Fálkinn - 04.01.1930, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
5
NÆTURFLUG ^
Þanniq er lendingarvöllur sá, sem flugmanninum er ætlaður, upplý dur á Tempelhoferplatz
Þetta sýnir aðra aðferð við upplýsing flugvallar en á stóru
myndinni. Þarna er Ijósinu beint í eina átt, og flugmaðurinn
lendir ávalt undan Ijósinu. Þessi aðferð þykir að sumu leyti
haglwæmari en að lýsa flugvöllinn allan, því með henni fær
flugmaðurinn aldrei ofbirtu í augun.
Sunnudags hugleiðing.
„Sannlega, sannlega segi
jeg yður: Hvað sem þjer
biðjið föðurinn um, það
mun hann veita yður í mínu
nafni. Hingað til hafið þjer
einskis beðið i mínu nafni;
biðjðið og j)jer inunuð öðl-
ast til þess að fögnuður yð-
ar verði fullkominn“.
Jóh. 10, 23—24.
„Vertu Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni“, er upp-
haf á versi, sem flest íslensk
börn kristinna foreldra læra
fyrst af öllu því, sem þau læra.
En svo gleymist þetta stundum
hjá liinum fullorðnu, og þeir
muna ekki eftir þessari látlausu
ráðleggingu í barnaversinu sínu,
um að biðja Guð í frelsarans
Jesú nafni.
Jesús Kristur er almenningi
'iálægari en faðirinn á himnum.
Jesús Kristur sonur Guðs, var
sendur niður á jörð til vor mann-
anna, til þess að skapa Guðs
ríki á jörðunni. Bækur gamla
testamentisins höfðu hoðað, að
Guð sjálfur mundi senda endur-
iausnara mannkynsins niður á
jörðina. Ifann kom og hann
læknaði sjúka, lífgaði dauða og
flutti boðskap fagnaðarins. Þann
hoðskap, að Guð vildi ekki dauða
svndugs manns, heldur lifði og
betraðist.
Guðspjöllin heita gleðiboð-
skapur vegna þess að með komu
.iesú Ivrists, var fluttur sá gleði-
boðskapur inn i heiminn, að nú
væri oss sendur á jörð niður
Guðssonurinn sjálfur, sem frið-
þægja skvldi fyrir allar svndir
mannanna. 1 hrjóstrugri eyði-
mörk vonleysistrúar Gamlatesta-
mentisins kom upp brunnur
hins sírennandi vatns svalans.
Þangað gátu menn sótt frið-
þæging og þar lærðu menn að
ieita náðarinnar. Guðssonurinn
kom sjálfur og leysti úr dróma
vonir, sem hjá mörgum voru
sofnaðar, um að Guðs útvalda
þjóð ætti endurlausnar von.
Hann kom. — Og hann var
krossfestur. Alt rættist, sem spáð
liafði verið um hann.
Hann flutti boðskap, frá því
að han tólf ára gamall kom inn
i musterið og alt til þess, að
hann dró siðasta andvarpið á
krossinum. Og hvert orð, sem
iiann mælti er svaladrykkur og
friðargjöf öllum þeim sem
þráðu.
Han kom. Guðs útvalda þjóð
aðhyltist hann og hataði hann.
Hatursmenniirnir urðu mann-
fleiri og píndu liann til dauða.
En hinir fáu, sem aðhyltust
hann sigruðu. Tunga þeirra bar
boðskapinn um manninn mikla
meðal allra þjóða veraldar. Og
nú játa miljónir manna trú á
Guð, vegna hins mikla „meðal-
gangara" Guðs og manna.
Guðsríki hafa allir trúaðir
menn kynst fyrir milligöngu
Jesú Krists, fyrir veru lians og
Fyrir tuttugu árum var flug-
ið framtíardraumur. Þá varð
maður einn heimsfrægur fvrir
að komasl í flugvjel yfir Ermar-
sund. Og þá sögðu þeir vitru:
„Getur vel verið, að flug nái
þeirri fullkomnun, að það verði
lalsverð íþróttaiðkun rikra
manna og' dægradvöl þeirra. En
meira getur það nú aldrei orð-
ið“. Og svo settu þeir upp spek-
ingssvip.
