokað, svo að Vestmannaeyjar eru ekki
lengur einar um þá hitu, og þykir Eyjaskeggjum hálfskítt, að vonum.
Eins og þegar er kunnugt af dæmi Eyjanna, þýðir þetta stórauknar
tekjur fyrir póst og síma, en benda má póst- og símamálastjórninni á
það, að þetta má auka enn meir með því að hafa ekki lager á Akureyri,
heldur aðeins hér syðra, og senda sprúttið í bögglapósti. Ættu þó póst-
tekjur af þessari ráðstöfun að geta orðið sambærilegar við símatekj-
urnar.
ADENAUER
kanslari hefur verið kjörinn „maður ársins 1953“ í vikublaðinu
TIME, og um líkt leyti var Elízabet drottning kjörin „kona ársins
1953“ í öðru bandarísku blaði. Er sagt, að Filpus hafi misskilið þetta
þannig, að verið væri að orða konu hans við þýzkt karlhross, og verið
hálf-sorrý yfir því, allt þangað til honum var komið í skilning um, að
þetta væri bara grín.
ÍSLENZKT ELDHÚS
hefur nú verið stofnsett á Keflavíkurflugvelli, að forlagi Hamilton-
félagsins, og er gott til þess að vita, hvernig íslenzk menning leggur
undir sig meira og meira af hinum stóra heimi. Hafa Kanar þarna eng-
an atkvæðisrétt um matarsullið, sem framið er af íslenzkum matsvein-
um, á þjóðlega vísu. Framkvæmdir þessar hafa átt sér langan aðdrag-
anda, og eiginlega var þarna ekkert til, sem íslenzkt eldhús mátti prýða,
nema að sjálfsögðu nóg af sótröftum.
J
í HÚNAVATNSSÝSLU
norður týndi smali nokkur úrinu sínu árið 1906, en 43 árum síðar
fannst hjallurinn aftur og var trekktur upp samstundis og hefur gengið
síðan, eins og ekkert hafi í skorizt, enda búinn að hvíla sig vel. Hafa
fræðimenn bent á, að hér sé um að ræða nýtt met — úrgangsmet.
í VIÐTALI VIÐ
danskt blað hefur rithöfundurinn Halldór Kiljan Laxness neitað því .
algerlega, að hann sé kommi — það gera kommarnir yfirleitt, hver um
annan þveran í seinni tið — og jafnframt sagzt vera kapítalisti. Þetta
síðara finnst oss 'óvarlega talað, því ekki er nú loku fyrir það skotið,
að annaðhvort Guðmundur í. eða einhver rukkarinn hans skilji dönsku.
BÆJARSTJÓRNIN
í bæ nokkrum í Bretlandi lét
listamann nokkurn mála fyrir sig
mynd af drottningunni, gegn 2000
punda endurgjaldi, en er lista-
verkið skyldi upp hengja kom það
í ljós — að sameiginlegu áliti allr-
ar bæjarstjórnarnnar — að henn-
ar hátign var allt of hálslöng, og
var listaverkið því endursent lista-
manninum án tafar, með tilmæl-
um um, að hann tæki úr því svo
sem 2—3 banakringlur. ’ Eins og
nærri má geta, varð atburður
þessi mikill blaðamatur í Bretlandi, og erum vér þar á sama máli, en
bara á öðrum forsendum, sem sé þeim, að oss finnst það fréttnæmast,
að listamaðurinn skyldi láta meira fyrir peningana en um var samið.
RÍKISSTJÓRNIN
hefur fengið heimild frá Alþingi til þess að gefa Vesturþýzka ríkinu
húseignina Túngötu 18, sem áður hafði verið tekin upp í stríðsskaða-
bætur. Þjóðviljinn lætur illa yfir þessu tiltæki og segir, að hluti af
Stjórnarráði Islands hafi verið gefinn Þjóðverjum. Ef þetta ber þannig
að skilja, að áhöfnin verði látin fylgja húsinu, finnst oss tiltækið frem-
hr lofsvert en lasts.
FULLVELDISDAGINN
1. desember sl. birti Tíminn grein með svolátandi fyrirsögn: „Al-
myrkvi á sólu verður hér á landi að sumri. 5 félagsbækur Menningar-
sjóðs og Þjóðvinafélagsins færa mönnum skemmtun og fróðleik“. Vit-
anlega er ekki nema gott að hafa eitthvað að kíkja í, þegar sólmyrkvar
hanna mönnum alla útivinnu, um há-bjargræðistímann, en þá verður
bara að krefjast þess, að „virkjanirnar" séu i lagi, meðan á ósköpunum
stendur, svo að menn geti séð til að formyrlcva sálirnar, sér til dægra-
styttingar.
TÍMINN
skýrir frá því — þó með spurningalmerki, að slúðurkellinga sið —
að hámerar verði von bráðar settar á innanlandsmarkaðinn hér, og að
talsvert magn sé fyrirliggjandi. Oss finnst þetta sjálfsögð ráðstöfun
og alveg upplagt að éta merarnar við óselda smérinu, sem skósvertu-
verksmiðjurnar geta aldrei torgað. Sjálfsagt væri að kalla þær lág-
merar, þegar farið verður að éta þær, því að auðvitað verða þær niður-
greiddar.