Spegillinn - 01.06.1968, Page 23

SPEGILLINN
19
UM Æ1
íslendingar hafa löngum verið
áfjáðir i ættarnöfn, eða allt frá
því er danskurinn reið hér hús-
um. Þá breyttu þeir gjarna föður-
nöfnum sínum á þann máta að
rita þau á útlenda vísu, samanber
Þorsteinsson, sem varð Thor-
steinson. Svo leið að því, að upp-
urin voru þau nöfn, sem hægt
var að breyta á þennan hátt, og
þá urðu til nöfn eins og Breið-
fjörð, Eyfjörð, Bárðdal, Kolka
(það er smáspræna fyrir norðan),
Kaldal, Nordal o.s.frv. Loks kom
að því að einn fátækur förumaður
tók sér nafnið Sólon Islandus og
þótti þó mörgum nóg komið. En
það var öðru nær, að svo væri.
Einn ágætur óperusöngvari sigr-
aði hinn norræna heim undir
nafninu Stefán íslandi, (það er
smáeyja fyrir norðan). Og þá er-
um við komnir að efninu:
Bjarni Ben
BJARNI BENFICA
rARNÖFN
Það var eitt sinn að Stefán
kom til landsins, skömmu eftir að
hann hafði sigrað norræna heim-
inn. Lenti hann þá að sjálfsögðu
í mörgum góðum boðum. I einu
þeirra kynnti hann sig fyrir
manni, sem þar var staddur og
hét Magnús og var frá Hvamms-
tanga:
— Stefán: „Stefanó Islandi".
Magnús: „Magnúsó Hvamms-
tangi“.
Mörgum árum eftir að þetta
skemmtilega atvik skeði hittust
tveir menn á Borginni. Annar hét
Pétur Rögnvaldsson, en hafði
Magnús Jónsson
MAGNÚS von MELISSA
eða Magnús Melborn
neyðzt til að skipta um nafn
vegna þátttöku sinnar í frægri
æfintýramynd sem tekin var í
Ameríku. Kynnti hann sig nú á
eftirfarandi hátt:
— Pétur: „Peter Ronson".
Hinn maðurinn hét Júlíus, en
ekki er okkur kunnugt um föður-
nafn hans. Hinsvegar vissi mað-
urinn, að fræg kveikjarategund
ber nafnið Ronson og þessvegna
kynnti hann sig á eftirfarandi
hátt:
„Júlíus Zippó", en þess má
geta til fróðleiks, að Zippó
kveikjarar eru heimsfræg gæða-
vara.
Spegillinn getur ekki látið hjá
líða, að koma með nokkrar tillög-
ur fyrir fáeina fræga menn þjóð-
arinnar, sem ættu fyrir löngu að
hafa tekið upp svipað kerfi og
fyrrgreindir menn.