Svo kom stríðið og flug-
vjelin varð dálítið meira en i-
þróttatæki ríkra áhugamanna
og gott tæki til að leyna sjálfs-
morði þeirra, sem leiðir voru
orðnir á lífinu. Hún reynd-
ist sem sje ágætt vopn, þegar
stórþjóðirnar urðu ásáttar um
að fara að drepa menn, hver af
unnari. Og nú stóð ekki á fjenu
til þess að endurbæta tækin. Áð-
ur höfðu hugvitsmennirnir sem
smiðuðu flugvjelarnar, orðið að
ganga bónarveg milli kunningja
eftirbreytni hjer á jörðinni. Hann
liefir rutt þeim leiðina til
Guðsríkis.
Og þessvegna er það, að sú
leiðin, sem opnust er til Guðs-
ríkis og jafnframt einasta leiðin,
leið bænarinnar, verður að vera
sú hin sama leið, sem hann
kendi þeim að ganga, sem hlýða
vildu kenningum hans. Hann
Kendi oss að biðja, er hann sagði
í jálfur: Faðir vor! Hann birti
okkur návist föður síns, um leið
og liann sýndi dásemdir sjálfs
sín. En öll kenning kristinna
fræða er á þann veg, að biðjandi
maður biður ávalt endurlausn-
arann, sem kom hjer niður á
jörð, að flytja bænir sínar fram
fyrir almætti Guðs dómstóls og
iúlka þær.
Biðjið i Jesú nafni. Og bænin
mun verða heyrð.
sinna til þess að fá nokkrar
krónur til endurbóta á vjelun-
um. Nú veitti ríkin nálega hverj-
um sem hafa vildi, allan þann
styrk, sem viðkomandi þurfti og
vildi, ef hann gat sannað, að
hann ynni að hagnýtum endur-
hótum á flugvjelum, eiturgasi,
eða öðrum áhrifamiklum mann-
drájístækjum.
Þetta er ástæðan til þess, öllu
óðru fremur, að þegar á fyrstu
árum eftir ófriðarlok, voru flug-
vjelarnar orðnar samgöngutæki,
sem allir hugsandi menn urðu
að gefa gaum. Ef heimsstyrjöld-
in hefði ekki gengið um garð,
mundi þess eflaust hafa verið að
bíða tvo eða þrjá tugi ára, sem
gert var í fluglistinni á fjórum
árum.
Þjóðirnar liafa þegar viður-
kent flugið, sem samgöngutæki.
Þetta er staðreynd, sem enginn
getur á móti mælt, jafnvel ekki
þær þjóðir, sem ýmist sam-
kvæmt grundvallarskoðun eða
aðstæðum, liafa orðið allra
jijóða íhaldsamastar í samgöng-
um. Og einmitt það, live fluginu
hefir fleygt fljótt áfram, hefir
orðið því sjálfu ómetanleg að-
stoð í framtíðinni. Því svo hratt
hafa framfarirnar farið, að þeir
sem fyrir tuttugu árum spáðu
íluginu hrakspám, hafa síðar
orðið að sannfærast af reynsl-
unni. Og það er miklu áhrifa-
meira en hitt, að maðurinn deyi
áður en hann sannfærist og að
næsti ættliður eigi svo að sann-
færast á ný.
Nú er ekki um rætt þá stað-
reynd, að farþega- og póstvjel-
ar halda uppi samgöngum mest-
an ársins hring — og sumstaðar
allan — að deginum til. Nú er
verið að skapa þá tilhögun, að
flugvjelar geti flogið um leiðir
’oftsins nótt og dag, til þess að