Spegillinn - 01.01.1954, Blaðsíða 18

12
5PEGILLINN
Tók 20 farþega
ur bilaðri fksgvél.
Stórmerkisafmæli
Venjulega gengur það heldur hljóðlega fyrir sig, ef ein-
hver fyllibyttan verSur sjötug, oftast vegna þess, aS hún
er þá búin aS oftaka sig á fvrri afmælum, en vitanlega
gilti liiS gagnstæSa þegar Gútemplarareglan —1 eSa bara
Reglan, eins og hún kallar sig oft, meS viSeigandi fyrir-
litningu á öSrum reglum — átti þetta virSulega afmæli, nú
um síSustu helgi.
Forsjónin :— eSa kannske sagnfræSingar Reglunnar —
hafSi veriS svo væn aS láta afmæliS bera upp á sunnudag,
svo aS enginn skyldi fá tækifæri til aS loka ekki, eins og
skeSi fyrir 30 árum á afmælinu þá, og vakti athygli og hana
meiri en efni stóSu til. Var allur dagurinn því meS viSeig-
andi guSshátíSablæ í höfuSstaSnum, svo aS afmæliS gat
notiS sín, þess vegna.
AuSvitaS var fyrst messaS dálítiS yfir öllum mannskapn-
um, en aSalskemmtunin var samt haldin um kvöldiS í veg-
legu samsæti. HafSi veriS smalaS þangaS flestum helztu
mönnum þjóSarinnar, og sýnir þaS ískyggilegan skort þeirra
á snarræSi, þegar vanda ber aS höndum, aS ekki nema
örfáum þeirra vannst svigrúm til aS leggjast bakk í pólítisku
kvefi, meS sokk um hálsinn og rommtoddíara á nátt-
borSinu fyrir framan sig, heldur urSu þeir veskú aS dubba
sig upp í kjól og hvítt og sitja þarna allt kvöldiS undir
leiSinlegum ræSum og kannske halda ræSu sjálfir — heldur
ekki skemmtilega. Vitanlega var þetta ekki nema rétt á
Bjarna Ben., þótt leiSinlegt sé aS segja þaS, en líklega hefur
hann ekki óraS fyrir þessari hremmingu um síSustu ára-
mót, þegar hann endurreisti pelafylliríiS með þjóSinni.
Ekki skal hér samt gefiS í skyn, aS þarna hafi veriS pela-
fyllirí — þvert á móti virSast margir tilkippilegir til aS
vitna, aS ekki liafi séS vín á nokkrum manni, og má vel
satt vera, þótt sumir taki sér þann fyrirvara aS mega trúa
því, sem þeim finnst trúlegast um þaS efni.
Vitanlega barst samkvæminu hellingur af skeytum, þar á
meSal eitt frá Bláa BorSanum, sem er aSalsamband bind-
indismanna í Danmörk, og hljóSaSi þannig: „Til lykke
med stövets aar“, en þannig er sjötugsaldurinn og þar yfir
nefndur þar í landi. ÞaS vissu hinsvegar ekki sumir for-
stöSumannanna og urSu því hálf-fauj viS og héldu, aS
veriS væri aS skensa Regluna þeirra fyrir aS vera rykuS.
En svo benti einhver lærSur maSur þeim á liina réttu orS-
anna merkingu, og tóku þeir þá aftur gleSi sína og jafnvel
hlógu aS leiSinlegustu ræSunum.
Oft fá hin og þessi gleSisamkvæmi eftirköst, og er þá
oftast átt viS timburmenn og jafnvel glóSaraugu og bein-
brot, ef vel árar. Þessi samkoma hafSi einnig nokkur eftir-
köst, þótt á annan hátt væri. KvöldiS eftir var hennar
lofsamlega getiS í útvarpinu — sem heldur ekki var þakk-
andi — en svo (án þess aS svo mikiS sem komma, auk
heldur púnktur, væri á milli í upplestrinum), kom fregn
um þaS, aS áfengissala á landinu liefSi veriS allmiklu meiri
á síSastliSnu ári en árinu á undan, og var þetta byggt á
skýrslum frá Brandi, sem lét þess aS vísu getiS, aS nú væri
meira drukkiS af dýrum vínum og því ekki víst, aS lítra-
talan hefSi aukizt verulega, en þó væri aS minnsta kosti
haldiS í horfinu. Ekkert skal um þaS sagt, hvort menn
hafa almennt rekiS í þetta eyrun og hneykslazt á því,
en sumir hafa aS minnsta kosti gert þaS og leitt af því