Fálkinn - 07.02.1931, Blaðsíða 12

12
F Á L K I N N
Skrítlur.
/Tw

— Amandus! Þaö eru víst inn-
brotsþjófar hjerna. Ertu vakandi?
Ne-i-ei!
Adamson.
127
I
— Þjer gœtuð víst ekki gefið mjer
svolítið bein handa liundinum mín-
um að naga?
Adamson gerist
matsveinn.
— Fgrirgefið þjer, viljið þjer segja
mjer hvort við ökum aftur á bak.
Jeg þoli það nefnilega ekki.
— iMamma, jeg næ ekki að þvo
mjer á bakinu, en er ekki sama þó
að jeg tvíþvoi mjer á maganum í
staðinn?
— Úr því að þjer viljið láta skifta
í miðju — hvar á jeg þá að láta
staka hárið?
— Pabbi, hvernig fór svona ridd-
ari að þegar hann þurfti að klóra
sjer.
Tengdamamma!
Hann: — Hefir hún mamma þín
komið hjer í dag?
Hún: — Nei, af hverju heldurðu
það?
Hann: — Af því að kanaríufuglinn
syngur ekki og fiskarnir í skálinni
eru dauðir.
Jim gamli Webster, sem er negri í
Torsythe, Norður Carolina hefir
gengið með silfurdollara í munnin-
um síðan hann var 17 ára og aldrei
tekið hann út úr sjer. Hann er nú
84 ára gamall.
Úr „Mannasiðum“.
Ef eitthvað kgnni að fara afiaga
meðan setið er að borðum, á gest-
urinn að láta sem hann sjái það ekki
— Þú mátt ekki vera að blása i
lúður hjerna.
— Af hverju ckki?
— Hefurðu ekki liegrt hvernig fór
með múrana i Jeríkó?

— Ileltu ekki niður vatninu, Am-
andus, þegar þú ert búinn. Það er
ekki dropi af bleki til á heimilinu.